เรื่องมันเริ่มจากจขกท.มาทำงานอยู่เวียดนามค่ะ เลยอยากลองไปเที่ยวเมืองอื่นๆที่คนไทยไม่ค่อยรู้จักในเวียดนาม บวกกับที่ตั๋วเครื่องบินราคารับได้ ในช่วงวันหยุดยาวของเวียดนาม เลยมาจบที่จังหวัดนี้ แบบหัวโล่งๆ ไม่ณู้ว่ามีอะไรเที่ยว นอกจากภาพเรฟเดียวจากรูปในกลุ่มไลน์ ที่เป็นแก่งหินหกเลหี่ยม คล้ายๆที่ไอซ์แลนด์ 

เลยเป็นที่มาของใบปิดกระทู้นี้ นี่แหละค่ะ



หลังจากสอยตั๋วไปกลับจาก Viet Jet  Air สายการบินโลว์คอสแห่งชาติเวียดนามในราคาไปกลับราวๆ 2ล้านด่ง เราก็ออกจาเดินทางจากโฮจิมินท์ไปลงที่สนามบินเมืองกวีเญินกันค่ะ 


ถึงสนามบินแล้ว เราจะต้องเดินทางเข้าเมือง เพื่อไปเช็คอินโรงแรมก่อน สนามบินที่นี่จะอยู่นอกเมืองออกไปหน่อย ใช้เวลาเดินทางโดยแท๊กซี่ราวๆ 45 นาทีได้ 

ใครมาก็ใช้ grab ได้นะคะ หรือใช้แท๊กซี่ Vina Sun ก็มี ค่าแม๊กซี่เข้าเมืองหลายตังเชียว ราคาตามมิเตอร์โดนไปหลายแสนด่ง ถ้ามาลายๆคนหารกันก็โอเคค่ะ มีบิลจากระบบพิมพ์ให้เรียบร้อย



เมืองนี้เงียบๆ ไม่ค่อยมีนักท่องเที่ยวต่างชาติ คนไม่ค่อยพูดอังกฤษด้วย ส่วนจขกท.พูดเวียดนามได้แค่แนะนำตัว สั่งอาหาร เรียกเก็บเงินได้เท่านั้น

วิวระหว่างทางจากสนามบินเข้าเมืองก็คือทุ่งนาเขียวขจี รถราก็ไม่ค่อยมี เวียดนามนี่ปลูกข้าวกันทั้งปีค่ะ แปลงเล็กแปลงน้อย เวียนๆปลูก เวียนๆเกี่ยว

ที่พักเราในทริปนี้ เราเลือก FLC City Hotel Quy Nhon ริมทะเล (มีถนนกั้น แต่มีทางเดินลอดข้ามถนนของตัวเอง)  ห้องใหญ่ ใหม่ พนักงานบริการดีค่ะ

วิวจากระเบียงห้อง นั่งมองทะเลและแสงสีตอนค่ำได้
ทะเลหาดสะอาดดีค่ะ หาดยาวววววววว ทรายไม่ได้ขาวจั๊ว และไม่ได้ละเอียดเป็นแป้ง


สระว่ายน้ำในร่มของโรงแรม ยาวดี ว่ายจริงจังแบบออกกำลังกายได้


เก็บของเสร็จ เรียกแท๊กซี่หน้าโรงแรมไปเที่ยวกันก่อนค่ะ 

ภาคกลางของเวียดนาม มีอารยธรรมจามโบราณอยู่เยอะเลย มีเรื่องเล่าเรื่องการแต่งงานกันระหว่างจาม กับทางเวียมนามอยู่ ซึ่งทำให้ปรากฏปราสาทหินที่แสดงอารยธรรมจามอยู่มากมาย ในแถบนี้ ยาวไปถึงฮอยอัน

เราเลือกไปที่ใกล้เราที่สุดคือ Thap Doi หรือ Twin Tower
บัตรค่าเข้า 20,000dong 

ด้านในตัวปราสาท เดินเข้าไปได้นะคะ บันไดชันหน่อย ข้างในมีศิวลึงก์อยู่ อีกฝั่งมีศาลเจ้าจีน
เดินชมแป๊บเดียว ก็กลับค่ะ ไปเดินเล่นทะเล กับหาของกินก่อน 



พอช่วงบ่ายแก่ๆ แดดเริ่มลง ทะเลจากที่เราเห็นหาดโล่งๆ คนก็เพียบเลย ลูกเล็กเด็กแดง คนหนุ่มสาว คนสูงวัย มาว่ายน้ำทะเลกัน น้ำอุ่นดีค่ะ 
โชคดีคลื่นไม่แรง ส่วนน้ำ ไม่ได้ใสกิ๊งๆเหมือนใต้ฝั่งอันดามัน ออกแนวคล้ายๆบางแสน หัวหินมากกว่า 

เล่นทะเลเสร็จ เราก็ข้ามฝั่งกลับไปอาบน้ำ แล้วลงมาเดินเล่นแถวโรงแรมค่ะ 
ความชอบของชาวเวียดนามคือการถ่ายรูป และการตกแต่งสถานที่ต่างๆด้วยไฟสีๆ เพื่อการถ่ายรูปก็ได้รับความนิยมสูงจริงๆ ที่นี่ก็เหมือนกัน ในบริเวณริมทะเล ที่เป็นสวนสาธารณะ เราะจะเจอการแต่งซุ้มไฟสีสวยงามให้แวะถ่ายรูปได้เนืองๆ

ดอกบัว ดอกไม้ประจำประเทศเวียดนาม


เดินมาเรื่อยๆ เราก็เจอกับลานอนุสาวรีย์ Mr.Nguyen Sinh Sac และ Mr.Nguyen Tat Thanh พ่อลูกผู้มีคุณูปการต่อเวียดนาม 
Mr.Nguyen Sinh Sac คือพ่อของ Mr.Nguyen Tat Thanh หรือเรารู้จักกันในนาม ลุงโฮ จิ มินท์ รอบๆอนุสาวรีย์นี้เต็มไปด้วยคาเฟ่ ร้านอาหาร ที่พักนะคะ เดินเล่นรอบๆ หาอะไรกินได้เรื่อยๆ

จบวัน ง่วงละ เดินกลับไปพักที่โรงแรม เอาแรงไว้สำหรับพรุ่งนี้ดีกว่าค่ะ

เดี๋ยวมาต่อนะคะ