( อันนี้อยากจะระบายเฉยๆ แต่ถ้าใครมีความเห็นอื่นก็มาแลกเปลี่ยนความคิดเห็นได้นะคะ )
เราพึ่งขึ้น ม.4 ได้ไม่นาน ตอนแรกเรากังวลมากเพราะแผนเราไม่มีเพื่อนจากห้องเดิมเลยสักคน ตอนเราเข้าห้อง ข้างๆโต๊ะเราไม่มีคนนั่งเลย เราเลยคิดว่าเราต้องหาเพื่อนให้ได้สักคน จนเราไปเห็นผู้หญิงคนนึงยืนอยู่เฉยๆ เหมือนจะหาที่นั่ง เราเลยชวนให้มานั่งด้วยกัน ตอนนั้นอีก 20 นาทีกว่าจะเรียน เราก็คิดว่าเค้าจะชวนเราคุย ถามชื่อไรงี้ แต่ไม่เลย เค้าเงียบมาก เราก็ไม่ได้อะไร คิดว่าเค้าน่าจะไม่กล้า เราเลยถามชื่อเค้าก่อน เค้าก็บอกชื่อมา เราก็คิดว่าเค้าจะถามกลับ แต่เค้าไม่ถามอะ༎ຶ‿༎ຶ เราก็ชวนคุยไปเรื่อยๆ มันไม่ได้เป็นทางชวนคุยแต่เหมือนเป็นคำถามให้ตอบมากกว่า ถ้าเราไม่ถามเค้าก็จะไม่คุยด้วยเลย จนเราต้องบอกชื่อตัวเองอะ ตอนนั้นเรียนปรับพื้นฐาน 2 อาทิตย์ เป็นแบบนี้ทุกวันเลย ปกติตอนเที่ยงกับตอนเย็นเราจะไปอยู่กับเพื่อนห้องเดิม เราก็พาเค้าไปทำความรู้จักด้วย แต่เค้าก็เงียบมาก เค้าจะใส่หูฟังตลอดเวลาเลย ตอนเที่ยงบางครั้งเพื่อนเราจะชวนคุย เค้าก็ไม่ได้ยินเพราะใส่หูฟังอยู่ เราคิดว่าเค้าอาจจะคิดว่าตัวเองเป็นส่วนเกินตอนเราอยู่กับเพื่อนห้องเดิม เราเลยเปลี่ยนมากินข้าวกับเค้าสองคนดีกว่า แต่ก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงเลย เราพยายามชวนคุยกับเค้าทุกเรื่องจนหมดเรื่องให้ถามแล้วอะ(༎ຶ ෴ ༎ຶ) ตอนเย็นเราก็ชวนให้เค้ามานั่งด้วยกัน แต่เค้าก็มักจะปฎิเสธว่าต้องกลับบ้านแล้ว เราก็ไม่ได้อะไร เราไปอยู่กับเพื่อนห้องเดิมก็ได้ แต่พอเราจะกลับบ้าน เราก็เห็นเค้านั่งคนเดียว เราก็แบบ ╥﹏╥ ( เสียจายยย ) สงสัยเค้าคงไม่อยากมานั่งกับเรา เป็นแบบนี้จนจบปรับพื้นฐาน พอเปิดเทอมมาอาทิตย์นึงเรากับเค้าก็เป็นแบบเดิม แล้วโรงเรียนเราต้องเลือกชมรม ตอนแรกเราจะเลือกชมรมเดียวกับเพื่อนเก่า แต่มันจำกัดคน ถ้าเราเข้า เค้าก็จะไม่มีเพื่อนเรียน เราเลยตัดสินใจไม่เรียนกับเพื่อนห้องเดิม แต่เข้าชมรมกับเค้า จนถึงวันที่ต้องเรียนชมรม เค้าก็พึ่งมาบอกกับเราว่า " เปลี่ยนชมรมไปตั้งแต่อาทิตย์แล้ว ขอโทษที่ไม่ได้บอก " เค้าไปเข้าชมรมกับน้องและคนคุยของเค้า ตอนนั้นคือนํ้าตาคลอเบ้า ไม่มีเพื่อนเรียนชมรมด้วยกัน จะเปลี่ยนชมรมอื่นก็เต็มหมดแล้ว เราเสียใจที่เค้าไม่บอกเราตั้งแต่แรก แล้วตอนเที่ยงเค้าก็มานั่งกินข้าวกับเรา เราก็แยกมาปรึกษากับเพื่อนเก่าเราคนนึง ไม่ไกลกันเท่าไหร่ ตอนเราปรึกษานํ้าตาคลอเบ้าจนทนไม่ไหว เราก็เลยร้องไห้ออกมา แล้วเหมือนเค้าจะเห็นว่าเราร้องไห้ ตอนนั้นเราขอตัวไปห้องนํ้าก่อน ไปแค่ 5 นาที พอเรากลับมานั่งที่โต๊ะ เราก็ไม่เห็นเค้านั่งกินข้าวอยู่ เราเลยทักไปถาม เค้าก็บอกว่ามานั่งกับคนคุย ขอโทษที่ไม่ได้บอก แล้วคือมันเหนื่อยอะ เค้าขอโทษแบบนี้ทุกครั้งเลย แต่เค้าก็ไม่คิดจะเปลี่ยน มันเป็นความสัมพันธ์ที่แบบ เหมือนมีแค่เราฝ่ายเดียวที่คิดว่าเค้าเป็นเพื่อน ถ้าเราไม่ถามเค้าก็ไม่พูด ไม่ถามเราบ้าง เราไม่ได้อะไรเลยถ้าเค้าจะอยู่กับคนคุยหรือน้อง ขอแค่อยากให้บอกก่อน ไม่ใช่ค่อยมาบอกตอนเราถามแล้วมาขอโทษทีหลัง เสียจายยย༎ຶ‿༎ຶ
ปัญหาเรื่องเพื่อน(╥﹏╥)
เราพึ่งขึ้น ม.4 ได้ไม่นาน ตอนแรกเรากังวลมากเพราะแผนเราไม่มีเพื่อนจากห้องเดิมเลยสักคน ตอนเราเข้าห้อง ข้างๆโต๊ะเราไม่มีคนนั่งเลย เราเลยคิดว่าเราต้องหาเพื่อนให้ได้สักคน จนเราไปเห็นผู้หญิงคนนึงยืนอยู่เฉยๆ เหมือนจะหาที่นั่ง เราเลยชวนให้มานั่งด้วยกัน ตอนนั้นอีก 20 นาทีกว่าจะเรียน เราก็คิดว่าเค้าจะชวนเราคุย ถามชื่อไรงี้ แต่ไม่เลย เค้าเงียบมาก เราก็ไม่ได้อะไร คิดว่าเค้าน่าจะไม่กล้า เราเลยถามชื่อเค้าก่อน เค้าก็บอกชื่อมา เราก็คิดว่าเค้าจะถามกลับ แต่เค้าไม่ถามอะ༎ຶ‿༎ຶ เราก็ชวนคุยไปเรื่อยๆ มันไม่ได้เป็นทางชวนคุยแต่เหมือนเป็นคำถามให้ตอบมากกว่า ถ้าเราไม่ถามเค้าก็จะไม่คุยด้วยเลย จนเราต้องบอกชื่อตัวเองอะ ตอนนั้นเรียนปรับพื้นฐาน 2 อาทิตย์ เป็นแบบนี้ทุกวันเลย ปกติตอนเที่ยงกับตอนเย็นเราจะไปอยู่กับเพื่อนห้องเดิม เราก็พาเค้าไปทำความรู้จักด้วย แต่เค้าก็เงียบมาก เค้าจะใส่หูฟังตลอดเวลาเลย ตอนเที่ยงบางครั้งเพื่อนเราจะชวนคุย เค้าก็ไม่ได้ยินเพราะใส่หูฟังอยู่ เราคิดว่าเค้าอาจจะคิดว่าตัวเองเป็นส่วนเกินตอนเราอยู่กับเพื่อนห้องเดิม เราเลยเปลี่ยนมากินข้าวกับเค้าสองคนดีกว่า แต่ก็ไม่มีอะไรเปลี่ยนแปลงเลย เราพยายามชวนคุยกับเค้าทุกเรื่องจนหมดเรื่องให้ถามแล้วอะ(༎ຶ ෴ ༎ຶ) ตอนเย็นเราก็ชวนให้เค้ามานั่งด้วยกัน แต่เค้าก็มักจะปฎิเสธว่าต้องกลับบ้านแล้ว เราก็ไม่ได้อะไร เราไปอยู่กับเพื่อนห้องเดิมก็ได้ แต่พอเราจะกลับบ้าน เราก็เห็นเค้านั่งคนเดียว เราก็แบบ ╥﹏╥ ( เสียจายยย ) สงสัยเค้าคงไม่อยากมานั่งกับเรา เป็นแบบนี้จนจบปรับพื้นฐาน พอเปิดเทอมมาอาทิตย์นึงเรากับเค้าก็เป็นแบบเดิม แล้วโรงเรียนเราต้องเลือกชมรม ตอนแรกเราจะเลือกชมรมเดียวกับเพื่อนเก่า แต่มันจำกัดคน ถ้าเราเข้า เค้าก็จะไม่มีเพื่อนเรียน เราเลยตัดสินใจไม่เรียนกับเพื่อนห้องเดิม แต่เข้าชมรมกับเค้า จนถึงวันที่ต้องเรียนชมรม เค้าก็พึ่งมาบอกกับเราว่า " เปลี่ยนชมรมไปตั้งแต่อาทิตย์แล้ว ขอโทษที่ไม่ได้บอก " เค้าไปเข้าชมรมกับน้องและคนคุยของเค้า ตอนนั้นคือนํ้าตาคลอเบ้า ไม่มีเพื่อนเรียนชมรมด้วยกัน จะเปลี่ยนชมรมอื่นก็เต็มหมดแล้ว เราเสียใจที่เค้าไม่บอกเราตั้งแต่แรก แล้วตอนเที่ยงเค้าก็มานั่งกินข้าวกับเรา เราก็แยกมาปรึกษากับเพื่อนเก่าเราคนนึง ไม่ไกลกันเท่าไหร่ ตอนเราปรึกษานํ้าตาคลอเบ้าจนทนไม่ไหว เราก็เลยร้องไห้ออกมา แล้วเหมือนเค้าจะเห็นว่าเราร้องไห้ ตอนนั้นเราขอตัวไปห้องนํ้าก่อน ไปแค่ 5 นาที พอเรากลับมานั่งที่โต๊ะ เราก็ไม่เห็นเค้านั่งกินข้าวอยู่ เราเลยทักไปถาม เค้าก็บอกว่ามานั่งกับคนคุย ขอโทษที่ไม่ได้บอก แล้วคือมันเหนื่อยอะ เค้าขอโทษแบบนี้ทุกครั้งเลย แต่เค้าก็ไม่คิดจะเปลี่ยน มันเป็นความสัมพันธ์ที่แบบ เหมือนมีแค่เราฝ่ายเดียวที่คิดว่าเค้าเป็นเพื่อน ถ้าเราไม่ถามเค้าก็ไม่พูด ไม่ถามเราบ้าง เราไม่ได้อะไรเลยถ้าเค้าจะอยู่กับคนคุยหรือน้อง ขอแค่อยากให้บอกก่อน ไม่ใช่ค่อยมาบอกตอนเราถามแล้วมาขอโทษทีหลัง เสียจายยย༎ຶ‿༎ຶ