สวัสดีค่ะ จขกพ เป็นคนที่จบจากกรุงเทพตอนนี้รวม2ปีแล้วค่ะ ช่วงหลังจากจบมาได้3 เดือนคุณพ่อที่บ้านก็ล้มป่วยลงเพราะเป็นมะเร็งระยะที่ 3 จึงต้องรีบย้ายจากกรุงเทพเพื่อมาดูแลคุณพ่อที่บ้าน เพราะตอนนั้นคุณแม่เองก็กำลังทำงานอยู่ด้วยค่ะ แต่ความโชคดีตอนนั้นเราได้งานทำงานบริษัทิwfh ละก็ทำเรื่อยๆมาจนครบปีละพี่งจะลาออกเมื่อเดือนที่แล้วค่ะ สาเหตุที่ลาออกคือไม่ชอบการบริหารของที่นี้และเราก็รู้สึกว่า เราทำไปก็ไม่ได้เติบโตในเส้นทางที่เราต้องการ เราจึงลาออกมาเพื่อจะศึกษาต่อ เพื่อจะเพิ่มทักษะ ระดับ ท่ีสามารถเอาไปสมัครตำแหน่งที่ดีขึ้นกว่าเดิมที่กรุงเทพได้ เราคุยกับที่บ้านไว้ว่าเราจะขอเวลาเพื่อศึกษาอยู่ที่บ้านประมาน 6เดือน แต่พ่อกับแม่เรา เขาไม่สบายใจ เพราะงานที่เราอยากทำอย่างเอกชน เขามองว่ามันไม่มั่นคงค่ะ ละพ่อกับแม่ก็อยากให้เราอยู่ดูแลพวกเขา แต่ในความตั้งใจของเรา เราอยากจะลองไปใช้ชีวิตทำงานที่กรุงเทพค่ะ เพราะชอบบรรยากาศตั้งแต่สมัยเรียน ละอยู่กรุงเทพมันมีการแข่งขัน  ทำให้เราแอคทีพตลอดเวลา มีกิจกรรมให้ทำเยอะ แถมแฟนเราก็ทำงานอยู่กรุงเทพด้วย แล้วล่าสุดเมื่อวานนี้คุณพ่อก็ได้ติดต่อเพื่อนเก่าของพ่อให้ช่วยหางาน ปรากฏว่าดันมีตำแหน่งที่ว่างพอดีค่ะ แล้วคุณพ่อก็บอกให้เราเริ่มต้นทำงานเดือนหน้าเลย ตอนนี้เรารู้สึกเครียดมาก เพราะเราไม่สามารถปฏิเสธความต้องการของพ่อกับแม่ได้ เพราะไม่อยากให้พวกเขาเครียด ไม่สบายใจค่ะ เลยไม่รู้จะจัดการความคิดตัวเองยังไงดี รู้สึกเครียดมากเลยค่ะ เพราะตัวจขกพ. เองยังมีสิ่งที่อยากทำคืออยากลองศึกษาในสิ่งที่ตัวเองอยากทำก่อน ยังอยากลองพยายามเพื่อความฝันของตัวเองอยู่ค่ะ

- ปล.ฐานะบ้านจขกท ตอนนี้คือพ่อเป็นข้าราชการบำนาญค่ะ ส่วนแม่ลาออกจากรัฐวิสาหกิจเพื่อมาดูแลคุณพ่อ ตอนลาออกก็ได้เงินมาก้อนนึงค่ะ ถ้าให้พูดตามตรงๆคือฐานะที่บ้านไม่ได้ลำบากค่ะ แต่เขาอยากได้ลูกๆมาอยู่ดูแลข้างๆค่ะ ส่วนของคุณแม่ตอนนี้ก็ป่วยเป็นข้อมืออักเสบกับกระดูกทับเส้นค่ะ ทำงานบ้านหนักๆไม่ได้
- ปล2. อาชีพที่จขกท. อยากทำคือเกี่ยวกับอุตสาหกรรมเกมค่ะ ซึ่งส่วนใหญ่จะกระจุกตัวอยู่ที่กรุงเทพค่ะ นี้เลยเป็นอีกเหตุผลว่าทำไมถึงอยากไปทำงานที่กรุงเทพค่ะ