สวัสดีค่ะ เราอายุ22 เพิ่งเรียนจบ ทำงานเป็นติวเตอร์ฟรีแลนซ์ ทำมาตั้งแต่ช่วงเรียนมหาลัย
เรียนจบมาก็ทำอยู่ เริ่มทำธุรกิจออนไลน์ด้วยค่ะ ไม่ได้ขอเงินทางบ้านมาเป็นปีแล้ว ค่าใช้จ่ายดูแลตัวเองหมด
มีเงินเก็บพอสมควร มีเพื่อนที่คอยทยอยคืนหนี้ มีเงินจากการทำงานอื่นๆเล็กน้อย(อินฟลู) โสดเลิกกับแฟนได้4เดือน ไม่เศร้าแล้ว ไม่คิดถึง ไม่มีคนคุย

ปัญหาคือตอนนี้เราไม่ยอมไปทำงานเป็นเดือนแล้วค่ะ ตั้งแต่เราไปเที่ยวต่างประเทศคนเดียวกลับมาช่วงต้นเดือนเมษา ก็เที่ยวสงกรานต์ต่อยาว
คือพอสอนเสร็จจบคอร์สเราก็ไม่ได้หาลูกค้าต่อ หรือใครติดต่อมาเราก็ปฏิเสธ แล้วเราก็อยู่ห้องเฉยๆ ยังไม่พูดถึงเรื่องธุรกิจเพราะเพิ่งเริ่มนะคะ ไม่ได้ทำอะไรมากมาย แล้วเราก็ออกไปเที่ยวกลางคืนเที่ยวๆๆ กับเพื่อนบ้าง คนเดียวบ้าง แล้วเราก็นัดผู้ชายในแอพ(นัดกินข้าว อื่นๆ) นัดๆๆแทบทุกวัน
จนเรานอนไม่เป็นเวลานอนเที่ยงตื่นค่ำ เที่ยวต่อ วนไปแบบนี้ค่ะ

ช่วงอยู่ห้องซีรีย์ไม่ดู หนังสือไม่อ่าน นอนฟังเพลง ไถพันทิป แล้วก็นอนหาคำตอบว่าตัวเองเป็นอะไร
ต้องการอะไรกันแน่ รู้ว่าตัวเองควรทำอะไรแต่ไม่ทำสักที เช่น รู้ว่าอันดับแรกควรปรับเวลานอนให้มันปกติก่อน
รู้ว่าควรไปทำงานหาเงิน รู้ว่าควรลองออกไปทำกิจกรรมอื่นๆต่างๆดู(ออกกำลังกาย) เป็นต้น
พอถึงเวลาเราจะหาข้ออ้างให้ตัวเองเช่น เอาน่าอายุแค่นี้ไม่ต้องรีบ หรือ เอาน่าทำงานมาเยอะแล้วพักบ้าง
หรือ เอาน่าน่าปีนี้เจอเรื่องแย่ๆมาเยอะแล้วให้ของขวัญตัวเองหน่อย หรือ โอเคให้เวลาตัวเองอีก2วันแล้วจะไปทำงาน(แต่ก็ไม่ไป)

เราขี้เกียจ เราเหงาอยากมีแฟน เราหมดไฟ เราขาดเป้าหมายในชีวิต เราไม่ชอบงานที่ทำ เราติดเที่ยวอยู่ หรือมันเป็นเรื่องปกติคะ?

ช่วยบอกเราทีว่าที่เป็นอยู่มันเกิดได้กับทุกคนให้กำลังใจเราได้นอนต่อแบบไม่รู่สึกผิดกับตัวเอง หรือ ช่วยพูดปลุกใจกระชากเราออกจากเตียงทีค่ะ