จริงจัง อยากถามหาประสบการณ์ของทุกๆคนมาประกอบการตัดสินใจครับ
เริ่มเลยคือ ตอนนี้ผมอายุได้21 ได้งานประจำที่แบบแน่นอนมากครับเพราะเป็นธุรกิจของครอบครัวตัวเอง เงินเดือนเริ่มต้นเลยคือ15000 จะได้ค่าotพิเศษแยก มีเงินเก็บแสนต้นๆ(เพราะเก็บมาหลายปี) ผมพึ่งเรียนจบม.6 ครับ จบช้าเพราะ พึ่งสมัครเรียนกศน.ไป ตอนนี้จบแล้ว ไม่รู้จะไปอย่างไรเลยครับ ไม่มีสังคมตอนเรียน ไม่มีเพื่อนในโรงเรียน ตอนเรียนกศน.มีเพื่อนนะครับ แต่คบกันแบบผู้ใหญ่ๆ คุยกันเป็นทางการมากกว่าต่างคนต่างมีหน้าที่ที่ต้องทำ เลยไม่ได้ก้าวก่ายกัน แต่ชวนเที่ยวช่วนกินกันได้ตลอด ผมเป็นคนที่ไว้ตัวด้วยแหละครับ พูดง่ายๆผมเป็นผู้ชายหงิมๆเรียบร้อยหน่อย ออกทางชอบมีคำว่า"ชอบอยู่ตัวคนเดียว" แปะหน้าผากตลอดเลยเป็นอย่างนี้เลยไม่ค่อยเพื่อน
ตอนนี้ผมอยากจะเรียนไปเรี่อยๆทำงานหาเงินไปเรียนไป ตอนนี้มีมหาลัยเปิดรับอยู่สำหรับคนทำงาน แต่ผมก็ยังไม่ได้สมัครเลยครับเพราะอยู่ไกลมาก ด้วยเพราะไม่มีเพื่อนไป เวลาในการทำงาน การเดินทาง ไม่สดวก ผมไม่เคยไปเจออะไรใหญ่ๆแบบนั้น เลยไม่มีความกล้าเลย ตอนนี้คือเส้นทางของชีวิตผมมีอยู่2เส้น ว่า
1.จะทำงานโกยเงินปีนี้ก่อนแล้วค่อยรอลงสมัครเรียนใหม่ในปีหน้า ในวันที่อะไรหลายๆอย่างพร้อมดี หรือ
2.จะไปสมัครเรียนเลยแล้วพยายามอดทนไม่ให้กระทบงานดีครับ
เพิ่มเติมคือ งามของผม เป็นงานกลางคืนครับ กลางวันจะนอนตอน6โมงเช้า ตื่น4โมงเย็น เข้างาน19:00น. แต่เป็นบ้านที่อยู่ของตัวเองครับ ชีวิตไม่เคยมีชวงเวลาตอนกลางวันเลย ถ้าจะลงเรียนต่อเลยเกรงว่าจะกระทบกับงานมากครับ (ในการทำงานผมคือผู้จัดการทุกๆอย่างที่ขาดไม่ได้เลยครับ )
เลยอยากมาถามหาความคิดเห็นของคนที่เคยผ่านร้อนผ่านหนาวมาก่อนในกลุ่มนี้ครับ ว่าจะสามารถแนะนำไปในทางไหนได้บ้างในการประกอบการตัดสินใจ จะทิ้งงานเลยก็ไม่ได้เพราะเศรษฐกิจอย่างนี้หาเงินได้ยากจริงๆ
สอบถามเส้นทางชีวิตครับ
เริ่มเลยคือ ตอนนี้ผมอายุได้21 ได้งานประจำที่แบบแน่นอนมากครับเพราะเป็นธุรกิจของครอบครัวตัวเอง เงินเดือนเริ่มต้นเลยคือ15000 จะได้ค่าotพิเศษแยก มีเงินเก็บแสนต้นๆ(เพราะเก็บมาหลายปี) ผมพึ่งเรียนจบม.6 ครับ จบช้าเพราะ พึ่งสมัครเรียนกศน.ไป ตอนนี้จบแล้ว ไม่รู้จะไปอย่างไรเลยครับ ไม่มีสังคมตอนเรียน ไม่มีเพื่อนในโรงเรียน ตอนเรียนกศน.มีเพื่อนนะครับ แต่คบกันแบบผู้ใหญ่ๆ คุยกันเป็นทางการมากกว่าต่างคนต่างมีหน้าที่ที่ต้องทำ เลยไม่ได้ก้าวก่ายกัน แต่ชวนเที่ยวช่วนกินกันได้ตลอด ผมเป็นคนที่ไว้ตัวด้วยแหละครับ พูดง่ายๆผมเป็นผู้ชายหงิมๆเรียบร้อยหน่อย ออกทางชอบมีคำว่า"ชอบอยู่ตัวคนเดียว" แปะหน้าผากตลอดเลยเป็นอย่างนี้เลยไม่ค่อยเพื่อน
ตอนนี้ผมอยากจะเรียนไปเรี่อยๆทำงานหาเงินไปเรียนไป ตอนนี้มีมหาลัยเปิดรับอยู่สำหรับคนทำงาน แต่ผมก็ยังไม่ได้สมัครเลยครับเพราะอยู่ไกลมาก ด้วยเพราะไม่มีเพื่อนไป เวลาในการทำงาน การเดินทาง ไม่สดวก ผมไม่เคยไปเจออะไรใหญ่ๆแบบนั้น เลยไม่มีความกล้าเลย ตอนนี้คือเส้นทางของชีวิตผมมีอยู่2เส้น ว่า
1.จะทำงานโกยเงินปีนี้ก่อนแล้วค่อยรอลงสมัครเรียนใหม่ในปีหน้า ในวันที่อะไรหลายๆอย่างพร้อมดี หรือ
2.จะไปสมัครเรียนเลยแล้วพยายามอดทนไม่ให้กระทบงานดีครับ
เพิ่มเติมคือ งามของผม เป็นงานกลางคืนครับ กลางวันจะนอนตอน6โมงเช้า ตื่น4โมงเย็น เข้างาน19:00น. แต่เป็นบ้านที่อยู่ของตัวเองครับ ชีวิตไม่เคยมีชวงเวลาตอนกลางวันเลย ถ้าจะลงเรียนต่อเลยเกรงว่าจะกระทบกับงานมากครับ (ในการทำงานผมคือผู้จัดการทุกๆอย่างที่ขาดไม่ได้เลยครับ )
เลยอยากมาถามหาความคิดเห็นของคนที่เคยผ่านร้อนผ่านหนาวมาก่อนในกลุ่มนี้ครับ ว่าจะสามารถแนะนำไปในทางไหนได้บ้างในการประกอบการตัดสินใจ จะทิ้งงานเลยก็ไม่ได้เพราะเศรษฐกิจอย่างนี้หาเงินได้ยากจริงๆ