เครียดเพราะไม่มีเงินส่งให้พ่อแม่ แล้วรวมเกลียดไปถึงทุกคนที่เกี่ยวข้อง
ก่อนหน้านี้เราค่อนข้างมีเงินใช้สะสบายๆพอสมควร ส่งให้พ่อแม่ได้ไม่ได้ขัดสน แต่ตอนนี้นี้ธุระกินเราไม่ได้ไปได้สวยเหมือนเมื่อก่อน เราไม่มีเงินเลยเครียดทุดครั้งที่แม่ทักมาขอเงิน จนน้ำตาไหล เครียดกินข้าวไม่ลง คือเซนสทีบเรื่องนี้มากๆเลย ก็บอกทุกครั้งว่าช่วงนี้ไม่มีเงินเหมือนเมื่อก่อนแล้วนะ แต่ก็โอนให้ตลอด 500 300 แต่ไม่ก็ไม่เคยได้เรียกร้องอะไรต่อ แต่เราเคลียดและเสียใจว่าเราไม่มีปัญญามีให้ และก็แอบน้อยใจใจพ่อแม่ตัวเองมากๆ
**น้อยใจหนึ่งคือเราพึ่งเรียนจนสองปีกว่าตั้งหลักยังไม่มั่นคงเลย แค่เราดูแลตัวเองได้ไม่เดือดร้อนใครก็คิดว่าทำได้ดีระดับหนึ่งแล้วนะ นี่จะให้เรารับผิดชอบครอบครัวใหญ่เลยหรอ พ่อแม่อายุหลัก40+ จะเกษียณไว้ไปไหม คิดเเล้วเราก็น้อยใจมากๆ พ่อแม่คนอื่นเขาซัพพอร์ตลูกเขาไม่ก็ยังทำงานหาเลี้ยงตัวเองได้ (คิดแบบนี้บางทีก็รู้สึกบาป😭) แล้วยังมียายที่ตั้งดูแลอีก เห้อ พ่อเราไม่เคยขอเงินหรอกแต่ทำไมไม่หาเงินเลี้ยงดูแม่ดีๆ ส่วนแม่หนะพอเข้าใจได้ที่ต้องดูแลยายติดเตียงเลยไปทำงานไม่ได้ แต่น้อยใจแม่อย่างคือ ลูกยายมี4 คนทำไมไม่ทักไปขอเงินพี่ๆมาดูแลเรื่องนี้บ้าง ลุงเป็นตำรวจไม่มีปัญญาเลี้ยงเเม่ตัวเอง เงินไม่เคยส่ง มีแต่มายืมแม่พ่อเรา มีหลายส่วนที่คืนอีกแม่ไม่เคยทวง (บางครั้งแม่ก็ให้ลุงมายืมเรา คือสงสารพ่อตัวเองไม่สงสารลูกหรอ) ส่วนป้าก็เป็นราชการ ส่งให้ยายเดือนละ2000 แค่ค่าเเพมเพิส ค่านมยายก็ไม้พอแล้ว ส่วนน้าคนเล็กเป็นกรรมกรรายได้น้อยไม่มีเงินส่งแม่แต่เมียน้าก็คอยส่งอาหารเรื่อยๆ
กลับเข้ามาประเด็นเลย!! คือเราเครียดที่ไม่มีเงินให้พ่อแม่ใช้ได้สบายๆ เลยพาลน้อยใจพ่อที่ไม่ทำงานหาเงินดูเเลตัวเองกับแม่ในช่วงนี้ไปก่อนได้ไหม และน้อยใจแม่ที่ต้องยอมแบกภาระทุกอย่างของครอบครัวทั้งที่ตัวเองไม่มีศักยภาพพอ ทำไมไม่บอกให้พี่น้องคนอื่นๆมาช่วยดูแลยายด้วย แล้วก็แอบเกลียดพี่น้องแม่ที่เห็นแก่ตัว 😭😭😭😭😭
ปล. เราพึ่งแต่งานและท้องได้5 เดือนธุรกิจก็พึ่งแย่ลงไม่นานนี้ เครียดทั้งปัญหาต่างๆที่เกิดขึ้นจริง และยังเครียสเพราะโฮโมนคนท้องอีก มันเศร้าจนไม่อยากทำอะไร ไม่อยากกินข้าว อยากจะร้องไห้แต่ไม่อยากให้ใครเห็น บางครั้งไม่อยากอยู่เลย อยากจบๆชีวิตไปซะ ทำไมชีวิตมันยากจัง 😭
**ไม่แน่ใจจะถามอะไรสมาชิกดี แค่อยากระบายมันออกมา ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำปลอบโอนและคำแนะนำนะคะ
ขอความกรุณาอย่าหยาบคายกับเราเบย สำหรับคนที่อาจไม่เห็นด้วยในทัศนคตินี้ 😔
เครียดเพราะไม่มีเงินส่งให้พ่อแม่ แล้วรวมเกลียดไปถึงทุกคนที่เกี่ยวข้อง
ก่อนหน้านี้เราค่อนข้างมีเงินใช้สะสบายๆพอสมควร ส่งให้พ่อแม่ได้ไม่ได้ขัดสน แต่ตอนนี้นี้ธุระกินเราไม่ได้ไปได้สวยเหมือนเมื่อก่อน เราไม่มีเงินเลยเครียดทุดครั้งที่แม่ทักมาขอเงิน จนน้ำตาไหล เครียดกินข้าวไม่ลง คือเซนสทีบเรื่องนี้มากๆเลย ก็บอกทุกครั้งว่าช่วงนี้ไม่มีเงินเหมือนเมื่อก่อนแล้วนะ แต่ก็โอนให้ตลอด 500 300 แต่ไม่ก็ไม่เคยได้เรียกร้องอะไรต่อ แต่เราเคลียดและเสียใจว่าเราไม่มีปัญญามีให้ และก็แอบน้อยใจใจพ่อแม่ตัวเองมากๆ
**น้อยใจหนึ่งคือเราพึ่งเรียนจนสองปีกว่าตั้งหลักยังไม่มั่นคงเลย แค่เราดูแลตัวเองได้ไม่เดือดร้อนใครก็คิดว่าทำได้ดีระดับหนึ่งแล้วนะ นี่จะให้เรารับผิดชอบครอบครัวใหญ่เลยหรอ พ่อแม่อายุหลัก40+ จะเกษียณไว้ไปไหม คิดเเล้วเราก็น้อยใจมากๆ พ่อแม่คนอื่นเขาซัพพอร์ตลูกเขาไม่ก็ยังทำงานหาเลี้ยงตัวเองได้ (คิดแบบนี้บางทีก็รู้สึกบาป😭) แล้วยังมียายที่ตั้งดูแลอีก เห้อ พ่อเราไม่เคยขอเงินหรอกแต่ทำไมไม่หาเงินเลี้ยงดูแม่ดีๆ ส่วนแม่หนะพอเข้าใจได้ที่ต้องดูแลยายติดเตียงเลยไปทำงานไม่ได้ แต่น้อยใจแม่อย่างคือ ลูกยายมี4 คนทำไมไม่ทักไปขอเงินพี่ๆมาดูแลเรื่องนี้บ้าง ลุงเป็นตำรวจไม่มีปัญญาเลี้ยงเเม่ตัวเอง เงินไม่เคยส่ง มีแต่มายืมแม่พ่อเรา มีหลายส่วนที่คืนอีกแม่ไม่เคยทวง (บางครั้งแม่ก็ให้ลุงมายืมเรา คือสงสารพ่อตัวเองไม่สงสารลูกหรอ) ส่วนป้าก็เป็นราชการ ส่งให้ยายเดือนละ2000 แค่ค่าเเพมเพิส ค่านมยายก็ไม้พอแล้ว ส่วนน้าคนเล็กเป็นกรรมกรรายได้น้อยไม่มีเงินส่งแม่แต่เมียน้าก็คอยส่งอาหารเรื่อยๆ
กลับเข้ามาประเด็นเลย!! คือเราเครียดที่ไม่มีเงินให้พ่อแม่ใช้ได้สบายๆ เลยพาลน้อยใจพ่อที่ไม่ทำงานหาเงินดูเเลตัวเองกับแม่ในช่วงนี้ไปก่อนได้ไหม และน้อยใจแม่ที่ต้องยอมแบกภาระทุกอย่างของครอบครัวทั้งที่ตัวเองไม่มีศักยภาพพอ ทำไมไม่บอกให้พี่น้องคนอื่นๆมาช่วยดูแลยายด้วย แล้วก็แอบเกลียดพี่น้องแม่ที่เห็นแก่ตัว 😭😭😭😭😭
ปล. เราพึ่งแต่งานและท้องได้5 เดือนธุรกิจก็พึ่งแย่ลงไม่นานนี้ เครียดทั้งปัญหาต่างๆที่เกิดขึ้นจริง และยังเครียสเพราะโฮโมนคนท้องอีก มันเศร้าจนไม่อยากทำอะไร ไม่อยากกินข้าว อยากจะร้องไห้แต่ไม่อยากให้ใครเห็น บางครั้งไม่อยากอยู่เลย อยากจบๆชีวิตไปซะ ทำไมชีวิตมันยากจัง 😭
**ไม่แน่ใจจะถามอะไรสมาชิกดี แค่อยากระบายมันออกมา ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับคำปลอบโอนและคำแนะนำนะคะ
ขอความกรุณาอย่าหยาบคายกับเราเบย สำหรับคนที่อาจไม่เห็นด้วยในทัศนคตินี้ 😔