อย่างประเทศที่พัฒนาแล้วอาหารราคาแพงจริง แต่ปริมาณก็ได้มากแถมคุณภาพวัตถุดิบก็ดีสมราคา 

แต่พอมาดูเมืองไทย อาหารแพงขึ้นแต่ปริมาณไม่ได้เพิ่มตามด้วยเลย อย่างมีสมาชิกบางคนในพันทิปก็บอกว่าถ้าอยากให้อาหารเมืองไทยมีปริมาณเพิ่มขึ้นก็ต้องตั้งราคาแบบประเทศพัฒนาแล้วเช่นจาก50บาทไปเป็นจานละ200 บาท ได้เพิ่มแน่ แถมบอกว่าจะมีแถมกุ้งตัวตัวๆ ไก่ชิ้นใหญ่ๆให้ด้วย(จำไม่ได้กระทู้ไหน)

แต่ผมยังสงสัยว่ามันจริงหรือ ??? เพราะเท่าที่ผ่านๆมาไม่ว่าอาหารจะขึ้นราคากี่ครั้งปริมาณอาหารหรือคุณภาพอาหารในเมืองไทยไม่ได้เพิ่มตามราคาเลย เช่นก๋วยเตี๋ยวเรือ เพิ่มราคามากี่ครั้งปริมาณก็เท่าเดิม แถมบางที่ลดลูกชิ้นลงอีก
ผมก็สงสัยว่าถ้าต่อไป ถ้าค่าแรงขั้นต่ำพุ่งขึ้น อาหารยังคงแพงขึ้นเรื่อยๆ เช่นก๋วยเตี๋ยวเรือขึ้นไปชามละ200 ปริมาณก็คงไม่ได้เพิ่มตาม แถมอาจได้ปริมาณลดลงกว่าเดิมอีก น่าจะเป็นแบบนี้หรือเปล่าครับ

หรือเป็นเพราะพวกประเทศพัฒนาแล้วเค้าให้ความสำคัญกับเรื่องสิทธิหรือความคุ้ทครองต่อผู้บริโภคด้วยหรือเปล่าครับ ผมสงสัยมาก

มีเสริมอีกนิด คือผมงงมาก เวลามีใครพูดถึงเรื่องนี้ก็จะมีพ่อค้าแม่ขายมาโต้ว่าเป็นเพราะต้องเสียค่าเช่าที่ ค่าไฟ ค่าพนักงาน ถ้าให้ปริมาณเยอะๆจะเอากำไรจากไหน แต่ผมก็งงว่าแล้วพวกประเทศพัฒนาแล้วเค้าไม่หนักกว่าเราเหรอเพราะเค้าค่าที่ก็แพงกว่า ค่าไฟก็แพงกว่า ค่าแรงพนักงาก็คิดเป็นชั่วโมงหนักหนาสาหัสกว่า แต่ทำไมอาหารถึงให้ปริมาณเยอะเป็นกะละมัง แถมวัตถุดิบก็ใช้อย่างดี ทำไมเค้าทำได้ คืองงมากๆๆ

ประเทศพัฒนาแล้วไม่ได้หมายถึงว่าต้องเป็นประเทศฝรั่งที่กินจุกันอยู่แล้ว  แต่รวมถึงประเทศพัฒนาแล้วในเอเชียด้วย ญี่ปุ่น เกาหลี ฮ่องกง สิงคโปร์ ให้กินแต่ละมื้อคืออิ่มเป็นชูชกท้องแตก ขนาดไต้หวัน หรือจีนแผ่นดินใหญ่ยังเป็นประเทศกำลังพัฒนาเค้าก็ให้เยอะคือกินมื้อเดียวคืออิ่ม