สวัสดีดีค่ะ หนูอายุ18 ย่าง19แล้ว หนูติดพยาบาลบรมค่ะใกล้บ้านด้วย แต่ไม่ใช่ประเด็นสักเท่าไหร่
ประเด็นคือ มีพี่ๆเพื่อนๆคนไหนเคยรู้สึกแบบหนูไหมคะ คืออยากเรียนพยาบาล และพอติดก็ดีใจมากกกก แต่!!!!
พอเอาเข้าจริงๆก็ไม่อยากไปเลยค่ะ ถึงจะใกล้บ้านเดินทางแค่2ชั่วโมง แต่พอได้รู้สึกว่าต้องออกจากอ้อมกอดพ่อแม่ ครอบครัวแล้วมันใจหวิวๆ
อาจเป็นเพราะเราอยู่บ้านไม่ค่อยออกไปข้างนอก ไม่เคยเดินทางคนเดียว ไม่เคยใช้ชีวิตคนเดียวเรียกง่ายๆคือทำไรไม่เป็นเลย เรียนม.ต้นก็เรียนโรงเรียนแถวบ้าน ม.ปลายก็ย้ายมาเรียนโรงเรียนใหญ่ๆประจำอำเภอ แต่ได้กลับบ้านมากินข้าวฝีมือแม่ทุกวัน อย่างที่บอกเราทำอะไรไม่เป็นเลยแม้แต่ซักผ้าด้วยมือ ทำอาหารก็ด้วย แต่พอใกล้จะไปจากบ้านก็อยากทำทุกอย่างเลย อยากใช้เวลากับคนในครอบครัวมากที่สุด
ถึงจะเรียนแค่4ปี แต่สายการเรียนพยาบาลไม่ค่อยมีเวลาเลย หนูเลยรู้สึกกลัวๆ จะอยู่กับพ่อแม่ครอบครัวไปจนแก่ก็ไม่ได้
คนเราต้องหัดใช้ชีวิต แต่หนูดันกลัวโลกภายนอก
อยากที่จะกล้าก้าวออกจากComfort Zone ทำไงดีคะ
ไม่กล้าออกจากComfort Zone
ประเด็นคือ มีพี่ๆเพื่อนๆคนไหนเคยรู้สึกแบบหนูไหมคะ คืออยากเรียนพยาบาล และพอติดก็ดีใจมากกกก แต่!!!!
พอเอาเข้าจริงๆก็ไม่อยากไปเลยค่ะ ถึงจะใกล้บ้านเดินทางแค่2ชั่วโมง แต่พอได้รู้สึกว่าต้องออกจากอ้อมกอดพ่อแม่ ครอบครัวแล้วมันใจหวิวๆ
อาจเป็นเพราะเราอยู่บ้านไม่ค่อยออกไปข้างนอก ไม่เคยเดินทางคนเดียว ไม่เคยใช้ชีวิตคนเดียวเรียกง่ายๆคือทำไรไม่เป็นเลย เรียนม.ต้นก็เรียนโรงเรียนแถวบ้าน ม.ปลายก็ย้ายมาเรียนโรงเรียนใหญ่ๆประจำอำเภอ แต่ได้กลับบ้านมากินข้าวฝีมือแม่ทุกวัน อย่างที่บอกเราทำอะไรไม่เป็นเลยแม้แต่ซักผ้าด้วยมือ ทำอาหารก็ด้วย แต่พอใกล้จะไปจากบ้านก็อยากทำทุกอย่างเลย อยากใช้เวลากับคนในครอบครัวมากที่สุด
ถึงจะเรียนแค่4ปี แต่สายการเรียนพยาบาลไม่ค่อยมีเวลาเลย หนูเลยรู้สึกกลัวๆ จะอยู่กับพ่อแม่ครอบครัวไปจนแก่ก็ไม่ได้
คนเราต้องหัดใช้ชีวิต แต่หนูดันกลัวโลกภายนอก
อยากที่จะกล้าก้าวออกจากComfort Zone ทำไงดีคะ