ก็คิดไว้อยู่แล้วว่าโพสต์แบบนี้ล่อเป้าดีๆนี่เอง แต่ทุกวันนี้ไม่เห็นความเป็นธรรมชาติในอาชีพพวกนี้เลย คนที่มีความสามารถจะอยู่รอด คนที่อ่อนด๋อยก็แพ้ไป ถ้าเป็นอาชีพอื่นก็จะเป็นแบบนี้กันทั้งนั้น ไม่ใช่ในเรื่องผลลัพธ์ แต่เกี่ยวกับค่านิยมและมุมมองทางสังคม แต่ตลอดมานี่ มีแค่อาชีพค้าขายนี่เท่านั้นที่คนค้าขายไม่เคยผิดเลยแม้แต่นิดเดียว ขายไม่ดีโทษโน่นโทษนี่ ใช้น้ำตาหากินแทนความสามารถ ไม่ต้องพัฒนาตัวเอง ไม่ต้องหาจุดเด่น ไม่ต้องปรับปรุงอะไร ที่ไม่รุ่งก็โทษคนอื่น โทษเศรษฐกิจ โทษรัฐบาล โทษลูกค้า ทั้งที่ร้านอื่นเขาก็ยังอยู่ได้ ดับอยู่ร้านเดียวแล้วโวยไปเรื่อย นั่งร้องไห้เอาน้ำตาหาเงิน ใช้ความขี้เห็นใจของคนไทยมาทำเงินแทนความสามารถของตัวเอง ไม่ต้องคิดพัฒนา ปรับปรุง แก้ไขสูตรหรือร้านหรือแนวคิด มันเป็นแพทเทิร์นซ้ำซากมากเลย ทำอาชีพตามฝันโดยไม่คิดจะพยายาม ใช้ชีวิตแบบเอาแต่ใจ ทุกคนต้องพยายามใช้ชีวิต ดิ้นรนกันทั้งนั้น แต่คิดว่าตัวเองเป็นใครกัน ถึงจะได้ทำอาชีพตามฝันได้แสนสบาย เป็นเจ้าของธุรกิจตัวเอง อยากทำอะไรก็ได้ ไม่ต้องคิด เดี๋ยวเงินก็มาเอง ไม่แบกรับความเสี่ยงอะไร พอรวยก็มาโม้ว่าเป็นเจ้าของกิจการเองมันดีโง้นงี้ พอไม่รอดก็ไม่ผิดอะไร โทษไปเรื่อย เดี๋ยวนั่งร้องไห้แล้วแกล้งทำเป็นหลุดลงโซเชี่ยลหน่อยก็มีเงินไหลมาเทมาเอง ก็พอเดาสภาพกระทู้ได้ มันเป็นค่านิยมไทยแลนด์ไปแล้ว แต่ก็ขอบ่นหน่อย ยังไงก็แอคหมายเลข อ่อ แต่ถึงยังไงความคิดก็ยังเป็นของคนจริงๆอยู่ล่ะนะ แค่กันรำคาญพวกหลังไมค์ที่จะด่าให้ได้