เราอยากขอความคิดเห็นหน่อยค่ะว่าเป็นไงบ้างเกี่ยวกับเรื่องนี้
คือเรากับเพื่อนสนิทรู้จักกันมา2ปี ปีนี้ก็ขึ้นม.3กันแล้วหลังๆมานี้มีปัญหากันบ่อยมากเรื่องใหญ่เอยเรื่องเล็กเอยแต่ก็แก้ปัญหาด้วยกันมาตลอด จนมาวันนี้เรารู้สึกโกรธตัวเองที่ทำไม่ได้ดั่งใจตัวเองเลยเพราะว่าวันนี้ไม่รู้ว่าตัวเองควรทำตัวยังไงเลยค่ะตอนอยู่กับเพื่อนคนนี้ทักทายก็แล้วคุยก็แล้วบางทีเขาเงียบไอเราก็เข้าใจเพราะเราก็เงียบเหมือนกันมันเหมือนแบบต่างฝ่ายต่างเงียบอะค่ะเหมือนไม่มีไรคุยกันพอเป็นแบบนั้นก็อึดอัดกันเองมันมีปัญหานี้มาเรื่อยๆและมีปัญหาต่างๆก็พลูเข้ามาเหมือนกันจนเราไม่ค่อยตัวติดกันเหมือนแต่ก่อนแล้วเข้าใจนะคะว่าเพื่อนสนิทไม่จำเป็นต้องตัวติดกันก็ได้แต่เราแค่รู้สึกว่ามันไม่เหมือนเดิมเลย ถึงปากเพื่อนบอกว่าสนิทนิดได้หลายคนแต่ต้องการที่จะพึ่งพาเป็นที่พึ่งพาและติดตัวกันไปไหนมาไหนกันต้องการแค่คนเดียว แต่การกระทำไม่เลยการที่เราอยู่เฉยๆไม่สนใจสิ่งมีอยู่ไม่สนใจเพื่อนสนิทมันเป็นทั้งความรู้สึกอึดอัดและจุกอกตลอดเวลาเลยค่ะ ส่วนตัวเรารักเพื่อนสนิทคนนี้มากๆเพราะเราเข้าใจกันในทุกๆเรื่องเป็นเซฟโซนให้กันแหละกันและอย่างที่บอกไปช่วงหลังมาๆก็เริ่มมีปัญหาเข้ามาไม่พักเลย
มันทำให้เราสองคนดีกันบ้างไม่ดีกันบ้างด้วยความเข้าใจทั้งไม่เข้าใจ วันนี้เพื่อนเราก็น่าจะรู้สึกไม่ดีเพราะเราด้วยไม่อยากให้เขารู้สึกไม่ดีเลยค่ะเรื่องของเพื่อนก็หนักพออยู่แล้วแถมเรื่องเราสองคนอีกเราไม่อยากให้เพื่อนเครียดเหมือนที่เราเครียดเลย เคยคิดหลายรอบมากว่าเพราะอะไรกันถึงเป็นแบบนี้
อยากแก้ปัญหานี้จริงๆค่ะ ความรู้สึกมันรับไม่ไหวแล้ว นี่แค่เรื่องราวคร่าวๆค่ะ
[ ที่มาตั้งกระทู้นี้เราแค่อยากรู้ว่าการที่เป็นเพื่อนสนิทกันจริงๆเขาทำไรกันบ้าง ต้องทำตัวยังไง เราควรเข้าหาเพื่อนสนิทตัวเองยังไงหรอค่ะ แล้วทุกคนเข้าหาเพื่อนสนิทตัวเองยังไงกันคะ ]
ปกติเพื่อนสนิทกันเขาทำอะไร เพื่อนสนิทกันต้องทำยังไง?
คือเรากับเพื่อนสนิทรู้จักกันมา2ปี ปีนี้ก็ขึ้นม.3กันแล้วหลังๆมานี้มีปัญหากันบ่อยมากเรื่องใหญ่เอยเรื่องเล็กเอยแต่ก็แก้ปัญหาด้วยกันมาตลอด จนมาวันนี้เรารู้สึกโกรธตัวเองที่ทำไม่ได้ดั่งใจตัวเองเลยเพราะว่าวันนี้ไม่รู้ว่าตัวเองควรทำตัวยังไงเลยค่ะตอนอยู่กับเพื่อนคนนี้ทักทายก็แล้วคุยก็แล้วบางทีเขาเงียบไอเราก็เข้าใจเพราะเราก็เงียบเหมือนกันมันเหมือนแบบต่างฝ่ายต่างเงียบอะค่ะเหมือนไม่มีไรคุยกันพอเป็นแบบนั้นก็อึดอัดกันเองมันมีปัญหานี้มาเรื่อยๆและมีปัญหาต่างๆก็พลูเข้ามาเหมือนกันจนเราไม่ค่อยตัวติดกันเหมือนแต่ก่อนแล้วเข้าใจนะคะว่าเพื่อนสนิทไม่จำเป็นต้องตัวติดกันก็ได้แต่เราแค่รู้สึกว่ามันไม่เหมือนเดิมเลย ถึงปากเพื่อนบอกว่าสนิทนิดได้หลายคนแต่ต้องการที่จะพึ่งพาเป็นที่พึ่งพาและติดตัวกันไปไหนมาไหนกันต้องการแค่คนเดียว แต่การกระทำไม่เลยการที่เราอยู่เฉยๆไม่สนใจสิ่งมีอยู่ไม่สนใจเพื่อนสนิทมันเป็นทั้งความรู้สึกอึดอัดและจุกอกตลอดเวลาเลยค่ะ ส่วนตัวเรารักเพื่อนสนิทคนนี้มากๆเพราะเราเข้าใจกันในทุกๆเรื่องเป็นเซฟโซนให้กันแหละกันและอย่างที่บอกไปช่วงหลังมาๆก็เริ่มมีปัญหาเข้ามาไม่พักเลย
มันทำให้เราสองคนดีกันบ้างไม่ดีกันบ้างด้วยความเข้าใจทั้งไม่เข้าใจ วันนี้เพื่อนเราก็น่าจะรู้สึกไม่ดีเพราะเราด้วยไม่อยากให้เขารู้สึกไม่ดีเลยค่ะเรื่องของเพื่อนก็หนักพออยู่แล้วแถมเรื่องเราสองคนอีกเราไม่อยากให้เพื่อนเครียดเหมือนที่เราเครียดเลย เคยคิดหลายรอบมากว่าเพราะอะไรกันถึงเป็นแบบนี้
อยากแก้ปัญหานี้จริงๆค่ะ ความรู้สึกมันรับไม่ไหวแล้ว นี่แค่เรื่องราวคร่าวๆค่ะ
[ ที่มาตั้งกระทู้นี้เราแค่อยากรู้ว่าการที่เป็นเพื่อนสนิทกันจริงๆเขาทำไรกันบ้าง ต้องทำตัวยังไง เราควรเข้าหาเพื่อนสนิทตัวเองยังไงหรอค่ะ แล้วทุกคนเข้าหาเพื่อนสนิทตัวเองยังไงกันคะ ]