ขอระบายยาวนิสสสนึงนะคะ5555 นี่ก็ไม่เข้าใจว่าเป็นเพราะสตาร์ทเงินเดือนต่างกันหรือเปล่า คนมาทีหลังเลยขึ้นเร็วกว่าและได้เกือบจะเท่ากัน ทั้งที่อายุงานห่างกันเป็นปี (เขาทำได้ประมาณ 5-6 เดือน แต่เราทำมา3-4 ปีแล้ว) แต่ที่จริงมันก็ควรห่างไหม งี้ก็แสดงว่าเราเข้าทำงานพร้อมกันสิ อย่างน้อยถ้าเงินเดือนเยอะกว่าเราก็ยังภูมิใจว่าเราเข้าทำงานก่อนนะอะไรแบบนี้ ทั้งที่เราทุ่มเทกับงานพอเขาให้ช่วยอะไรเราทำหมดไม่ว่าจะวันหยุดหรือวันทำงานปกติ แต่คนอื่นน้อยมากที่วันหยุดจะมากัน บางครั้งหน.ก็โทรมาให้ไปแทนน้องที่ทำประจำเพราะจะให้น้องพาไปธุระบ้างล่ะ เขาป่วยบ้างล่ะ(วันหยุดเราค่ะ) คือเหมือนเราพร้อมสแตนด์บายให้ทุกคนที่ลาอ่ะค่ะ😑😑(นี่เรียกใจดีหรือเปล่านะ5555) แรกๆเราก็ไม่อะไร เต็มใจทำแล้วก็สงสารเขานิดๆ ตอนนั้นก็ไม่ได้หนักอะไรมากเราเลยอาสาทำ แตกต่างจากงานเรา ครั้งหนึ่งกักตัวเพราะเป็นโควิด งานตัวเองก็ไม่มีใครทำแทนกลับไปก็ต้องไปทำเอง บางทีตามเอกสารย้อนหลัง เหนื่อยค่ะ🤣(ต่อให้เราลา 30 วันก็ไม่มีใครทำแทน) เลิศนะว่าไม่ได้555 กลับไปทำงานก็ต้องทำย้อนหลัง และหน.ก็จะชอบมาของบนั่นนี่ทั้งที่เราพึ่งนั่งทำงานไม่ถึงชม.😑😑แล้วเอาวันนี้ด้วยนะทั้งที่งานกองพะเนินอยู่ (บางทีก็งงเขาคิดว่าเราพิมพ์หนังสือส่งหรอขอปุ๊บได้ปั๊บ) หลังๆมาเริ่มท้อกับงาน เหมือนโดนแกล้ง บางทีก็โดนแซะกลายๆ บางทีก็เสียความรู้สึกกับอะไรหลายๆอย่าง เหมือนโดนตบหัวแล้วลูบหลัง หลายครั้งมาก สั่งงานด้วยอารมณ์เราไม่ชอบ จะมีเราและพี่อีกคนหนึ่งที่เป็นเหมือนกัน และใช้อารมณ์กับเราได้แค่2คน แต่พอคนอื่นนี่แทบจะไม่เคยเจอแบบเราเลย พูดดีมากกกก ไม่เคยใช้อารมณ์ ไม่เคยพูดกระทบกระทั่ง และชอบบอกว่าอย่าเก็บเอาทุกคำไปคิดเล็กคิดน้อย (คำพูดที่เขาพูดไม่สนใจค่ะ แต่การกระทำมันฟ้อง)ทั้งที่คนที่ช่วยงานตลอดคือเรา2คน มันเลยรู้สึกถึงความแตกต่างแล้วอยากออกจากตรงนั้นค่ะ ใครที่เต็มที่กับงานแล้วเจอแบบนี้คงไม่อยากไปต่อ
[Spoil] คลิกเพื่อดูข้อความที่ซ่อนไว้ใส่ข้อความ
[code]ใส่โค้ด
[/code]
[code]ใส่โค้ด
[/code]