ตามหัวข้อเลยค่ะเราอายุ16ปีไม่ได้อยู่กับพ่อแม่เพราะที่บ้านทะเลาะกันจนแยกทางกันไปตอนแรกๆเราก็อยู่กับพ่อค่ะจนมีเรื่องอีกแม่เราก็มาเอาตัวเราและน้องเราไปตอนแรกเขาบอกจะเลี้ยงดูเรากับน้องๆ ลืมบอกว่าเรามีน้อง2คนถ้านับเราเป็น3คนค่ะต่อนะคะแม่เราเหมือนว่าจะดูแลไม่ไหวเลยเอาน้องคนกลางไปอยู่กับลุงพวกเรากับคนเล็กอยู่กับแม่พอนานๆเข้าน้องคนเล็กอยากกลับไปหาพ่อเขาก็ส่งน้องคืนพ่อเราไปค่ะเราก็ได้อยู่กับแม่ไปเลยตอนนั้นอายุ15ปีเองค่ะเราก็เริ่มหางานทำช่วยแบ่งเบาภาระแม่ไปด้วยจนแม่เราได้ทำงานที่เมืองนอกเราก็ต้องย้ายไปอยู่กับลุงคนโตแทนลาออกจากที่ทำงานไปค่ะ
แล้วพออยู่กับลุงคนโตไประยะหนึ่งเขาก็เอาญาติอีกคนมาอยู่ด้วยเพราะเขาทะเลาะกับทางบ้านเราขอเรียกว่าพี่สาวนะคะ
แล้วก็อยู่กันไปหลายเดือนจนมีเรื่องค่ะพี่สาวทำหมาของลุงตายไม่ได้จงใจทำหมาตายด้วยนะคือเขาขับรถถอยหลังค่ะตอนแรกก็ไม่คิดว่าน้องหมาจะไปนอนใต้รถทุกคนก็เห็นว่าน้องอ่ะเดินออกไปจากจุดเกิดเหตุแล้วเขาเลยถอยแบบไม่ได้คอดอะไรจนเหยียบโดนน้องหมาเข้าแล้วน้องก็กลับดาวไปค่ะตอนนั้นเราก็ลนทุกอย่างลุงก็โกรธมากๆเพราะเป็นน้องหมาที่รักมากๆพอน้องกลับดาวไปเขาก็ให้พี่สาวออกจากบ้านเขาไปรวมถึงเราด้วยค่ะเราก็ไม่รู้นะคะว่าทำไมเราโดนไล่ออกมาช่วงที่โดนไล่ก็พึ่งอายุ16ปีค่ะใช้ชีวิตแบบไม่มีเงินใช้แม่นานๆทีส่งเงินให้2อาทิตย์ต่อมามีสายเข้ามาหาเราตอนเช้าๆว่าพ่อเราเข้าโรงบาลและเสียชีวิตค่ะตอนนั้นเราช๊อคมากๆเพราะก่อนเราโดนไล่ออกมาเราก็แวะเวียนไปคุยกับพ่อเราอยู่เลยแต่มีสายโทรเข้ามาบอกว่าพ่อเราเสียแล้วเรายังไม่มีโอกาสได้บอกพ่อว่าตอนนี้หนูไม่มีบ้านอยู่แล้วนะพ่อญาติหนูลุงหนูเขาไล่แล้วนะเรายังไม่ได้คุยเรื่องนี้ให้เขาได้รับรู้เลยเขาก็เสียไปซะก่อนตอนนั้นเราก็รีบไปโรงบาลแบบเร็วมากๆเจอสภาพหมอที่พยายามปั๊มหัวใจให้เขาเราก็รู้สึกแย่มากๆเพราะมันเกิดขึ้นหลายอย่างมากๆจนรู้สึกเครียดเพราะปรึกษาใครไม่ได้เลยถ้าเห็นกระทู้นี้รบกวนทุกคนช่วยแสดงคงามคิดเห็นหรือให้กำลังใจในการใช้ชีวิตของเราต่อได้มั้ยคะ?