ผมกับแฟนเราทั้งคู่ต่างทำงาน (แต่เราสองคนไม่ได้อยู่ด้วยกันนะ)ผมเลิกงานประมาณ4โมง ส่วนแฟนผมเข้างานก้เช้ากว่าจะเลิก4ทุ่ม ถึงบ้านก็เกือบ5ทุ่ม ถามนะว่างานทำหลายชม.จัง เทอก็จะบอกว่าพนักงานที่ร้านน้อย ละวันนึงทักแชทโทรหาก้แทบไม่อ่านไม่ตอบ ได้คุยกันวันนึง10-20น. ซึ่งแต่ก่อนเทอมีเวลาให้มากกว่านี้มากนะ งานของผมจะหยุดเสาอาทิต กับหยุดตามข้าราชการบ่อย ผมจะคอยหาวันหยุดเพื่อไปหาไปเที่ยวตลอด แต่หลังๆมานี้ เทอไม่เคยมีวันหยุดเลยจะมีแค่พฤหัสบางสัปดาก้ไม่มี คืองงมาก ผมเหมือนเปนคนเอาใจใส่อยู่คนเดียว จะทักมาก็แค่ตอนลำบากเท่านั้น หรือตอนมาพูดระบายเรื่องแย่ๆให้ฟัง ซึ่งเหมือนผมคอยรับแต่ความรู้สึกพวกนั้น แทบไม่เคยได้รอยยิ้มหรือความสุขอะไร ผมพยายามนะพยายามปรับตัวเองบ่อยมากไม่งั้นก็จะคิดถึง คิดมาก แต่ผมทำอะไรไม่ได้เลย ความรู้สึกมันเฉาๆไปหมด