ผมพบเจอเองมา 2 เหตุการณ์ แต่ก็ไม่ได้บอกเองนะครับ ให้น้องสาวไปช่วยบอกให้อีกทีหนึ่ง เหตุการณ์แรก เป็นตลาดนัดครับ ด้วยจำนวนผู้คนอันเยอะแยะ เบียดเสียดกัน ผมเจอผู้หญิงคนหนึ่งใส่เดรสสีดำ ยืนอยู่ที่หน้าร้าน

ผู้ชายหลายคน อาจเคยประสบกับเหตุการณ์แบบนี้ นั่นคือลืมรูดซิปกางเกง ผมคนหนึ่งที่เคยหัวเราะคนอื่นเวลาเขาลืมรูด แต่พอมาเจอกับตัวนี่ไปไม่เป็นเลยครับ ออกจากบ้านไปทำงาน ใส่เสื้อทับในกางเกงอย่างดี ขึ้นบีทีเอ

ยามอรุณรุ่งอากาศหนาวยังคงอยู่ ภายนอกหน้าต่าง มีละอองหมอกหนาทึบสีขาว ม้วนตัวโอบล้อมขุนเขาสีเขียวขจีตรงหน้า บดบังแสงสีทองจากฟากฟ้าไม่ให้สาดลงมายังพื้นดิน ความรู้สึกเปลี่ยวเหงา วนเวียนเข้ามาในใจตั้งแต่เม

คือเวลาผมไปเรียนจะโดนมองบ่อยมากเลยครับเเบบล่าสุดเมื่อวานเดินไปเรียนที่ตึกมีผญ.คนนึงชี้มาที่ผมเเล้วหันไปเรียกเพื่อนมามองผม หรือ เวลานั่งเรียนผมทำเป็นนั่งเหม่อผญ.ก็หันมามองอะครับพอผมหันไปเขาก็หันหนีเป็น

ผมอายุ 65 ปีแล้ว ก็เลยอาจชอบยึดติดกับสิ่งเก่าๆในอดีต แต่ผมก็เป็นคนทันยุคสมัยปัจจุบันใช้ชีวิตและเทคโนโลยีได้เช่นเดียวกับเด็กวัยรุ่นทั่วไปวันนี้...เพียงแต่รู้สึกเสียดายกลิ่นอายประเพณีวัฒนธรรมเทศกาลสงกรา

55555 เราลืมรูดซิปกางเกง อายก็อาย ขำตัวเองก็ขำ 5555 มีใครเคยลืมรูดซิปกางเกงไหม 55555