ผมรู้สึกว่าผมชอบคนๆนึงครับตอนนี้ ชอบมากสักพักเเล้ว ใช่ครับจากกระทู้ครั้งก่อนผมไม่เคยมีเเฟนสักทีในชีวิต ตอนนี้ก็ยังไม่มี เเต่ผมได้เจอผู้หญิงคนนึง เอาเป็นว่ามีเหตุการหลายๆอย่างในชีวิตทำให้เราต้องใช้ชีวิตร่วมกันมากขึ้น พึ่งพากันเเละกันมากขึ้นในสายตาผมเมื่อก่อนเธอคนผู้หญิงธรรมดาไม่ได้โดดเด่นอะไรเลยครับ ไม่ค่อยพูดไม่ค่อยจาเเต่เป็นผู้หญิงที่เก่งมากเลย ขยันมีความอดทนสูงผมบอกได้เลยว่าตรงนี้ผมสู้เธอไม่ได้เลย เนื่องจากผมเป็นคนที่มีครอบครัวซัพพอร์ตทำให้ผมอาจจะอ่อนเเอบ้าง เมื่อก่อนผมไม่เคยรู้สึกอะไรกับเธอเลย เเต่พอเหตุการหลายๆอย่างที่ทำให้ได้เจอบ่อยๆคุยบ่อยขึ้นจากที่ไม่เคยคุยเลย เชื่อมั้ยครับว่าช่วงเเรกผมนี่คลั่งเธอมากๆเเบบภาพเธอเข้ามาอยู่ทุกช่วงเลยจะนอนจะหลับจะกินภาพเธอมาตลอดส่งเฟสเเล้วส่องเฟสอีก เเต่จากตอนนั้นนับวันก็น่าจะเกือบปีเเล้วครับ อาการนั้นหายไปเเต่ก็ยังรู้สึกดีเวลาที่ได้คุยกับเธออยู่ เเต่นานๆจะมีโอกาสได้คุยกับเธอสักครั้ง ลืมบอกไปว่าเราคนละรุ่นกันนะครับ ผมไม่กล้าลงลึกกลัวเจ้าตัวเล่น Panthipเเล้วบังเอิญมาเจอ555 ตอนนี้ผมนิ่งขึ้นเเต่ยังรู้สึกว่าชอบเธอทุกครั้งที่ผมนึกถึงเธอมันทำให้ผมมีเเรงบันดาลใจที่อยากทำอะไรหลายๆอย่าง เช่นตั้งใจอ่านหนังสือตั้งใจเรียนเพื่อหวังว่าวันนึงจะทำให้ตัวเองมีความมั่นคงในชีวิต หน้าที่เเละการงานเเละอยากให้เธออยู่ในนั้นด้วย อยากเติมเต็มในส่วนที่เธอขาด กินอะไรก็อยากให้เธอได้กิน ทุกครั้งที่หมดไฟ เเค่นึกถึงเธอผมก็พร้อมสู้ต่อเลยครับ อยากพัฒนาตัวเองให้เก่งกว่านี้เพื่อจะดูเเลเธอได้ เเต่ตอนนี้เรายังไม่ได้เป็นอะไรกันนะครับ ผมอยากรู้ว่าผมเเค่คลั่งเธอหรือรักเธอ
เเบบนี้มันใช่ความรักไหมครับ หรือมันคืออาการอะไร?