คือเราเองที่ไปร.รไม่มีเพื่อนเลยเพื่อนที่อยู่ในห้องเดียวกันนะคะไม่มีเลยจริงๆมีแต่เพีอนที่อยู่ต่างห้องแต่มีคนเด่วเขาเป็นเพื่อนสนิดเราเลยเป็นเพื่อนให้ระบายให้คำปรึษาพูดคุยได้ทุกอย่างและเราสองคนมักคุยและปรึกษากันแต่2คนและมีไครบ้างคะที่ไม่มีเพื่อนคุยในห้องบ้างคะคือเรา1ในนั้นเวลาทำงานกลุ่มเขามักไม่สนใจเราเลยเราจะของครูทำคนเดียวตลอดและทำเสร็จก่อนคนอื่นๆด้วยคะและคือเราไม่ได้ไปทำอะไรเขาเลยนะคะไม่เคยไปหาเรื่องไครเลยเราอยู่เฉยๆของของเราเองเราพยายามช่วนเขาคุยแล้วนะแต่กลับกันเขาไม่สนใจเลยเหมือนทำตัวแบบ
เกลียดๆเราอะไรสีกอย่างอ่ะแต่เราไม่เคยทำอะไรเขาเลยนะคะเราอยู่เฉยๆของเราเองและเราเองเวลาอยู่บ้านและอยู่กับคนที่คนสนิดๆเราเป็นคนพูดเก่งมากๆคือเอาง่ายๆคือเป็นคนที่ขี้พูดมากนั้นแหละและแต่กลับกันเลยคะเวลาเราอยู่ร.รในห้องเรากลับเป็นคนเงียบเหมือนคนบ้าเลยแต่เราเองก็ท่องไว้ในใจว่าไม่เป็นไรอยู่ม.6แล้วยังอีกเทอมเดียวเราก็จะจบกันแล้วอดทนเอาไว้ๆๆท่องคำนี้ซ้ำๆๆทุกวันๆๆคะ