สวัสดีค่ะ วันนี้หนูขอระบายเรื่องราวที่บ้านลงในพันทิปนะคะ หนูอายุ16 อยู่กับตาที่บ้าน2 คน หนูไม่คุยกับเขามาตั้งแต่อายุ12-13 แล้วค่ะ เหตุผลที่หนูไม่คุยเพราะว่า เราคุยกันไม่ค่อยได้ เขาชอบเอาตัวเองเป็นใหญ่ ไม่ฟังเหตุผลคนอื่น ชอบใช้ความรุนแรง พูดนิดหน่อยก็หาว่าเถียง ไม่เชื่อฟัง หนูเข้าใจนะคะว่าเป็นเด็กก็ต้องเคารพผู้ใหญ่ แต่ไม่เข้าใจผู้ใหญ่แบบตาเลยค่ะว่าทำไมไม่ฟังเหตของหนูบ้าง🥲 ส่วนมากในครอบครัว หนูจะคุยกับยายเป็นหลัก ยายหนูย้ายไปอยู่ตจว ตั้งแต่โควิดปีแรก หนูก็ไปอยู่กับเขาค่ะ ยายมีแฟนใหม่ หนูชอบคุยกับตาเลี้ยงที่เป็นแฟนใหม่ยายมากกว่าตาแท้ๆตัวเอง จนญาติก็ถามว่า ตาแท้ๆทำไมไม่คุยด้วย ทำไมไปคุยกับตาเลี้ยง (ก็หนูสบายใจที่จะคุยกับตาเลี้ยงมากกว่าตาแท้ๆ) แล้วพอเวลาตาไปเจอญาติ เขาก็ชอบพูดแต่เรื่องเก่าๆ เล่าเรื่องเลี้ยงหนูตอนเด็กๆ แต่ไม่พูดถึงตอนโตบ้างเลย ว่าเขาไม่ดูแลหนูเลย ไม่ใส่ใจ ไม่สนใจ เวลาไม่สบาย หนูก็ต้องดูแลตัวเอง เขาอย่างมากก็แค่ซื้อกับข้าวให้ เวลาจะพาไปหาหมอ ก็ขึ้นเสียง โวยวาย คนไม่มีแรง ยืนแทบไม่ไหว จะตายอยู่แล้ว ยังด่า ยังว่า ล่าสุดหนูเป็นโควิด เขาไม่พาหนูไปหาหมอ จนหนูต้องพึ่งคนอื่น จนเขาซื้อยามาให้ ต้องคอยปรึกษาเพื่อนตลอด เพราะว่าเพื่อนเคยเป็นมาก่อน หนูแค่ขอให้เขาแค่ซื้อกับข้าวให้หนูหน่อย เขาก็มาตบหัวหนู หนูก็ไม่เข้าใจว่าหนูทำอะไรผิดนักหนา แรงหายใจหนูก็จะไม่มีอยู่แล้ว ยังต้องมาร้องไห้ให้กับเรื่องแบบนี้อีก อีกประเด็นหลักๆที่ไม่อยากอยู่บ้านเลยก็คือเขาชอบมองหน้าอกกับขาหนู หนูรู้สึกแย่ รู้สึกไม่ดีมากๆ พอหนูพูดไปครั้งนึง เขาก็อ้างว่า หนูเป็นหลาน ถ้าเขาจะทำอะไรเขาก็ทำไปแล้ว แต่ยังไงหนูก็ไม่ชอบสายตาที่เขามองในจุดๆนั้นของหนู หนูเห็นตลอด พอหนูเอามือปิด เขาก็มองหน้าหนู แค่นี้หนูก็รู้แล้วว่าเขามอง แต่ก่อนหนูก็ไม่เข้าใจหรอกว่าทำไม แม่กับยายแล้วก็ลุงของหนูไม่อยากอยู่กับเขา หรือแม่หนูบอกว่าเกลียดตาหนูมาก จนพอหนูเจอกับตัว หนูก็ไม่อยากอยู่กับเขาแล้วเหมือนกัน