เราคบกับแฟนมาเข้าปีที่7มีลูกด้วยกัน1คน เขาอายุน้อยกว่าเรา1ปี เขาเป็นคนค่อนข้างติดเพื่อนค่ะ เคยติดขนาดว่า กลับจากมหาลัยก็ไปสิงอยู่แต่บ้านเพื่อนกลับมาแค่กินข้าวแล้วก็ออกไปต่อ กว่าจะกลับก็ตี2-3 พอมีลูก เขาก็ช่วยดูลูกนะคะ แต่เขาจะไม่ค่อยมีเวลามานั่งพูดนั่งคุยกับเรา พอลูกหลับก็ออกไปนั่งนอกบ้านดูโทรศัพท์  เวลาเพื่อนมาบ้านก็จะนั่งกับเพื่อนจนดึก เราเบื่อ เลยไปๆมาๆระหว่างบ้านแฟนกับบ้านแม่ค่ะ มาอยู่บ้านแม่เรารู้สึกว่ามันโอเคขึ้นมาหน่อย เขาก็ดูโอเค ได้อยู่กับเพื่อนของเขา พอเขามาหาเราที่บ้านแม่เขาก็ไม่ได้นอนค้างกับเราและลูกค่ะ เขาจะเลือกไปค้างบ้านเพื่อนเขาสะมากกว่า เราเลยรู้สึกน้อยใจ เลยบอกเขาไป เขาบอกเรายังไม่อยากอยู่กับเขาเลยถึงได้มาบ้านแม่ เราผิดหรอค่ะ เราแค่บอกให้เขาเข้าใจเราบ้าง ให้เขามีเวลาให้เราบ้าง เราเหนื่อย + เบื่อกับชีวิตความเป็นอยู่ในตอนนี้มาก แต่พยายามอดทนเพื่อลูกคนเดียวเลย เราเคยบอกเขาว่าลองเปลี่ยนกันให้เขาเลี้ยงลูกแล้วเราไปนอนค้างบ้านเพื่อนไหม เขาก็อ้างว่าทีเรายังมาอยู่กับแม่ไม่อยากอยู่กับเขาเลย เราเหนื่อยที่ต้องอยู่ด้วยกันค่ะ เพราะเอาแต่ทะเลาะกัน เราเป็นคนไม่ค่อยพูดจะเก็บไว้ รอระเบิดทีเดียว เราเหมือนอะไรปล่อยได้ก็ปล่อย แต่ไม่ไหวจริงๆค่ะ อยากร้องไห้มากๆแต่ต้องกั้นไว้ ไม่รู้จะไประบายกับใครจริงๆค่ะ เราเหนื่อยกับการเลี้ยงลูก24 ชม. เราก็เข้าใจว่าเขาก้เหนื่อยกับงาน แต่เราแค่ขอให้เขามีเวลาให้เราบ้าง เราดูงี่เง่ามากเลยหรอค่ะ