เรากับแฟนอยู่กันมาเกือบ 20 ปี ย้อนไป 4 ปีก่อน แม่เขายกที่ดินให้เป็นชื่อเขา เผื่อจะให้เขาได้กู้เงินมาสร้างบ้านให้พ่อแม่อยู่ แม่เขาเลือกแบบแปลนบ้านหลังใหญ่มาก เขาถามแม่ว่าทำไมสร้างหลังใหญ่จัง ทุกคนอยู่กรุงเทพกันหมด แม่บอกว่าอ่อลูกแม่หลายคน เขาและพี่น้องตกลงกันจะช่วยผ่อนบ้าน โดยค่างวดแต่ละเดือนเท่าไรเอามาหารกัน 2 ปีต่อมาเขาซื้อรถ เราเลยไปจดทะเบียนกันเพื่อจะกู้ร่วม ปีนี้เข้าปีที่ 4 ที่เขาต้องทำงานหนักเพื่อต้องเอาบ้านและรถไปให้รอด แม่เขาก็ขอเงินแฟนเราบอกว่าให้พี่ยืม คิดดอกก็ได้พี่จะได้ไม่ต้องไปเสียดอกให้คนอื่นเขา ผ่านไป 5 เดือน ไม่เคยได้ดอกสักบาท เพราะเขาบอกถ้าพี่จ่ายมา แม่ก็เก็บไว้ใช้เลย เราก็ไม่ว่า แต่เพิ่งมารู้วันนี้ ว่าแม่ไม่เอาดอกเบี้ยจากพี่ชายเขาเลย และที่พี่น้องเขาคุยกันตั้งแต่สร้างบ้านว่าจะหารค่าผ่อนรายเดือน สรุป ผ่อนเดือน 9,000 บางคนก็ช่วยเดือนละ 1,000 บางคนก็ไม่ให้ได้แต่บอกว่าไม่มี เราเลยบอกว่าบอกทุกคนก็ได้ว่าไม่ต้องช่วยผ่อนแล้ว เดี๋ยวเราผ่อนกันเอง จะได้ไม่เกิดปัญหาเพราะบ้านก็เป็นชื่อของเขา แล้วเราถามว่าบ้านหลังนี้ทำเรื่องยกให้ใคร เขาบอกแม่กับหลาน เราอึ้งค่ะ แล้วเราล่ะ เขาคิดถึงเราบ้างไหม อยู่ด้วยกันมาครึ่งชีวิต ถ้าเขาเป็นอะไรไปแล้วเราที่ดูแลเขาจะไปอยู่ที่ไหน เราควรไปต่อหรือพอแค่นี้ คิดแล้วก็เสียใจ แค่ทำไมเขาไม่เคยคิดถึงเราเลย เขายกบ้านให้แม่และหลาน ใบทะเบียนสมรสก็ไร้ความหมาย ใช่ไหมคะ ไม่ได้อยากได้บ้านเขา แต่คิดถึงอนาคตตัวเองแค่นั้นค่ะ
จดทะเบียนแล้วได้อะไร