*ขอแทนตัวเองว่า เรา นะคะ*
ปล.ยาวมากนะคะTT
คือเราเป็นคนที่เข้าสังคมไม่เป็นเลย ขี้อายมากๆไม่กล้าแสดงออกไม่ถอดแมสด้วยซ้ำ ไม่ร่วมกิจกรรมอะไรทั้งสิ้น ยกตัวอย่างเช่นมีคนมาคุยด้วยเราจะเครียดค่ะไม่รู้ทำยังไงให้คุยสนุกเราไม่กล้าพูดด้วยเลย ซึ่งในกลุ่มที่เราอยู่มี13คนตอนนี้ เราก็เข้ากลุ่มนี้แบบงงๆค่ะ ที่เราได้เข้ากลุ่มนี้มาเพราะ เรามีเพื่อนสนิทตอนนี้1คนค่ะ เราไว้ใจเขา กล้าแสดงออกกับเขาคนเดียว กล้าทำอะไรบ้าๆตอนอยู่กับเขา ซึ่งเขาตลกและเฟรนลี่เข้ากับคนง่ายมากๆเรามีเขาคนเดียวเป็นเพื่อน ซึ่งคนเฟรนลี่ก็ต้องมีสังคมหรือเพื่อนเยอะใช่มั้ยคะ นั่นแหละค่ะเพื่อนเขามี12คน เพื่อนสนิทเราดึงเราเข้ากลุ่มด้วย แล้วในกลุ่มเราไม่กล้าคุยกับใครเลย มีกลุ่มแชทด้วยนะคะแต่เราไม่กล้าแสดงความคิดเห็นอะไรเลยประหนึ่งว่าคนนอก แต่จริงๆในกลุ่ม เรามีเพื่อนคนนึงที่ค่อนข้างสนิทในแชทค่ะคนนี้เฟรนลี่แบบสุดโต่งเลย เราสนิทกับเขาแค่ในแชท แต่ตัวจริงเขามาทักเราก็ไม่กล้าหืออือจนเขาไม่กล้าทักเราเลยค่ะ เขาเคยบอกด้วยว่าถ้าไม่มี(เพื่อนสนิทเรา) เราก็ไม่สนิทกันเลย ก็จริงค่ะ เพื่อนที่เราสนิทในแชทขอแทนว่าaนะคะ
ส่วนเพื่อนสนิทของเราขอแทนว่าbค่ะ
คือaกับbบ้านอยู่ใกล้กันค่ะ แล้วคนเฟรนลี่กับเฟรนลี่มาเจอกันก็แบบเข้ากันได้ดีเลย เปิดเทอมมา1วันเราโดดเดี่ยวมากเลยค่ะ อันที่จริงโดดเดี่ยวมาตั้งแต่ม.2แล้ว(ตอนนี้อยู่ม.3) เขาคุยกันถูกคอ ชวนกันไปไหนมาไหนซึ่งบ้านเขาอยู่ใกล้กัน(แต่เขาเพิ่งสนิทกันนะคะ เราสนิทกับ bก่อน) ซึ่งบ้านเราไกลมาก(อันนี้เราเข้าใจเพื่อนที่ไม่ชวน) แต่ม.2ยังพอดีค่ะเพื่อนยังนึกถึงเราอยู่บ้าง พอมาม.3วันแรก เพื่อนเหมือนลืมเราเลยค่ะ โต๊ะเรียนจัดแบบ3โต๊ะติดกันเราอยู่ซ้าย aอยู่ขวา bอยู่ตรงกลางค่ะซึ่งเราเหมือนอากาศเลยค่ะ เขาหัวเราะคิกคักกันตลอดเลยแล้วเราอยากมีส่วนร่วมบ้างไม่อยากเป็นส่วนเกิน พอเอ่ยถามว่าคุยอะไรกันคือเขาไม่ตอบเลยค่ะ แล้วเรากับbเนี่ย เวลาทานข้าวไม่ได้ทาน13คนทั้งหมดในกลุ่มนะคะ เรากับbแยกออกมากินตลอดตั้งแต่ม.2 ปกติก็ไม่มีปัญหาอะไร แต่พอมาเปิดเทอมวันแรก bถามหาaทั้งวันเลยค่ะ ว่าaจะมามั้ย aชวนเราไปนู่นนี่ aคุยตลกมาก aกับเราดูบอลด้วยกันสนุกมากดู4วันติดเลย แล้วเราเฟลมากค่ะ เราพยายามไม่ให้เขาเบื่อเรา ด้วยการชวนคุยแต่เขาดูอารมณ์ไม่จอยเลยค่ะ ก็เนอะเขาชอบเข้าสังคมแต่เราถอยห่างนี่นา
แถมมันมีตอนนึงเราชวนเขาคุยแต่เขากลับพูดว่า วันเกิดaจะซื้อไรให้เรานะ แบบเบาๆ เราได้ยินแต่ถามซ้ำเขาก็บอกว่าเปล่า พอถึงคาบเขาก็คุยกันตลอดจนลืมเราเวลาเดินกัน3คนเขาก็ชอบเดินนำแล้วพอเราผูกเชือกรองเท้าก็ไม่รอเลย(หรือเรามันน่าเบื่อเกินไปนะ) แม้กระทั่งไปห้องน้ำเขาก็ไม่ชวนเรา ด้วยความที่เรามีเพื่อนคือเขาคนเดียว คือตอนนั้นนั่งร้องเลยค่ะ มันไร้สาระมากๆ พอเขากลับมาเราเลยงอนเขา พอเขามาคุยก็ตอบสั้นๆแต่เขาก็พยายามชวนคุยอยู่นิดเดียวก็ไปคุยกับคนอื่นต่อ แล้วพอกลับบ้านมาเราไม่อยากไปโรงเรียนเลยค่ะ ไม่รู้ว่าเราผิดมั้ย แต่เราว่าคงใช่เราคงหวงเขามากเกินใช่มั้ยคะ ขอวิธีทำให้เลิกเป็นแบบนี้หน่อยค่ะ จากที่เราไปอ่านบทความมา เหมือนเรากั้กเขาไว้หรือเปล่า เขาคงอึดอัดถ้าอยู่กับเราเพราะเขาเฟรนลี่ ขอวิธีเลิกเป็นแบบนี้ทีค่ะ แต่ถ้าหาเพื่อนใหม่คงไม่ทันแล้วละค่ะ ทุกคนช่วยเราหน่อยนะคะ ขอบคุณจากใจเลยค่ะ🙏❤️
แก้นิสัยแบบนี้ยังไงดีคะ?
ปล.ยาวมากนะคะTT
คือเราเป็นคนที่เข้าสังคมไม่เป็นเลย ขี้อายมากๆไม่กล้าแสดงออกไม่ถอดแมสด้วยซ้ำ ไม่ร่วมกิจกรรมอะไรทั้งสิ้น ยกตัวอย่างเช่นมีคนมาคุยด้วยเราจะเครียดค่ะไม่รู้ทำยังไงให้คุยสนุกเราไม่กล้าพูดด้วยเลย ซึ่งในกลุ่มที่เราอยู่มี13คนตอนนี้ เราก็เข้ากลุ่มนี้แบบงงๆค่ะ ที่เราได้เข้ากลุ่มนี้มาเพราะ เรามีเพื่อนสนิทตอนนี้1คนค่ะ เราไว้ใจเขา กล้าแสดงออกกับเขาคนเดียว กล้าทำอะไรบ้าๆตอนอยู่กับเขา ซึ่งเขาตลกและเฟรนลี่เข้ากับคนง่ายมากๆเรามีเขาคนเดียวเป็นเพื่อน ซึ่งคนเฟรนลี่ก็ต้องมีสังคมหรือเพื่อนเยอะใช่มั้ยคะ นั่นแหละค่ะเพื่อนเขามี12คน เพื่อนสนิทเราดึงเราเข้ากลุ่มด้วย แล้วในกลุ่มเราไม่กล้าคุยกับใครเลย มีกลุ่มแชทด้วยนะคะแต่เราไม่กล้าแสดงความคิดเห็นอะไรเลยประหนึ่งว่าคนนอก แต่จริงๆในกลุ่ม เรามีเพื่อนคนนึงที่ค่อนข้างสนิทในแชทค่ะคนนี้เฟรนลี่แบบสุดโต่งเลย เราสนิทกับเขาแค่ในแชท แต่ตัวจริงเขามาทักเราก็ไม่กล้าหืออือจนเขาไม่กล้าทักเราเลยค่ะ เขาเคยบอกด้วยว่าถ้าไม่มี(เพื่อนสนิทเรา) เราก็ไม่สนิทกันเลย ก็จริงค่ะ เพื่อนที่เราสนิทในแชทขอแทนว่าaนะคะ
ส่วนเพื่อนสนิทของเราขอแทนว่าbค่ะ
คือaกับbบ้านอยู่ใกล้กันค่ะ แล้วคนเฟรนลี่กับเฟรนลี่มาเจอกันก็แบบเข้ากันได้ดีเลย เปิดเทอมมา1วันเราโดดเดี่ยวมากเลยค่ะ อันที่จริงโดดเดี่ยวมาตั้งแต่ม.2แล้ว(ตอนนี้อยู่ม.3) เขาคุยกันถูกคอ ชวนกันไปไหนมาไหนซึ่งบ้านเขาอยู่ใกล้กัน(แต่เขาเพิ่งสนิทกันนะคะ เราสนิทกับ bก่อน) ซึ่งบ้านเราไกลมาก(อันนี้เราเข้าใจเพื่อนที่ไม่ชวน) แต่ม.2ยังพอดีค่ะเพื่อนยังนึกถึงเราอยู่บ้าง พอมาม.3วันแรก เพื่อนเหมือนลืมเราเลยค่ะ โต๊ะเรียนจัดแบบ3โต๊ะติดกันเราอยู่ซ้าย aอยู่ขวา bอยู่ตรงกลางค่ะซึ่งเราเหมือนอากาศเลยค่ะ เขาหัวเราะคิกคักกันตลอดเลยแล้วเราอยากมีส่วนร่วมบ้างไม่อยากเป็นส่วนเกิน พอเอ่ยถามว่าคุยอะไรกันคือเขาไม่ตอบเลยค่ะ แล้วเรากับbเนี่ย เวลาทานข้าวไม่ได้ทาน13คนทั้งหมดในกลุ่มนะคะ เรากับbแยกออกมากินตลอดตั้งแต่ม.2 ปกติก็ไม่มีปัญหาอะไร แต่พอมาเปิดเทอมวันแรก bถามหาaทั้งวันเลยค่ะ ว่าaจะมามั้ย aชวนเราไปนู่นนี่ aคุยตลกมาก aกับเราดูบอลด้วยกันสนุกมากดู4วันติดเลย แล้วเราเฟลมากค่ะ เราพยายามไม่ให้เขาเบื่อเรา ด้วยการชวนคุยแต่เขาดูอารมณ์ไม่จอยเลยค่ะ ก็เนอะเขาชอบเข้าสังคมแต่เราถอยห่างนี่นา
แถมมันมีตอนนึงเราชวนเขาคุยแต่เขากลับพูดว่า วันเกิดaจะซื้อไรให้เรานะ แบบเบาๆ เราได้ยินแต่ถามซ้ำเขาก็บอกว่าเปล่า พอถึงคาบเขาก็คุยกันตลอดจนลืมเราเวลาเดินกัน3คนเขาก็ชอบเดินนำแล้วพอเราผูกเชือกรองเท้าก็ไม่รอเลย(หรือเรามันน่าเบื่อเกินไปนะ) แม้กระทั่งไปห้องน้ำเขาก็ไม่ชวนเรา ด้วยความที่เรามีเพื่อนคือเขาคนเดียว คือตอนนั้นนั่งร้องเลยค่ะ มันไร้สาระมากๆ พอเขากลับมาเราเลยงอนเขา พอเขามาคุยก็ตอบสั้นๆแต่เขาก็พยายามชวนคุยอยู่นิดเดียวก็ไปคุยกับคนอื่นต่อ แล้วพอกลับบ้านมาเราไม่อยากไปโรงเรียนเลยค่ะ ไม่รู้ว่าเราผิดมั้ย แต่เราว่าคงใช่เราคงหวงเขามากเกินใช่มั้ยคะ ขอวิธีทำให้เลิกเป็นแบบนี้หน่อยค่ะ จากที่เราไปอ่านบทความมา เหมือนเรากั้กเขาไว้หรือเปล่า เขาคงอึดอัดถ้าอยู่กับเราเพราะเขาเฟรนลี่ ขอวิธีเลิกเป็นแบบนี้ทีค่ะ แต่ถ้าหาเพื่อนใหม่คงไม่ทันแล้วละค่ะ ทุกคนช่วยเราหน่อยนะคะ ขอบคุณจากใจเลยค่ะ🙏❤️