สามีเรา ทำงานกับผู้หญิงคนหนึ่ง ที่ได้ข่าวว่า มีสถานะหม้าย สามีเป็นคนขยัน ทำงาน 7 วันออกจากบ้านเช้ามืด กลับดึกทุกวัน เท่าที่เห็นไม่ค่อยหยุด เราไม่ค่อยเข้าใจงานเขาหรอก แต่ที่เราทราบ จากการได้ยินคุยโทรศัพท์ คือ
เช้าต้องไปรับผู้หญิงคนนี้ ที่บ้าน หรือที่คอนโด อะไรทำนองนั้น
ตอนดึกๆ ก่อนจะกลับบ้านก็ต้องไปส่ง
อันนี้คือส่วนที่ได้ยินมากับหู

มากกว่านั้น มีการโทรตามให้ไปหาด้วยการบอกว่าไปทำงาน ไปหลังเที่ยงคืน ตี 2 ตี 3 ก็มี
มากกว่านั้น เวลาผู้หญิงต้องไปหาหมอ ไปตรวจสุขภาพ ในวันอาทิตย์ ก็โทรมาบอกสามีเรา ให้พาไป
มากกว่านั้น มีเหตุฉุกเฉินกลางดึก ก็โทรตามสามีเรา
เวลาลืมของไว้บนรถ เช่นลืมกุญแจบ้าน กุญแจห้อง ลืมเอกสาร...สามีเราก็ต้องรีบบึ่งขับรถเอาไปให้ถึงที่

สามีเราก็ดูกระตือรือร้น ตอบสนองการโทรตามของเขา แบบที่เราเองเป็นเมียไม่เคยได้รับการตอบสนองแบบนี้

เราเคยไปที่ทำงานของสองคนนี้ครั้งหนึ่ง เห็นว่า เขาจัดห้องทำงานด้วยการจัดห้องส่วนตัว แบบปิดประตูได้มิดชิด อยู่กันสองคน

มีบางครั้งที่ทั้งสองต้องไปต่างจังหวัด ต่างประเทศด้วยกัน

ปกติเราไม่เคยโทรตาม หรือรบกวนเวลาที่เขาทำงาน หรืออยู่นอกบ้าน นั่นคือสิ่งที่เราเรียกว่า ให้เกียรติ และสิ่งที่เรารู้มาก่อนหน้าคือ เขาเคยมีภรรยาที่ตามจิก ตามโทร โทรหาเขาไม่ได้ ก็โทรตามทุกคนที่ทำงานด้วยและอยู่รอบตัวด้วยการ เชื่อมเบอร์โทรศัพท์แบบติดตามว่า วันๆ สามีคุยกับใคร ไปไหน...เราเข้าใจและคิดว่า จะไม่ทำ

เวลาเช้าๆ ช่วง 6-7 โมง ที่ได้ยินเสียงผู้หญิงคนนี้ อยู่ในสายโทรศัพท์ให้ไปรับ เราได้แค่ฟัง แอบเอ่ะใจเล็กน้อย ไม่อยากคิดอกุศล อะไรมากมาย แต่ไม่ได้ชอบนะ

บ่อยครั้งที่ต้องเห็นของผู้หญิง เช่น รองเท้า ของใช้ส่วนตัว ทิ้งไว้ในรถ บางทีเป็นรถบริษัทก็ตาม เราเห็นแล้วก็ไม่ได้สบายใจ

ทุกครั้งที่เราถาม เกี่ยวกับเรื่องการไปรับ ไปส่ง การที่สามีเราต้องรีบกุลีกุจอไป ห้าทุ่ม เที่ยงคืน หลังเที่ยงคืน เวลาป่วยก็ยังไม่รู้จักปฏิเสธ ทำให้เราสงสัย ทำให้เราถามว่า มีอะไรกันมากกว่าเพื่อนร่วมงานหรือเปล่า ทุกครั้งเขาจะบอกว่า เราบ้า และคิดต่ำ ใจต่ำ อกุศล...ถามหน่อยว่า ทำกันแบบนี้ ผู้หญิงที่เป็นเมียคนไหนไม่คิดอะไรบ้าง ไม่คิดอะไรเลย เราว่า เราปล่อยสุดๆ แล้ว ให้เกียรติสุดๆ แล้วนะ เราคิดต่ำจริงหรือคะ?

สิ่งที่เราต้องพูดกับสามีของเราต่อ หลังจากที่เขาบอกว่าเราคิดต่ำ ใจต่ำ คือ ถามเขาว่า วางตัวยังไงให้ผู้หญิงคนอื่น เรียกตัว ตามตัวได้ตลอดเวลา และไม่มีสักครั้งที่ปฏิเสธ เราขอพูดตามตรงว่า เราเป็นเมียก็ไม่ได้รับการดูแลขนาดนี้ เวลาเรามีเรื่องฉุกเฉิน ป่วย หรืออุบัติเหตุ...เราบอกเขาว่าควรวางตัว อย่าทำให้เราไม่สบายใจแบบนี้ มันดูไม่เหมาะ เป็นขี้ปากคนในที่ทำงานเปล่าๆ 

สิ่งที่เราพูดกับเขาอีกอย่างคือ ผู้หญิงคนนี้ก็อายุไม่น้อยแล้ว เป็นแม่คนแล้ว เรียกได้ว่า เป็นผู้ใหญ่ อย่างน้อยๆ ควรคิดได้เองไหมว่า ผัวคนอื่น จะเรียกตัว เรียกใช้อะไร ควรมีมารยาท รู้กาลเทศะ ที่สำคัญควรรู้จักเกรงใจภรรยาเขาบ้าง...นี่คือความคาดหวังของเรา ในฐานะผู้หญิงที่อายุน้อยกว่า ที่คิดว่า คนอายุมากแล้วควรคิดเป็น ไม่ต้องให้เด็กสอน เป็นเรา รู้ว่าผู้ชายมีเมีย หลังเที่ยงคืนไม่ควรนึกถึงเขาแล้วไหม ไม่ว่าจะต้องการความช่วยเหลือแค่ไหนก็ตาม แต่ถ้าเกิดอุบัติเหตุจะเป็นจะตายแล้วชีวิตหม้ายแก่ผู้โดดเดี่ยวไม่มีใครเลย มีผัวเราคนเดียว อันนั้นเราเข้าใจนะ...แต่นี่ลูกตัวเองก็มี โตแล้ว ทำงานแล้ว ควรเรียกลูกไหม รถยางแตก แบตหมด กลางคืน บีควิกก็มี 24 ชม...เราในฐานะเมียก็ต้องดูแลตนเองเหมือนกันนะ

ทำไมผู้หญิง (บางคน) ทุกวันนี้ คิดไม่เป็น ไม่อาย ไม่เกรงใจ?
หรือสามีเรา ตอบสนองเขาทุกอย่าง จนเขาคิดไปเองว่า เขาคือคนสำคัญ? หรือว่าเขาเป็นผัวเมียกันแล้ว? 

วันที่เรารู้สึกมากเกินไป เราบอกสามีเรานะ ว่า ถ้ามีอะไรกันแล้ว ควรไปอยู่ด้วยกัน อย่ามาอยู่กับเรา เราไม่สะดวกใช้ของใช้ผู้ชายร่วมกับใคร

เราคิดว่าสามีเราเขาปากแข็ง เวลาถามอะไรพวกนี้ กลายเป็นว่า เราใจต่ำ...

เราอยากถามผู้ชายที่เข้ามาอ่านด้วยว่า หากเป็นคุณ มีเมียอยู่แล้ว มีผู้หญิงอีกคนที่เรียกว่า เพื่อนร่วมงาน ให้พาไปโรงพยาบาล คุณต้องพาไปไหม ในฐานะอะไร ไปทำไมในวันหยุดอยู่กับครอบครัว หลังเที่ยงคืน ผู้หญิงรถแบตหมด ยางแตก ถ้าคุณเป็นผู้ชายปกติ คุณจะรีบกุลีกุจอออกไปไหม ผู้ชายปกติจะรับมือยังไง จะทำเหมือนสามีเราไหม? 

เราใจต่ำ คิดต่ำ คิดแต่เรื่องสกปรกจริงหรือคะ เราต้องจับได้ขนาดไหนคะ ผู้ชายถึงจะยอมรับ เวลาเขามีผู้หญิงอีกคน

ในเมื่อเราได้คุย ให้เกียรติกับสามีเราระดับหนึ่งแล้ว และบ่อยครั้งแล้ว...เขาควรเข้าใจความรู้สึกเรากว่านี้ไหม เขาควรแก้ไขไหม
ในขณะที่เราควบคุม วุฒิภาวะ ไม่รู้กาลเทศะของผู้หญิงอีกคน ที่ไม่รู้ว่าอะไรควรไม่ควรไม่ได้...เราควรทำไงดี

เราพร้อมและยินดีเลิกและถอยนะคะ เพราะในหัวไม่เคยคิดจะใช้ผัวร่วมกับใคร? แต่ถ้าเราเลิก แล้วเขาไม่มีอะไรกันจริงๆ ตามที่สามีเราบอก เพราะเขาเป็นคนซื่อ มีน้ำใจล่ะ ...แต่ถ้าผู้หญิงโดดเดี่ยว ปล่าวเปลี่ยว อยากได้สามีเรา จนต้องมีเรื่องให้ไปคอยรับส่งเช้าเย็น และดูแลกลางดึกและทุกวันหยุดล่ะ...เราจะทำยังไงดี?

ขอบคุณสำหรับคำแนะนำค่ะ