สวัสดิ์ดีครับทุกคน คือว่าผมขอใช้พื้นที่นี้ในการเล่าเรื่องของผมนะครับ คือว่าเราอะเคยมีคนคุยเมื่อ1ปีที่แลวเราคุยกับะี่ค้าได้4เดือนแล้วเราก็เลิกคุยกันเนื่องจากพี่เค้ามีคนที่ชอบอยู่เเล้วเราเลยเลือกที่จะถอยออกมาเราใช้เวลามูฟออนนานพอสมควรเพราะว่าพี่แกเป็นคนเเรกที่เราคุยนานที่สุด พอเรามูฟออนได้เราก็ไปมีแฟนคนนึงซึงเป็นแฟนคนแรกของชีวิตเราเลยแต่คบกันได้1เดือนก็เลิกลากันไป ซึ่งอีกไม่นานอะมันจะถึงวันเกิดพี่ที่เราเคยคุยด้วยเมื่อ1ปีที่แล้วเราเลนยมีความตั้งใจที่จะไปอวยพรวันเกิดพี่แก พอถึงวันเกิดแกเราก็ไปอวยพรวันเกิด แล้วจู่ๆความรู้สึกของตัวผมมันก็กลับแปลกๆรู้สึก รอแชดเค้า รอการที่เค้าจะอ่านแชดเรา ซึ่งตอนนี้เรากลับมาคุยกันไหม่อีกครั้งเป็นเวลา12 วันแล้วตอนแรกเราคิดว่าเออพี่แกตอบแชดไวกว่าเมื่อก่อนแกอาจจะเปลี่ยนไปนิดนึงแต่คุยไปคุยมามันกลับมาลูปเดิมอะ ออน แต่ไม่อ่าน อ่านแต่ไม่ตอบ ลงสตอรี้ได้แต่ไม่ตอบ ซึ่งเราก็เข้าใจว่าเราเป็นคนคุยกันเราเลยไม่ได้จู้จี้กับพี่แกเนื่องจากพี่แกอาจจะยุ่งก็ได้ใครจะไปรู้ เราเลยเลือกที่จะรอ รออย่างเดียวรอจนบางทีเราคิดว่าหรือเราควรจะพอแต่เราก็แบบคิดกับตัวเองเชิงแบบว่า "เฮ้ยเอาจริงดิอุส่าได้หลับมาคุยกันเลยนะเว่ย"แบบมันมีเสียงที่คอยตีกันในหัวทุกครั้งที่คิดถึงเรื่องแบบนี้อะ แบบ เอาดีมันท้อแต่มันก็ยังอยากคุยกับพี่เค้าอยู่อะไม่รู้ดิคุยกับแกละรู้สึกแกเป็นเซฟโซนอะแบบ ถา้นั่งคิดดีๆมีปวดหัวตุบๆอยู่555+ แต่ก็นะความรู้สึกเมื่อ1ปีที่แล้วมันหวนคือมาเราก็อเมซิ่งอยู่555+
ไม่รู้ว่าจะมีกระทู้ต่อปล่าวนะ55555+เพราะทำตามอารมณ์จริงๆ
ความรักที่น่าสับสน
ไม่รู้ว่าจะมีกระทู้ต่อปล่าวนะ55555+เพราะทำตามอารมณ์จริงๆ