สวัสดีครับผมมีเรื่องราวบทเรียนของชีวิตผมที่อยากบอกเล่าสู่กันฟัง ตอนนี้ผมอายุ23แล้วเเต่ยังไม่มีอะไรเป็นชิ้นเป็นอันเลยจนชีวิตผมได้เจอบทเรียนครั้งใหญ่ครั้งเดียวที่พอเเล้วกับชีวิตผม เริ่มด้วยที่ผมเริ่มทำงานหลังจากปลดทหาร ติดการพนันได้เงินมาก็ลงกับการพนันอย่างเดียว ลงกับยา จนครั้งหนึ่งผมย้ายออกไปอยู่กับแฟนผมเช่าห้อง หางานทำทำงานก็เข้าๆออกๆทำไม่เป็นเวลา ขโมยเงินร้าน ได้เงินมาก็เอาไปลงกับเหล้ากับยาหมดเล่นการพนันหวังพึ่งกับการวัดดวงอยู่ไปวันๆใช้ชีวิตแบบคนไร้ค่าเเฟนต้องหาให้กินตลอดทั้งที่เค้าก็ไม่ค่อยมี พูดตรงๆผมก็เเมงดาตัวนึง คบกันมาจะปีเค้าช่วยผมทุกอย่างเเต่ผมก็ทำลายเเฟนผมผมตลอดฉุดเค้าลงตลอดโกหก ไม่ช่วยอะไรเค้าดันสร้างเเต่ภาระ เกาะพ่อเเม่กินจนวันนึงความอดทนของคนมันถึงจุดสูงสุดทุกอย่าฃมันจึงต้องพอ เเฟนผมไม่ไหวต้องบอกอีกอย่างแฟนผมมีลูกติดเเต่เค้าก็รักผมมากช่วยทุกอย่างเรื่องเงิน เรื่องการกิน ผมไม่มีรถเพราะเอาไปขายกินลงกับการพนัน กับเหล้ายาจนหมด ยังไม่รู้สำนึกแอบอ้างเอารถพอเเฟนเพื่อไปเที่ยวเล่น ซึ่งตอนนั้นแฟนผมก็ป่วยอยู่ผมดันไม่อยู่ดูเเลคนที่ดูเเลผมมีค่ากับผมเอาเเต่ตัวเองคือ ชีวิตตอนนั้นคำค่าของคนยังให้ไม่ได้เลย เลวจนบรรยายออกมาไม่หมด เเล้วถึงจุดอิ่มตัวเเฟนผมก็กลับไปอยู่บ้านกลับไปต่างจังหวัดดูเเลลูกของเค้า ส่วนตัวผมก็อยู่คนเดียวโดยไม่มีเธอ ถามว่าเสียใจไหมก็บอกเลยว่าสุดๆร้องไห้ เกลียดตัวเองเพราะเป็นคนพังทุกอย่างเอง ทั้งชีวิต ทั้งความรักทั้งก่อนหน้านี้สมัยเรียนผมไม่มีเเฟนผมเป็นคนขยันมีรถขับ มีเงินใช้ไม่เดือดร้อน ใคร ไม่ยืมใครจนผมกลายเป็นคนยืมเงินไปทั่ว หนักสุดคือขโมยเงิน ทั้งพ่อเเม่ ทั้งที่ทำงานอพอหลังจากเเฟนผมกลับไปต่างจังหวัดเธอก็ยังดีไม่หยุดโอนเงินมาช่วยค่าห้อง ทั้งๆที่เธอไม่ต้องให้ก็ได้กับผู้ชายไร้ค่าแบบผมพอเธอจากไป ผมก็คิดว่าตัวเองจะดีขึ้นที่ไหนได้ หลอกเงินพ่อเเม่มาเล่นยาอีก เอาเงินค่าห้องแฟนมากินเหล้าเเล้วโกหกเธอว่าจ่ายเเล้ว เเต่ความลับมันไม่มีในโลกนี้ครับเจ้าของตึกโทรหาเเฟนผม นั้นเเหละครับเเชทสุดท้ายของแฟนผมที่เด้งมาก็มาถึงเลิกถาวรบล็อคทุกอย่างที่ผมจะติดต่อเธอได้ ผมไม่เหลือใครเลย บทเรียนเเรกของผม หลังจากนั้นกรรมมันเริ่มทำงานไวมาก ผมโดนอุ้มไปกระทืบเพราะบิดยาเค้าไม่รู้เพราะดวงรึเปล่าผมดันรอดไม่ถึงตายนั่งรถเมล์กลับมาหาครอบครัวออก่อนมาหาครอบครัวผมใช้ชีวิตเหมือนหมาเร่ร่อนไปนอนอยู่ร้านเกมบ้าง จะดูดบุหรี่ก็ต้องเก็บก้นกองที่เค้าดูดกันไม่หมดมาดูดต่อไม่สนความสกปรกไม่มีจะกินเพราะติดหนี้เค้าไปทั่ว จนหลังจากผมโดนกระทืบผมถึงได้รู้ว่าครอบครัวไม่เคยทิ้งผมไปไหนเดินกลับมาบ้านแบบสภาพเหมือนหมา เเม่วิ่งเค้ามากอดผมร้องไห้หนักพยายามดึงสติผมพาผมไปรพ. ส่วนพ่อผมเค้าก็ช่วยอะไรได้ไม่มากเพราะท่านเป็นอัมพาตข้างขวา เเถมยังขับรถหาเงินคิดดูสิครับ ขนาดพ่อเเม่ผมเป็นขนาดนี้ผมยังไม่ทำอะไรให้ดีขึ้นหลอกเอาเงินท่านทั้ง2ไปเล่นยา ความเลวของผมให้เล่าวันเดียวคงไม่จบ เเต่เชื่อไหมคำว่าไม่เห็นโลงศพไม่หลั่งนํ้าตาคำนนี้มันมีผลกับผมจริง ต้องโดนก่อนถึงจะรู้ เเต่ตอนนี้ผมกำลังจะบวชให้ท่านทั้ง2หลังจากสึกมาผมจะทำงานให้เต็มที่ เอาทุกอย่างที่ผมทำพังทำหายไปกลับมให้หมดผมจะเปลี่ยนเเละดูเเลท่านทั้ง2ให้ดีที่สุด และแฟนผมที่มีบุญคุณกับผมเรียกงี้ดีกว่าผมต้องตอบเเทนเธอแน่นอน หลังจากนนี้ผมต้องเปลี่ยนแปลงอีกเยอะ ชีวิตวัย23ของผมจะเป็นไงต่อหลังบวชหลังจากทำงานเปลี่ยนตัวเองใหม่จะเป็นยังไงจะมาอัปเดตให้ฟังต่อนะครับ ทั้งหมดที่ผมเล่ามายังเเค่ย่อๆนะครับ ถ้ามีเวลาผมจะมาแบ่งเรื่องราวเเต่ละช่วงชีวิตของผมเเต่ละบทเรียน เเต่หลังจากนี้ผมจะเปลี่ยนชีวิตตัวเองให้ไปในทางถูกต้องก่อนการเริ่มต้นใหม่ครั้งนี้ในวัย23มันจะเป็นการเริ่มต้นใหม่ครั้งสุดท้ายของคน ๆอย่างผมเเล้ว จำไว้นะครับโอกาสไม่มีบ่อยๆคำว่าสายไม่มีนะครับ จะสายไม่สาบไปชีวิตอยู่ที่ตัวเรากำหนด ขอบคุณบทเรียนชีวิต เเล้วจะมาอัปเดตต่อนะครับ ชีวิตวัย23ของผมจะต้องดีขึ้นให้ได้เเต่ละคนเคยผ่านมายังไงบอกต่อกันได้นะครับมาเเบ่งปันประสบการณ์เล่าสู่กันฟังเพื่อเตือนสติกันนะครับ🙏