ผมคุยกับน้องอยู่คนนึงครับคุยกับมาได้สักสามเดือนแล้วคุยกันทุกวันครับแชทก็ไม่ได้หนักขวาไรเท่ากันปกติผมทักเค้าบางครั้งถ้าเค้าว่างก็ทักมาหาผมยาวๆและก็คุยกันทุกวันคุยกันเยอะแต่ก็ไม่ได้ขนาดตลอดเวลาเพราะผมก็ทํางานตอนนี้น้องเค้าก็เรียนจนผมถามว่าเค้ารู้สึกไงกับผมเธอบอกว่าชอบผมเหมือนกันรู้สึกดีมากๆผมเคยแกล้งหลอกถามครั้งแรกและถามตรงๆครั้งที่สองก็ยืนยันเหมือนเดิมจนผมขอเกริ่นขอเป็นแฟนน้องเค้าดูดีใจและบอกโอเครอผมบอกแต่พอผมมาขอจริงๆอีกวันนึงเค้าบอกขอคิดดูก่อนได้มั้ยพี่ผมถามว่าเพราะอะไรเค้าบอกว่าเค้ากลัวที่กลัวก็คือเค้ากลัวเรื่องโดนนอกใจเพราะแฟนเก่าเค้าเคยนอกใจเค้าและอยู่คนละจังหวัดเหมือนกับผมเค้าบอกว่าจะเกิดเหตุการณ์ซํ้าเหมือนยังกลัวการผิดหวังเพราะเค้าก็ขี้หึงนิดๆด้วยและบอกผมว่าขอโทษรู้สึกผิดที่เค้ากลัวตอนนี้ตอนแรกก็ไม่ได้กลัวพอเอาเข้าจริงก็กลัวขึ้นมาผมเลยบอกว่าจะรอให้มั่นใจนะจะคุยกันแบบนี้เรื่อยๆเค้าก็โอเคหลังจากนั้นก็คุยกันทุกวันเหมือนเดิมไม่ได้น้อยลงยังคุยดีอะไรเหมือนเดิมหยอดกันบ้างตามประสาโทรคุยก็เป็ชั่วโมง~
ปล.คือผมอยากรู้ว่าน้องเค้าจะยอมเปิดใจได้มั้ยครับคือเค้าดูเปิเใจแล้วไม่งั้นคงไม่คุยขนาดนี้บอกชอบขนาดนี้ผมคงต้องใช้เวลาพิสูนจ์ด้วยหรือเปล่าให้เค้าแน่ใจตัวผมและถึงได้คบกัน
ผู้หญิงยังไม่แน่ใจในความสัมพันธ์
ปล.คือผมอยากรู้ว่าน้องเค้าจะยอมเปิดใจได้มั้ยครับคือเค้าดูเปิเใจแล้วไม่งั้นคงไม่คุยขนาดนี้บอกชอบขนาดนี้ผมคงต้องใช้เวลาพิสูนจ์ด้วยหรือเปล่าให้เค้าแน่ใจตัวผมและถึงได้คบกัน