ขอระบาย...

แบบนี้เรียกว่าเกินไปไหมหรือว่าปกติ?

น้าเราชอบพูดจาเหยียดเราและคนอื่นๆเขาชอบคิดว่าตัวเองดีกว่าคนอื่นในหลายๆเรื่องชอบดูถูกมากๆเขาจะไม่พูดอ้อมๆสักเท่าไหร่ชอบพูดตรงๆพูดให้คนอื่นรู้สึกไม่ดีได้หน้าตาเฉยความเห็นใจไม่ค่อยจะมีอยากได้อะไรจะเอาต้องได้ไม่ว่าคนอื่นจะเป็นยังไงแต่ตัวเองต้องได้จะเอาอย่างเดียวมักง่ายมักเดียวคือที่หนึ่ง​ ชอบเหยียดพี่น้องตัวเองในบันดาพี่น้อง​ แม่​เรา ตัวเขา​ แล้วก็น้าอีกคน​ เขามักจะชอบบอกว่าเขาดีที่สุดอย่างนั้นอย่างนี้ดูถูกความเป็นคนของคนอื่นเราโคตรอย่างระบายมานานทุกๆคำพูดของเขาบางทีมันดูใจดำเลือดเย็นมากแบบมันสุดยอดคนจริงๆกับคนในครอบครัวก็เอาแต่ปากสอนคนอื่นว่า"คนในครอบครัวจริงใจสุด" เราต้องรักกัน"มันดูย้อนแย้งกับคำพูดเขามากเขาทั้งดูถูกแม่เรากับเราสารพัด​ เรามีคิดในหัวนะอยากตบให้หัวทิ่มเลยจริงๆมันสุดจริงๆแต่ก็ทำไม่ได้...เราเกลียดรอยยิ้มของเขาทุกครั้งที่เห็นเกลียดท่าทางเกลียดสายตาเกลียดสันดานของเขาที่จ้องแต่จะเอาชนะ​ เขาจะดูมีคงามสุขทุกครั้งเมื่อเห็นเราทุกข์​ และเมื่อไหร่ที่เรามีความสุขและได้ทำสิ่งที่เราต้องการ​ เขาจะกะวนกะวายพูดจาไม่เพราะหน้านิ่งชอบพูดจาตัดกำลังใจและจะแซะตลอดจนเรารู้สึกรำคาญและก็จะชวนน้าอีกคนนินทาเราโคตรรู้สึกไม่ดี​ เป็นคนที่เราอยู่ใกล้รู้สึกไม่ปลอดภัย​ ไม่สบายใจทุกครั้ง​ อยู่ด้วยแล้วเหมือนหมดพลัง​ เป็นคนที่อยู่ด้วยทำให้เราหมดความมั่นใจ​ ไม่มีอะไรที่รู้สึกดีต่อคนคนนี้นอกจากคำว่าระแวง​ รู้สึกไม่ดี​ (ได้ระบายแล้วไปหล่ะ!!!)​
แสดงความคิดเห็น
โปรดศึกษาและยอมรับนโยบายข้อมูลส่วนบุคคลก่อนเริ่มใช้งาน อ่านเพิ่มเติมได้ที่นี่