โอเคค่ะตามหัวข้อที่ว่าไป คือเราเป็นคนหนึ่งที่คนเข้าหาค่อนข้างเยอะ แล้วเราเองก็ประสบปัญหาที่ว่า เราเกลียดการคุยกับคนอื่น ไม่ใช้คำว่าไม่ชอบนะคะ ใช้คำว่าเกลียดค่ะ เราชอบใช้เวลาอยู่คนเดียวมากๆๆ แต่เราไม่เคยมีโอกาสได้อยู่คนเดียวเลยค่ะ ทุกวัน มีคนมาขอชวนเราโทรคุยแล้วประมาณ 3-4 คน และแต่ละคนตกครั้งละ 4-5 ชั่วโมง แล้วคือเราแบ่งเวลาไม่ทันจริงๆค่ะ เวลานอนเราแทบไม่มีเลยเพราะให้เวลาคนอื่นไปหมดแล้ว บางคนโทรมาปรึกษา ระบาย บางคนโทรมาพูดคุยนั้นนี่โน้นตามปกติ ทุกครั้งเวลาที่เราคุยกับคนอื่น หรือออกไปข้างนอกไปเจอใคร เรารู้สึกเหนื่อย ท้อ 

จนบางทีตอนจบสายหรือตัดสาย เราก็มักจะมาร้องไห้หนักๆคนเดียว เพราะแค่คุยกับคนอื่น สำหรับเรามันงี่เง่ามากค่ะ แล้วเราเองก็ไม่ชอบที่ตัวเองเป็นแบบนี้ และเราก็กลัวแฟนเรารับไม่ได้ด้วยค่ะ  กลัวแฟนไม่สบายใจเวลาเห็นเราเป็นแบบนี้ เพราะแฟนเองก็ชอบอยู่กับเราติดเรามากๆ แต่แฟนรู้ว่าเราเกลียดการอยู่กับคนอื่นมากๆ เรากลัวว่าซักวันหนึ่งแฟนจะเบื่อและทิ้งเราไปด้วย แต่เราแบ่งเวลามาให้แฟนทุกครั้งเลยนะคะ ไม่ใช่คุยแค่กับคนอื่น 

นั้นแหละค่ะ แล้วทุกครั้งเราก็รู้สึกอยากร้องไห้ตลอดเลย ร้องไห้หนักมากแทบทุกครั้งที่ได้คุยกับคนอื่น เพราะเหตุผลแค่นี้ เราเลยร้องไห้หนักมากๆ เราแปลกรึเปล่าคะ ? เราควรจัดการกับปัญหาตรงนี้ยังไงดี

ขอความคิดเห็นของเพื่อนๆหน่อยค่ะ😭😭