กระทู้ที่จะอ่านต่อไปนี้ อาจจะมีคำไม่สุภาพ การระบายความในใจ หรือ ประโยคที่ทำให้ผู้อ่านมีอารมณ์ฉุนเฉียวเล็กน้อย ขอโทษไว้ล่วงหน้าด้วยนะคะ โปรดใช้จักรยานในการอ่านค่ะ 

   เราเป็นคนที่เชื่อใจแฟนอยู่พอสมควร เเล้วมันก็ค่อยๆลดลงไปอ่ะค่ะ เรื่องมันมีอยู่ว่า แฟนเราไปรู้จักน้องคนหนึ่งในแอพคุยเล่นเกม(ดิสคอส) เเล้วแฟนเราก็บอกว่า "ลูกเค้าเอง" (ลูกใน ณ ที่นี้ น่าจะเเค่น้องสาวหรือคนที่อยากรับบทเป็นเด็กน้อยน่ารักอะไรทำนองนั้นมั้งคะ เราก็ไม่เเน่ใจ)

   เเล้วเขาเคยโทรคุยกัน เพราะน้องทักหามาบอกว่าทะเลาะเรื่องคนคุย เด็กทิ้ง หรือเรื่องอะไรแบบนี้ เเล้วแฟนเราวางสายเราไปโทรกับน้องเขา เราก็ไม่ได้อะไรหรอกค่ะในตอนเเรก เเต่มันบ่อยไปจริงๆจนเราคิดว่า น้องไม่มีเพื่อนคุยหรือ ไม่มีใครคบจนจะทักหาเเต่เเฟนเราอย่างเดียวเลยหรอ(อาจจะหยาบคายหน่อยนะคะ)
   
   เเต่เราก็เปิดอกคุยกับแฟนเราตรงๆไป ว่าเธอทำแบบนี้ เรารู้สึกไม่ดี ไม่โอเคนะ เขาก็บอกว่า
"แค่น้องเอง อย่าคิดมากสิ เค้าไม่ได้คิดอะไร" เเล้วเขาก็ไม่ค่อยได้คุยกับน้องคนนั้นอีก เขาไม่ได้อัพเดทอะไรอีกเลยว่ายังไง แค่บอกว่าไม่ค่อยได้คุยเเล้ว

   เราก็ตอนเเรกๆก็รู้สึกผิด(เราอาจจะยุ่งเรื่องส่วนตัวเขามากไปจนทำให้เขารู้สึกอึดอัด) นานๆไปก็โล่งค่ะ มากๆ โล่งไปหมดเลย เเต่มันกลับมา 'สงสัย' เขา

   เนื่องจากช่วงนี้ ทั้งๆที่เขาเลิกงานได้ตั้งเเต่ สาม-สี่โมงเย็น  หลังจากนั้นเขาก็ว่าง เเล้วเอาเเต่เที่ยวเล่นกับเพื่อน ไม่ทักไม่คุยหาเราเลย ถ้าเราไม่ทักก่อน เเล้วกว่าจะตอบหายไปนานมากกก เเละไม่แปลกที่จะมีผญ.ในกลุ่มเขาด้วย เรามองว่าเป็นเรื่องปกตินะ เเต่เขาเริ่มโทรคุยกับใครไม่รู้บ่อยๆ เเล้วเป็นเสียงผญ. เราเลยสงสัยอีกว่า เพื่อนหรอ ทำไมไม่เเนะให้รู้จักบ้างไรงี้

(เรากับเเฟนอยู่ไกลกันนะคะ คนละภาคกันเลย)

(แฟนเรามักจะโทรคุยกับเราในคอมมากกว่า ทรศ.นะคะ เขาให้เหตุผลว่า เครื่องร้อนง่าย เราก็เลยยอมๆ)

   พอเราถามว่าคุยกับใคร ก็ตอบว่า เปิดคลิปยูทูปฟังไปเรื่อยให้หลับอะไรแบบนี้อ่ะ ซึ่งเราสังเกตุหลายๆคืนเเล้ว มันไม่ใช่เสียงที่เขาชอบเปิดฟังบ่อยๆ คลิปปกติที่ฟังเเล้วหลับ ไม่พี่โน๊ตอุดมก็ ลุงไนท์ ค่ะ

  แต่นี่มันเป็นเสียงพูดของผญ.อ่ะ บางครั้งก็มีเสียงหาวบ้างอะไรบ้าง ซึ่งไม่ใช่เสียงแฟนเราหรือคลิปเเน่ๆ ทุกคนน่าจะพอเดาได้นะคะว่าลักษณะความเเต่งต่างเสียง ผช./ผญ.

  ตรงนี้มันจะไม่อะไรเลยถ้าแฟนเราไม่ อือ ตอบหรือเเสร้งทำเหมือนไอ เเต่ก็อือๆ อาๆ เราเลยแกล้งเงียบ สักพัก เสมือนแกล้งว่าเราหลับไปแล้ว

(ตรงนี้อาจจะเหมือนจับผิดแฟนเกินไปนะคะ เข้าใจเลยว่าคนที่อ่านอยู่ต้องอึดอัดตามเเน่ๆ เราขอโทษนะคะ เเต่เราทนไม่ไหวจริงๆ)

   สรุปคือ แฟนเราปิดไมค์ค่ะ เเล้วปิดไว้ทั้งคืน จนเราเผลอหลับเลย ทั้งๆที่เขาเป็นคนบอกเราเองว่า "เธอไม่ต้องปิดไมค์เวลานอนหรือตอนอยู่กับเค้านะ มันดูเหมือนเราได้อยู่ด้วยกันจริงๆเลย" โหหห ได้ยินประโยคนี้ครั้งเเรกคือใจมันฟูสุดๆไปเลยค่ะ >< แต่พอมาเจอแบบนี้ เฉายิ่งกว่าดอกไม้เเห้งอีกนะคะ

  เราไม่เคยเเละไม่ชอบระเเวงอะไรแบบนี้เลย เราคิดในเเง่ดีเสมอ ว่าสิ่งที่เรากังวลระเเวงมันต้องมี เหตุ เเละ ผล 

  เราเคยคิดว่า หรือเเฟนเราละเมอพูด หรือเปล่า นอนๆอยู่มือเผลอไปกดปิดไมค์ไว้หรือเปล่า เเต่เราลืมคิดไปอย่างนึงคือ โต๊ะคอมกับที่นอนของแฟนเราระดับความสูงไม่เท่ากันเลย ที่นอนเขาต่ำกว่าโต๊ะคอมอ่ะค่ะ ถ้าจะปิดไมค์ต้องเอื้อมมือ หรือ ลุกขึ้นมาปิด ถ้าเขานอน เขาไม่มีทางที่จะเผลอกดปิดไมค์ได้แน่ๆ 

   เเละหลายคืนที่ผ่านมาเรานอนทีหลังแฟนเราตลอด อะไรที่ทำให้รู้ว่าเรานอนทีหลังเขาตลอดน่ะหรอ หึ เราต้องได้ถ้วยเเชมป์รางวัล นักสืบเยาวชนเเห่งปีละนะ ไม่ตีสามตีสี่ก็หกโมงเช้าอ่ะค่ะ ;-;;  ครีมบำรุงใต้ตาสักสิบกระปุกจัดมาเลยค่ะ 

ผลก็คือ  แฟนเราไม่เคยนอนละเมอเลยค่ะ ได้ยินเเต่เสียงกรนที่ดังโคตรๆ เสียงมันจะชัดมาก เเละแฟนเราก็ไม่ได้ตั้งค่าเปิดระบบตัดเสียงรบกวนอัตโนมัตค่ะ (เพราะ เราเป็นคนสอนเขาเซ็ตติ้งเอง หุๆ )

  เเถวที่ ที่เขาอยู่มันเป็นถนนสองเลนเล็กๆ ไม่ค่อยมีคน เป็นชุมชนกลุ่มเล็กๆค่ะ ตอนกลางคืน แทบไม่มีรถผ่านเลย รอบข้างเลยเงียบกว่าปกติ 

(ตรงนี้เราอาจจะระเเวงไปเองก็ได้ เราเข้าใจ แต่เราก็อดระเเวงไม่ได้จริงๆค่ะ อาจจะขัดใจใครหลายๆท่านเเน่นอน เเต่อย่าว่าเเรงนะคะ ใจเรารับไม่ไหว 🥲)

เลิกงานเขาว่าง เขาก็เอาเเต่เที่ยวเล่นสนุกกับเพื่อนๆ เเละเหมือนปล่อยละเลยเราไป เราก็ไม่ได้คิดอะไรมาก แค่น้อยใจ อยากให้เขาสนใจเราสักนิดก็ยังดี

 (หลายคนอาจจะสงสัย+หงุดหงิดว่า ทำไมไม่บอกไปล่ะ ไม่พูดไปตรงๆล่ะ เราคิดว่า เราต้องให้เวลาเขาหน่อยอ่ะค่ะ เขาก็เคยเป็นสัตว์สังคม ได้รับอิสระมาก่อน ชอบเที่ยวเล่นอะไรแบบนี้มันปกติ แต่ถ้าเขามีเราเเล้วยังเเบ่งเวลาให้ไม่ได้เเล้วยังเป็นแบบนี้ เราว่าเราจะไปคุยกับเขาเองค่ะ ยังไงจะอัพเดทให้นะคะ แต่ขอเคลียร์เรื่องนี้ให้จบก่อน)

   เราเป็นคนที่รักแฟน จะคุย ทะเลาะอะไร ใช้เหตุผลเหนืออารมณ์เสมอ เราให้อภัย จนใครอาจจะมองว่า โง่ หรือ ดีเกินไป เเต่เราทำให้ด้วยความรักทั้งหมดค่ะ (ยอมรับค่ะว่า ความรักทำให้คนตาบอด รักมากก็เจ็บมาก เเต่เราจะรักมากก็ต่อเมื่อ คนนั้นทำให้เราเชื่อมั่นในตัวเขาได้ค่ะ ซึ่งเราโดนเต็มๆ) 

   เเต่ตอนนี้มันเหลือแค่เจ็บมากเพราะเชื่อมากเเล้วค่ะ เราหมดความเชื่อใจในตัวเขาไปเกินกว่าครึ่งนึงเเล้ว เเละเขาก็ไม่ได้ทำอะไรให้มันกลับมาเชื่อใจมากกว่าตอนนี้เลย ถึงจะไม่เชื่อร้อยเปอร์เซ็น อย่างน้อยก็ขอมากกว่าที่เป็นอยู่ตอนนี้ได้ไหม

  (ในตอนที่เราพิมพ์ๆ อยู่นี้ เราไม่ได้คิดไปเองใช่ไหม ว่าเราได้ยินเสียงครางของผญ. จากทรศ.เขา อาจจะเปิดหนังX ก็ได้ เนอะทุกคน...😟  อืม เสียงครางของผช.มันควรจะเป็นเสียงในคลิปนะ ทำไมตอนนี้เสียงมันเหมือนอยู่นอกทรศ.เขา เเล้วก็คุ้นๆหูจัง..ตอนนี้ก็....วู้ว! ตีสามเกือบตีสี่ เปิดหนังX เเต่วันนี้ทำงานเช้า เยี่ยม! )  หลอกตัวเองไปก่อน ขอทำเวลาทำใจหน่อย
   

   เเฟน(?)เราทำงานทั้งวันตั้งเเต่เจ็ดโมงเช้าถึงบ่าย/เย็น เราไม่เคยงอเเงหรือทักไปจู้จี้จุกจิกเขาเลย ทักไปบางคำก็เเค่ ตั้งใจทำงาน กินข้าวให้อิ่มนะ ทักไปมอนิ่งทุกวัน หรือ ส่งคลิปน่ารักๆไปให้ ทำยังไงก็ได้ให้เขามีรอยยิ้มทุกครั้งเมื่ออ่านข้อความเรา

  บางวันเขาอาจจะทำงานหนัก ไม่ค่อยได้ทักคุยด้วย เราก็บอกเขาไปว่า "ถ้าไม่ว่างจริงๆอ่ะ เเค่ถ่ายรูปหรือวิดิโอส่งมาให้ก็ได้ ว่าอยู่ที่นี่นะ หรือ ทำอะไรอยู่ ไม่ต้องพิมพ์ตอบเราก็ได้เวลาไม่ว่างอ่ะ"

  ทุกคนเชื่อปะว่าเเค่วิดิโอเดียวหรือภาพๆเดียว ทำให้เรารอเขาได้ทั้งวัน เปิดวนคลิป แคปหน้าจอไว้อีกต่างหาก จนเราคิดในใจว่า "เเน่ๆล่ะเชี่ยนี่ทำเสน่ห์ใส่กูเเน่นอน" (ขำๆนะ ปลอบใจตัวเองอยู่) คือเรารอได้อ่ะ เรารู้แหละว่ามัน 'น่าเบื่อ' ที่เราทำแบบนี้ซ้ำๆ แต่เราทำให้เขาเเล้ว เรามีความสุขที่ได้ทำให้เขาเเบบนี้ในทุกๆวันอ่ะ แต่ตอนนี้เริ่มไม่เเน่ใจเเล้ว

   คนที่อ่านมาถึงจุดนี้อาจจะบอกให้ คุยกันให้รู้เรื่อง หรืออาจจะให้ไปหาคนใหม่ คนดีๆกว่านี้มีตั้งเยอะ ผช.ไม่ได้มีคนเดียวในโลก เราเข้าใจนะงับทุกคน เเต่กว่าเราจะรักใครสักคนได้ขนาดนี้ เราก็แอบๆหนักใจนิดหน่อย (ส่วนหนึ่งอาจจะเป็นเพราะเรายังทำใจไม่ได้มั้งคะ แหะๆ) 

  โชคชะตาไม่เคยเข้าข้างใครอยู่เเล้วเรื่องความรัก ถึงเข้าข้างก็คงยากอยู่นะ เพราะทุกวันนี้ขนาดคบกันมาสิบปียี่สิบปียังเลิกกันได้เลย ไม่เรื่องใดก็เรื่องหนึ่ง ชีวิตคนเรามันไม่เเน่นอนอยู่เเล้วค่ะ บางคนไม่เคยทำนิสัยเเบบนี้ ไม่เคยทำตัวแบบนี้เลย เเต่เขาก็ยังทำได้  เพราะอะไร(?) เราว่าทุกคนน่าจะมีคำตอบอยู่ในใจอยู่เเล้ว

(มุมมองของเเต่ละคนไม่เหมือนกันนะคะ)

   เรามองในมุมมองที่แบบ โลกเเค่วนทำให้เรามารู้จักกัน เพื่อมาแบ่งปันประสปการณ์ที่ไม่ว่าจะ ดีหรือไม่ดี เเต่สิ่งเหล่านั้นจะทำให้เราได้เติบโตขึ้น  ได้มุมมองใหม่ๆมากขึ้น เท่านั้นเอง ถ้าเเย่หน่อยก็คงเเถมเอาความทุกข์มาให้เราทดสอบอีกต่างหากว่าจะทนกับมันได้ไหม

  เเต่พอเจอแบบนี้เเล้ว เราเริ่มคิดอะไรบางอย่างได้เเล้วค่ะ เรารู้นะคะว่าจุดเริ่มต้นมันมาจากตัวเราเอง เเต่เรายอมรับมันเอาไว้เเล้วค่ะ มันถอยไม่ได้เเล้ว ถ้าจะปล่อยวางคงทำได้เเค่ปิดตาข้างนึงค่ะ เเต่เราทำไม่ได้จริงๆ 

  สรุปกระทู้นี้คือ ขอคำแนะนำ หรือ ระบาย นะคะ 555  เเละดูทรงเหมือน จขกท.จะได้ข้อคิดล่ะค่ะ เเต่ใครอยากเสริมเพิ่มเติม เราขออย่างเดียวเลยนะคะ อย่ารุนเเรงมากนะ ไม่ใช้ถ้อยคำหยาบคายนะคะ เเค่นี้เราก็รู้สึกแย่มากพอเเล้ว

ปล.จะตามมาอัพเดทอยู่นะคะ ขอให้เรากล้าพอกว่านี้สักหน่อย ไม่ว่าอนาคตจะเกิดอะไรขึ้น เราจะเข้มเเข็ง เเละเดินหน้าต่อไปค่ะ 

  ขอบคุณที่เข้ามาอ่านจนจบ เเละการให้คำปรึกษาที่ดีค่ะ