คืออยากทราบว่าในมุมมองคนอื่นเป็นยังไง
เรื่องมีอยู่ว่าเคยถูกหลอกจากเพื่อนสนิทให้ถูกผู้ชายคนนึงข่มขืน คืนนั้นยอมรับว่าเมาและสู้เรวเขาไม่ได้จริงๆเพราะเขาตัวใหญ่มากใช้แขนเดียวในการอุ้มเราการไม่สมยอมเขาเรียกว่าถูกข่มขืนใช่ไหมค่ะ เราไม่รู้ว่าเพื่อนคนนั้นกับผู้ชายคนนี้วางอผนกันหมาหรือยังไง แต่ตอนที่เรียกให้เพื่อนเขาช่วยเขากลับไปช่วย มันผ่านมาหลายปีแล้วค่ะ ตอนนั้นเราไม่กล้าแต้วความหรืออะไรเลยเพราะอีกฝ่ายเป็นเพื่อนสนิทและเราก็อายค่ะแต่มันฝังใจจนเราไปพบจิตแพทย์ เราเริ่มต้นใหม่ได้นิดหน่อย แต่ไว้ใจคนอื่นยาก มีแฟนก็ค่อนข้างจะเกร็ง แต่เราเสียใจมากๆที่เพื่อนคนนั้นรับรู้สิ่งที่เกิดจึ้นแต่กลับปล่อยเบลอจนทุกทุกวันนี้ บางทีเขาอาจจะลืมเรื่องที่เกิดขึ้นหรือคิดว่าเราสมยอม แต่จริงๆไม่เลยมันฝังใจเรามากตามหลอกหลอนเวลายิ่งเห็นหน้าเพื่อนคนนั้นภาพทุกอย่างมันจะเข้ามาในหัวตลอดเลย เรารู้ว่าคอนนี้โลกมันเปิดกว้างแต่การที่เราไม่สมยอมแล้วถูกกระทำแบบนั้นเป็นตราบาปอต่กับอีกคนใช่ชีวิตแบบที่เราไม่สามารถทำได้เลยเรารู้สึกเกลียดตัวเองเกลียดโลกมากๆเลยคะ เราขอคำปรึกษาได้ไหมค่ะว่าเราควรจะต้องยอมรับเรื่องพวกนี้ยังไงให้เราเดินหน่าในการใช้ชีวิตให้ได้มากกว่านี้