ปัจุจปันผมไม่รู้ว่าที่จะใช้ชีวิตอย่างดี ผมเคยถูก
บูลลีในโรงเรียนมื่ออดีตจน มาถึงจนเล่นเรียนต่อชั้น ปวส ปีเเรก เมื่อ 2022 ตอนยังเรียนในโรงเรียน ตอนม.ปลายเคยถูกรังเเกทุกอย่าง จนทำให้ผมไม่ค่อยมีเพื่อน มีเพื่อนบ้างเเต่มีน้อยเลยผมมาเป็นเก็บคนเก็บตัวจนถึงปัจจุบันเวลาผมไปไหนก็จะไปคนเดี่ยว เวลาผมเครียดก็เล่นเกมบ้าง นั่งอ่านหนังสือบ้าง ก็ช่วยบ้างครับ ต่อมาผมได้เข้าศึกษาต่อชั้น ปวส ตอนนั้นเองผมก็อาศัยอยู่ วัด เพราะอยู่ วิทยาลัยที่เรียนอยู่ในตอนนั้น ปีเเรก ก็เรียนได้ไปตามปกติ เทอม 2ต่อ ช่วงนั้นโควิด ลงหนักพอดี ทางที่เรียน เลยให้เรียนเเบบออนไลน์ พอหลังจาก นั้น โรค ภูมิเเพ้ผมกำเริบพอดี เเล้วเป็นอาการหนักที่เคยเป็นมาจนทางวิทลัย บอกว่าให้เอาใบรับรองเเพทย์ไปให้วิลัยเเต่ผมก็บอก ทางวิลัยเเล้ว เเต่ครูบ้างคนไม่เชื่อผม เเล้วผม กักตัว อยู่ในห้องอย่างเดี่ยวจน ผมหายไข้เเล้วก็อีก จนทำให้ผมต้องออกจากวิทยาลัย เมื่อวันที่ 1 มีนาคม 2023 เพราะภูมิเเพ้ ครับ ต่อมาในช่วงนั้น ผมไม่กวาดใบไม้ ให้กับทางวัดบ้าง หรืองานวัดบางงาน ผมก็ไม่ช่วยบ้าง เพราะถ้าผมโดนเเค่ฝุ่นละอองอากาศ เพียงเเค่นิดเดี่ยวผมก็สมมารถเป็นไข้หวัด เเต่บางคนในวัด เชื่อผมบ้างไม่เชื่อผมบ้าง เวลา ผมทำอะไรช่วย วัดเสร็จเเล้ว ผมก็มาพัก เเต่คนอื่นหาว่าผมไม่ทำอะไรช่วยวัดเลย จนมา ปัจจุบัน ทางวัดเค้าจะให้ผมออกวัด ไม่เกิน 1สัปดาท์ ทำอะไรดี เพราะ ผมตอนวัดได้ประหยัดค่าไฟให้กับทางบ้าน เเล้วพ่อกับเเม่ผม ทำงาน รับจ้างทั่วไป เเถม มีน้องสาวผมด้วย ผมยามลำบาก อดข้าวนำ้ เพื่อให้พ่อกับเเม่เเละน้องสาว ได้กินอยู่ นี้เบอร์โทรของผมนะครับ ขอร้องนะครับผมต้องการความช่วยเหลือจริงฯนะครับ จนตอนนี้ผมออกจากวัด ย้ายมาอยู่บ้านเเต่ก็ยังไม่มีความสุขเลยครับ เพราะกันที่ผมถูกบูลลี่ตอนมาเรียนเมือง หนักขึ้นทุกวันจนทำให้ผมอันที่ในโลกเเห่งเกม ความฝันของผมคืออยากเป็นเกมเกอร์เเละสตรีมเมอร์เเต่ผมไม่มีอุปรกณ์ไม่พอ ขนาดมือถือผมที่ใช้ตอนนี้ใกล์จะพังเเล้วครับ
การที่ผมถูกบูลลี่จนตอนนี้ผมไม่รู้ควรชีวิตอย่างไรดีต้องการความช่วยเหลือครับ