สวัสดีค่ะ นี่เป็นกระทู้แรกของเราถ้าผิดพลาดประการใดต้องขออภัยด้วยนะคะ
เรามีเรื่องจะปรึกษาทุกๆคนคือ "เราไม่มั่นใจในความสัมพันธ์ปัจจุบันค่ะ"
ต้องเกริ่นก่อนว่า เรามีเพื่อนสนิทต่างโรงเรียนคนนึง เจอกันบ่อยพูดถูกคอจนสนิทกันมากๆเที่ยวด้วยกันเล่นด้วยกัน รู้จักกันตั้งแต่ประถม แต่พอมัธยมต้นก็ห่างๆไปจนขึ้นมอปลายก็มาสนิทกันอีกรอบ (สมมุติเพื่อนชื่อ B นะคะ) B มีเพื่อนในแก๊งอีกสามคน ผู้ชาย2 ผู้หญิง1 B ก็แนะนำเพื่อนๆให้เรารู้จักจนสนิทกัน เพื่อนสนิทBคนนึงหล่อมากเราก็รู้สึกว่าชอบก็เลยจีบค่ะ เราใช้วิธีจีบทั่วไปเลย ส่งเพลง แสดงความรู้สึกออกไปชัดเจน แต่เขาดูเฉยๆ ขอบคุณบ้าง ตอบโอเค ฟีลรับรู้และเขาก็มีแฟนไปค่ะ เราเลยมูฟออนและตัดสินใจว่าจะเป็นเพื่อนกับเขา หลังจากนั้นก็มีการโทรกลุ่มเราก็พยายามเป็นเพื่อนกับเขาและเริ่มมูฟออนได้ เริ่มไม่คิดอะไรกับเขาแล้ว
จนวันนึงเขาเลิกกับแฟน ก็โทรมาหาเราพูดระบายต่างๆเหมือนมีเราเป็นที่พึ่งพิงทางใจ เขาพูดประมาณเหมือนมีใจให้เราทำให้ความรู้สึกในใจเราที่เลือนหายมันกลับมาแต่สุดท้ายก่อนวางสายเขาก็บอกให้เรามูฟออนต่อไป มันเป็นแผลเล็กๆที่ยังคงอยู่ในใจ แต่เราก็ได้เรียนรู้กับมันค่ะ หลังจากนั้นหลายเดือน B ก็ชวนเราไปเที่ยวทะเล เขากับเพื่อน ผช อีกคนมารับเรากับ B เขาพูดประมาณให้เราซ้อนรถมอเตอร์ไซค์เขา และใช่ค่ะเราซ้อนท้ายเขาแต่นั่งสุดปลายและทำหน้านิ่งไม่พูดอะไรเลยเพราะเรายังรู้สึกเจ็บนิดๆอยู่ คือเหมือนยังโกรธ พวกเราไปรวมตัวกันที่บ้านเพื่อนอีกคนไปรถยนต์ ก็ไปถึงทะเลเที่ยวกันสนุกๆ แต่ขากลับเขากลับมานอนตักเราแล้วหลับไปค่ะ เราก็คิดแค่ว่าเพื่อน ห้ามหวั่นใจอีก แต่ใจมันก็สั่นอยู่ดี
หลังจากนั้นก็มีเจอกันบ้างประปราย หกเดือนครั้งอะไรประมาณนี้ค่ะ เขาก็มีแฟนไปเราก็ใช้ชีวิตของเราต่อ
ตอนนี้เวลาล่วงเลยมาสี่ปีแล้ว
เขาลงโน๊ตแชท เราก็ไปตอบกลับเล่นๆตามประสาเพื่อนแบบอยากเจอทุกคนมากๆ แล้วก็ทำใจมูฟออนได้ปกติพร้อมรับเขาเป็นเพื่อนแบบจริงๆ ก็คุยกันนิดหน่อยเขาก็ถามโทรได้ไหม เราก็บอกว่าได้เขาก็โทรมาบอกเราว่าเขาอกหัก เล่าเรื่องราวต่างๆแล้วเขาก็ขอคาสาย ส่วนตัวเราคิดว่าเขาน่าจะกำลังเฮิร์ตฟีลแบบอยากให้มีคนอยู่เป็นเพื่อน ก็โอเคได้เราคาสายด้วย กลางวันก็มีคุยกันสองสามคำ พอตกเย็นๆเขาก็โทรมา เป็นแบบนี้อยู่หลายวันจนเราพูดกับเขาตรงๆ
เราพูดกับเขาว่า แกจะเป็นคนคุยหรือแกจะเป็นเพื่อน ถ้าเป็นเพื่อนเราก็จะเป็นเพื่อน ถ้าเป็นอย่างอื่นก็ว่ากันไป เราไม่ชอบอะไรที่มันคาราคาซัง แล้วก็กลัวว่าเขาจะมาหยอกให้เรารู้สึกแล้วใช้ให้เรามูฟออนอีก เขาก็ตอบว่าถ้าไม่เป็นเพื่อนแล้วเป็นอะไรได้บ้าง เราก็บอกว่าก็แล้วแต่เลย เขาก็พูดว่าไปเดินหน้าต่อ เราก็ถามย้ำๆหลายครั้ง บอกเขาด้วยว่าเราไม่ได้สวย ไม่ได้นิสัยดีเหมือนนางฟ้า คือเราอยากจะเปิดเผยตัวเราให้เขาได้รู้ให้เขาตัดสินใจอีกที เพราะถ้าเขาเลือกเป็นเพื่อนเราก็ไม่ได้เสียใจในจุดๆนั้น สุดท้ายเขาก็พูดว่าเดินหน้าต่อเป็นคนคุย หลังจากนั้นในช่วงกลางวันเราต่างคนต่างมีภารกิจก็เลยได้ตอบกันคำสองคำ ส่วนใหญ่เขาจะไม่ตอบแชทเรา อ่านแล้วไม่ตอบ แต่มีทักมาหาเพราะเราเองเรารู้สึกไม่อยากทักหาเขาก่อนหรือตามแชทเพราะรอบก่อนหน้านี้เราจีบเขาเราเป็นคนทักหาเขาเข้าหาเขาเองทุกอย่าง เราอยากเห็นในความพยายามของเขาบ้าง อยากเห็นว่าเขาสนใจเราจริงๆไหม แต่ก็มีบ้างที่เราทักหาเขาก่อน แล้วกลางคืนก็จะโทรหากันคาสายจนเช้า
เรายังคงรู้สึกระแวงเขา กลัวว่าเขาจะมาหยอกแล้วให้เรามูฟออนอีก เราอยากให้เขาตอบแชทเราบ่อยกว่านี้สักนิดแต่เราก็เข้าใจว่าเขาเรียนหนัก เลยพยามไม่คิดในจุดๆนี้ เพราะมันเป็นแค่เรื่องเล็กๆน้อยๆ ถ้าเราคิดเล็กคิดน้อยระแวงไปทุกอย่างความสัมพันธ์ก็แย่ลงเรื่อยๆ
เราเลยตัดสินใจว่า เราจะยังคงตอบแชทโทรกับเขาเหมือนเดิมแต่จะเผื่อใจเอาไว้ให้มากๆ รอวันที่เขาทำให้เราเห็นว่าเขาจริงใจกับเราจริงๆเราถึงจะเอาใจลงไปเล่นอย่างจริงจัง เราเชื่อในเรื่องโชคชะตาและจังหวะเวลา ทุกความสัมพันธ์มันอยู่ที่วาสนาคน
จากเพื่อนสู่การเป็นคนคุย
เรามีเรื่องจะปรึกษาทุกๆคนคือ "เราไม่มั่นใจในความสัมพันธ์ปัจจุบันค่ะ"
ต้องเกริ่นก่อนว่า เรามีเพื่อนสนิทต่างโรงเรียนคนนึง เจอกันบ่อยพูดถูกคอจนสนิทกันมากๆเที่ยวด้วยกันเล่นด้วยกัน รู้จักกันตั้งแต่ประถม แต่พอมัธยมต้นก็ห่างๆไปจนขึ้นมอปลายก็มาสนิทกันอีกรอบ (สมมุติเพื่อนชื่อ B นะคะ) B มีเพื่อนในแก๊งอีกสามคน ผู้ชาย2 ผู้หญิง1 B ก็แนะนำเพื่อนๆให้เรารู้จักจนสนิทกัน เพื่อนสนิทBคนนึงหล่อมากเราก็รู้สึกว่าชอบก็เลยจีบค่ะ เราใช้วิธีจีบทั่วไปเลย ส่งเพลง แสดงความรู้สึกออกไปชัดเจน แต่เขาดูเฉยๆ ขอบคุณบ้าง ตอบโอเค ฟีลรับรู้และเขาก็มีแฟนไปค่ะ เราเลยมูฟออนและตัดสินใจว่าจะเป็นเพื่อนกับเขา หลังจากนั้นก็มีการโทรกลุ่มเราก็พยายามเป็นเพื่อนกับเขาและเริ่มมูฟออนได้ เริ่มไม่คิดอะไรกับเขาแล้ว
จนวันนึงเขาเลิกกับแฟน ก็โทรมาหาเราพูดระบายต่างๆเหมือนมีเราเป็นที่พึ่งพิงทางใจ เขาพูดประมาณเหมือนมีใจให้เราทำให้ความรู้สึกในใจเราที่เลือนหายมันกลับมาแต่สุดท้ายก่อนวางสายเขาก็บอกให้เรามูฟออนต่อไป มันเป็นแผลเล็กๆที่ยังคงอยู่ในใจ แต่เราก็ได้เรียนรู้กับมันค่ะ หลังจากนั้นหลายเดือน B ก็ชวนเราไปเที่ยวทะเล เขากับเพื่อน ผช อีกคนมารับเรากับ B เขาพูดประมาณให้เราซ้อนรถมอเตอร์ไซค์เขา และใช่ค่ะเราซ้อนท้ายเขาแต่นั่งสุดปลายและทำหน้านิ่งไม่พูดอะไรเลยเพราะเรายังรู้สึกเจ็บนิดๆอยู่ คือเหมือนยังโกรธ พวกเราไปรวมตัวกันที่บ้านเพื่อนอีกคนไปรถยนต์ ก็ไปถึงทะเลเที่ยวกันสนุกๆ แต่ขากลับเขากลับมานอนตักเราแล้วหลับไปค่ะ เราก็คิดแค่ว่าเพื่อน ห้ามหวั่นใจอีก แต่ใจมันก็สั่นอยู่ดี
หลังจากนั้นก็มีเจอกันบ้างประปราย หกเดือนครั้งอะไรประมาณนี้ค่ะ เขาก็มีแฟนไปเราก็ใช้ชีวิตของเราต่อ
ตอนนี้เวลาล่วงเลยมาสี่ปีแล้ว
เขาลงโน๊ตแชท เราก็ไปตอบกลับเล่นๆตามประสาเพื่อนแบบอยากเจอทุกคนมากๆ แล้วก็ทำใจมูฟออนได้ปกติพร้อมรับเขาเป็นเพื่อนแบบจริงๆ ก็คุยกันนิดหน่อยเขาก็ถามโทรได้ไหม เราก็บอกว่าได้เขาก็โทรมาบอกเราว่าเขาอกหัก เล่าเรื่องราวต่างๆแล้วเขาก็ขอคาสาย ส่วนตัวเราคิดว่าเขาน่าจะกำลังเฮิร์ตฟีลแบบอยากให้มีคนอยู่เป็นเพื่อน ก็โอเคได้เราคาสายด้วย กลางวันก็มีคุยกันสองสามคำ พอตกเย็นๆเขาก็โทรมา เป็นแบบนี้อยู่หลายวันจนเราพูดกับเขาตรงๆ
เราพูดกับเขาว่า แกจะเป็นคนคุยหรือแกจะเป็นเพื่อน ถ้าเป็นเพื่อนเราก็จะเป็นเพื่อน ถ้าเป็นอย่างอื่นก็ว่ากันไป เราไม่ชอบอะไรที่มันคาราคาซัง แล้วก็กลัวว่าเขาจะมาหยอกให้เรารู้สึกแล้วใช้ให้เรามูฟออนอีก เขาก็ตอบว่าถ้าไม่เป็นเพื่อนแล้วเป็นอะไรได้บ้าง เราก็บอกว่าก็แล้วแต่เลย เขาก็พูดว่าไปเดินหน้าต่อ เราก็ถามย้ำๆหลายครั้ง บอกเขาด้วยว่าเราไม่ได้สวย ไม่ได้นิสัยดีเหมือนนางฟ้า คือเราอยากจะเปิดเผยตัวเราให้เขาได้รู้ให้เขาตัดสินใจอีกที เพราะถ้าเขาเลือกเป็นเพื่อนเราก็ไม่ได้เสียใจในจุดๆนั้น สุดท้ายเขาก็พูดว่าเดินหน้าต่อเป็นคนคุย หลังจากนั้นในช่วงกลางวันเราต่างคนต่างมีภารกิจก็เลยได้ตอบกันคำสองคำ ส่วนใหญ่เขาจะไม่ตอบแชทเรา อ่านแล้วไม่ตอบ แต่มีทักมาหาเพราะเราเองเรารู้สึกไม่อยากทักหาเขาก่อนหรือตามแชทเพราะรอบก่อนหน้านี้เราจีบเขาเราเป็นคนทักหาเขาเข้าหาเขาเองทุกอย่าง เราอยากเห็นในความพยายามของเขาบ้าง อยากเห็นว่าเขาสนใจเราจริงๆไหม แต่ก็มีบ้างที่เราทักหาเขาก่อน แล้วกลางคืนก็จะโทรหากันคาสายจนเช้า
เรายังคงรู้สึกระแวงเขา กลัวว่าเขาจะมาหยอกแล้วให้เรามูฟออนอีก เราอยากให้เขาตอบแชทเราบ่อยกว่านี้สักนิดแต่เราก็เข้าใจว่าเขาเรียนหนัก เลยพยามไม่คิดในจุดๆนี้ เพราะมันเป็นแค่เรื่องเล็กๆน้อยๆ ถ้าเราคิดเล็กคิดน้อยระแวงไปทุกอย่างความสัมพันธ์ก็แย่ลงเรื่อยๆ
เราเลยตัดสินใจว่า เราจะยังคงตอบแชทโทรกับเขาเหมือนเดิมแต่จะเผื่อใจเอาไว้ให้มากๆ รอวันที่เขาทำให้เราเห็นว่าเขาจริงใจกับเราจริงๆเราถึงจะเอาใจลงไปเล่นอย่างจริงจัง เราเชื่อในเรื่องโชคชะตาและจังหวะเวลา ทุกความสัมพันธ์มันอยู่ที่วาสนาคน