บรรยากาศเวลานี้ แทบจะตรงข้ามกับที่ผ่านมา นักข่าวกล้าแสดงออก กล้าถามมากขึ้น ผู้ตอบก็รู้จักเก็บอารมณ์ ใช้เหตุผล คำตอบที่ยังไม่ชัดก็ต้องรอ
มีการแซวกันระหว่างนักข่าวแล้วนักการเมือง ดูมีความเป็นอิสระมากขึ้น เสรีในการทำข่าวและการให้ข่าวเริ่มกลับมาเหมือนเดิม

ก็เข้าใจว่าผลมาจากการใช้คำสั่งของคนบางคนที่สืบทอดมาตลอด การใช้อารมณ์ การด่าทอที่ไร้เหตุผล "เกินควร และ เกินงาม" เป็นภาพที่ฝังใจกับนักข่าวหลายๆ ท่านเป็นแน่ เพราะแม้แต่ประชาชนก็เห็นได้อย่างชัดเจน - "สติหลุด" - พอกันทีกับวุฒิภาวะอันต่ำต้อยเช่นนั้น

"แฟ้มเยอะ เตรียมเก็บของแล้วหรือ" .... "แสบเข้าไปถึงทรวง" ถึงเวลาลงจากวอแล้วสินะ พลันสายตาก็มองเหยียดแบบ "จุก" แต่พูดอะไรไม่ออก 

แต่ก็ไม่ได้น่าเป็นห่วงไปกว่า "การยอมรับ" ของตนและผู้อื่น "การเคารพ" ต่อกัน การอยู่ร่วมกัน การแสดงอำนาจบาตรใหญ่ 

สิ่งเล็กๆ น้อยๆ บางอย่างก็สามารถแสดงตัวตนของคนได้เช่นกัน ว่า "ข้าต้องถูกเสมอ" จะส่งผลกับคนรอบข้าง และส่งผลกับตัวเองในที่สุด

แล้วก็ไม่พ้น "ดาหน้าออกมาแก้ต่างแทนนาย" กันเป็นทิวแถว ก็โดนเขาจับจุด "จวกให้อีกครั้ง" เป็นนัยให้เป็นที่ขบขันเข้าไปอีก

...... "ข้าทำอะไรผิด" "คนอื่นทำอะไรผิด" ทำไปแล้ว หรือ ยังไม่ได้ทำ ก็น่าคิดว่า เวลาเขาถามเรื่องที่ตัวทำแล้วกลับไปตะคอกใส่เขา แต่เวลาคนอื่นยังไม่ทันทำอะไรเลย ตัวก็ไปกล่าวหาเขาไว้ล่วงหน้า ไปปรามาส ล้วนแล้วแต่เป็น "สิ่งที่ไม่สมควรเป็นแบบอย่างให้กับใครเลย" สักนิด

พอเหอะ... คนเราสุดท้ายก็ต้องลงจากอำนาจ หรือลงหลุม กันทุกคนนั่นแหละ "ผลการเลือกตั้งก็ออกมาแล้ว ไม่ใช่เด็กกันแล้ว ที่ไปหย่อนบัตร" จะไปปรามาสว่ายังเด็ก ยังน้อย ก็ดูว่าไม่ใช่เรื่อง "สารเร่ง" ตัวนี้ มันมีผลแน่ แต่จะให้ผลทางไหน "ก็สุดที่คนจะผสมเคมีนั้นเอง" แล้วจะเปลี่ยนไปตามอารมณ์ของคนๆ นั้น สารเร่งความเกลียด สารเร่งความรุนแรง ก็แล้วแต่ ..... ก็ขอแค่สุดท้ายอย่าให้ประชาชนต้องมารบราฆ่าฟันกันเอง เละพอแล้ว