สุดยอดความคิดเห็น
ความคิดเห็นที่ 14
คิดซะว่าเป็นค่าเช่าบ้านค่ะ
ถึงเค้าจะไม่ได้ให้อะไรคุณเยอะ
แต่การมีบ้านที่ปลอดภัยอยู่ สำหรับผู้หญิงและเด็ก
ก็ไม่ได้ถือว่าเลวร้ายนะคะ
พ่อคุณให้เงินพวกคุณน้อย แต่ก็ให้มาโดยตลอด
ซึ่งปกติ หลังลูกเริ่มทำงาน พ่อแม่ก็ไม่ได้ให้เงินลูกต่อแล้วนะคะ
แต่พ่อคุณยังให้เงินคุณกับน้อง จนถึงตอนนี้
และคุณไม่ได้พูดถึงเรื่องทำร้ายร่างกายอะไรเลย
เราก็ถือว่าเค้าไม่ใช่พ่อที่ดีนัก แต่ไม่ได้เลวร้ายนะคะ
ลองคิดดูว่า อยู่กับพ่อ กับการไปหาเช่าบ้านเอง แบบไหนมันคุ้มกว่ากัน
ถึงเค้าจะไม่ได้ให้อะไรคุณเยอะ
แต่การมีบ้านที่ปลอดภัยอยู่ สำหรับผู้หญิงและเด็ก
ก็ไม่ได้ถือว่าเลวร้ายนะคะ
พ่อคุณให้เงินพวกคุณน้อย แต่ก็ให้มาโดยตลอด
ซึ่งปกติ หลังลูกเริ่มทำงาน พ่อแม่ก็ไม่ได้ให้เงินลูกต่อแล้วนะคะ
แต่พ่อคุณยังให้เงินคุณกับน้อง จนถึงตอนนี้
และคุณไม่ได้พูดถึงเรื่องทำร้ายร่างกายอะไรเลย
เราก็ถือว่าเค้าไม่ใช่พ่อที่ดีนัก แต่ไม่ได้เลวร้ายนะคะ
ลองคิดดูว่า อยู่กับพ่อ กับการไปหาเช่าบ้านเอง แบบไหนมันคุ้มกว่ากัน
สมาชิกหมายเลข 6900637 ถูกใจ, Your Sweet Honey ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 769671 ถูกใจ, TPhetB ถูกใจ, Redtape ถูกใจ, REDBULLRUN ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 6905372 ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2707660 ถูกใจ, Rirakkuma ถูกใจ, สมาชิกหมายเลข 2208824 ถูกใจรวมถึงอีก 5 คน ร่วมแสดงความรู้สึก
แสดงความคิดเห็น
มีใครที่มีครอบครัวหรือพ่อแม่แบบนี้บ้างมั้ยคะ จัดการชีวิตตัวเองกันยังไงคะ
เราต้องทำงานส่งตัวเองเรียนตั้งแต่อายุ 15 จนเรียนจบป.ตรี (เพราะวุฒิสำคัญในการหางานทำ) ด้วยเหตุผลที่พ่อบอกว่า พ่อไม่มีเงินส่งหรอกนะ ถ้าพ่อส่ง แล้วพ่อจะเอาเงินที่ไหนใช้
ในขณะที่พ่อเรา สำหรับเรา รายได้เขาค่อนข้างสูงค่ะ 20k โดยประมาณทุกเดือน ไม่รวมโอที ไม่รวมโบนัส (เคยเจอสลิปที่เขาซ่อนไว้โดยบังเอิญค่ะ เพราะเขาไม่เคยให้ใครทราบเงินที่เขาได้) โดยพ่อมีภาระผ่อนบ้านอยู่ค่ะ ซึ่งนอกจากพ่อจะไม่ส่งค่าเล่าเรียนแล้ว
ค่ากินค่าอยู่ ก็ให้เดือนละ 1-2k เท่านั้นค่ะ ซึ่งเราก็ต้องยอมรับตามสภาพค่ะ
ส่วนแม่เรา เลือกที่จะหนีไปมีครอบครัวใหม่ และเอาเงินที่เราเก็บไว้จากการทำงานพาร์ทไทม์ของเราไปหมดเลยค่ะ เลยไม่ได้ติดต่อกันอีก
พ่อเราเป็นคนติดเหล้ามาก สูบบุหรี่ เที่ยวผู้หญิง เล่นหวย เล่นไฮโล เอาทุกอย่างค่ะ เขาบอกว่านั่นคือความสุขของเขา เงินของเขาๆมีสิทธิ์ใช้
เรามีพี่น้อง 1 คนค่ะ เป็นน้องสาว และก็ตกอยู่ในสภาพเดียวกันคือ พ่อไม่ส่งเสียใด ๆ ค่ะ เราจึงต้องเป็นคนส่งเสียทั้งค่ากินและค่าเล่าเรียนแทนทั้งหมด
ซึ่งพ่อไม่ได้สนใจค่ะ ว่าเรา 2 คนจะกินอยู่กันได้ยังไง แต่เราต้องอดทน เพราะบ้านเป็นของพ่อค่ะ เงินที่เรามีตอนนั้นเราไม่สามารถออกจากบ้านได้ค่ะ
ด้วยความที่เราต้องทำงานอย่างหนัก และน้องยังเด็ก ไม่มีใครอบรมสั่งสอนหรือสนใจ น้องเราก็ท้องค่ะ กว่าจะรู้ตัวก็ 5-6 เดือนเข้าไปแล้ว ซึ่งอายุครรภ์เท่านั้นมันไม่สามารถทำแท้งออกได้แล้ว จึงต้องปล่อยเลยตามเลย แน่นอนว่า ถึงพ่อจะไม่ช่วยอะไรเลย แต่เขาก็ยังยอมรับให้อยู่ในบ้านเขาได้ค่ะ ซึ่งฝั่งผู้ชายเอง ก็ไม่รับผิดชอบใดๆ เราให้พ่อไปคุย พ่อก็ไม่คุยค่ะ เขาบอกเขาไม่ยุ่ง ในขณะที่เราเอง แค่ทำงานก็แทบไม่มีเวลานอนแล้ว ก็เลยต้องปล่อยเลยตามเลย
มาถึงปัจจุบัน ตอนนี้หลานเราเรียนอนุบาลแล้ว ทำให้น้องสาวมีเวลาที่จะพยายามหางานทำได้ (เราส่งน้องสาวได้ถึงปวช.3 ค่ะ ก่อนจะท้อง) น้องจึงเริ่มหางานทำ ในขณะที่เราก็ยังทำงานเป็นบ้าเป็นหลังเหมือนเดิม เพราะต้องช่วยค่าใช้จ่ายทั้งน้อง หลาน และตัวเอง โดยที่พ่อก็ยังคงเส้นคงวา ให้เดือนละ 1-2k เหมือนเดิม
จุดสำคัญอยู่ตรงนี้ค่ะ พอเขาเห็นว่าน้องเริ่มทำงานเดือนแรก เขาก้เรียกร้องว่า เราเป็นลูกเขา เขาทำให้เราเกิดมา เราต้องตอบแทนบุญคุณต้องให้เงินเขาด้วย ที่เขายังให้อยู่บ้านหลังนี้ ไม่ใช่จะให้อยู่ฟรีๆนะ ถ้าเรากับน้องไม่ให้เงินเขา ก้ให้เก็บข้าวของออกไปเลย เอาหลานไปด้วยนะ อยู่ก็เป็นภาระ และเงิน 1-2k ที่เขาเคยให้ ก็ไม่ให้แล้วค่ะ ซึ่งเอาจริงๆ ทุกวันนี้พวกเรา ยังแทบจะหมุนเงินไม่พอด้วยซ้ำค่ะ แล้วจะให้หาจากที่ไหนไปให้เขา (เราติดผ่อนรถมอไซค์ 1 คันด้วยค่ะ เพราะต้องออกไว้ใช้ไปทำงาน)
เราควรจะทำยังไงกับชีวิตดีคะ เพราะตอนนี้เราอยู่ในสถานการณ์นี้ เราอาจมองข้ามอะไรไปรึเปล่า หรือพอมีหนทางที่ทำให้เรา น้อง และหลานอยู่รอดมั้ยคะ หรือมีหนทางที่จะทำให้ชีวิตเราดีขึ้นบ้างมั้ยคะ ท่านใดมีคำแนะนำ รบกวนชี้ทางให้เราทีนะคะ ขอบคุณที่อ่านจนจบค่ะ