ไม่ใช่รักแรกแต่เป็นคนที่รักที่สุดแล้วก็เป็นคนแรกที่ทำให้มีความสุขมากหนูคบกันมา9เดือนแล้วค่ะวันนี้วันครบรอบ05/05/66แต่หนูรู้สึกว่าคำพูดของเค้าเปลี่ยนไปเราคุยกันมาสักพักแล้วหนูเป็นคนกังวลหนูต้องไปเรียนที่อื่นแต่เค้าเรียนที่เดิมหนูกับเค้าต่างรู้ว่าไปไม่รอดแต่ก็พยายามอยู่ด้วยกันต่อจนมาถึงวันที่ต้องคิดแต่คิดไม่ออกหนูกลัวว่าจะมุฟไม่ได้ค่ะหนูพยายามจะรอดยอมรับว่าเค้าไปจากเราแต่ก็ทำไม่ได้ค่ะจริงมีตอนที่หนูว่าจะไปจากเค้าแต่หนูก็ไปไม่ได้เพราะช่วงเวลานั้นมันป็นความสุขมากๆค่ะแต่เค้าก็ติดเพื่อนหนูก็ทำใจได้แล้วแล้วเค้าก็ทำใจหนูมีความรู้สึกดีอีกครั้งจนมาถึงวันที่กังวลค่ะ