รักครั้งแรก ได้สอนประสบการณ์อะไรหลายๆอย่างให้กับผมแล้ว
จนผมได้กลับมารักตัวเอง ประกอบกับเป็นคนที่ดีกับรักครั้งต่อมามากๆไปด้วย
และบังเอิญได้พบใครสักคน เริ่มต้นใหม่ได้กับคนที่ทำให้คิดว่า
เราไม่ต้องไปคิดมากอะไรเรื่องเผื่อใจกลัวการผิดหวังเลย
คนๆนี้เค้าบอกว่า อยากจะรักผมไปนานๆ จนได้สนทนาถึง
ภาพฝันในอนาคตด้วยกันมากมาย เป็นคนที่ใช่ของกันและกันแล้ว
แต่สุดท้ายแม้ว่าเราก็ทำดีที่สุดกว่ารักในครั้งที่ผ่านมาแล้วหลายร้อยเท่า
ก็ยังผิดหวังอยู่อีกหรอวะ ? มันเลยทำให้ผมรู้สึกหมดศรัทธาในรักไปเลยครับ
รู้สึกกลัวความรัก ไม่ได้อยากรู้สึกเจ็บปวด ทรมาน ที่ต้องผิดหวังซ้ำๆอีกเลย 
ไม่คิดเลยว่า อาการเดิมมันจะวนกลับมา "กินไม่ได้ นอนไม่หลับ"
คนไม่เคยโดน ไม่เคยเป็น ไม่เคยรู้หรอกครับ ว่ามันทรมานมากแค่ไหน
กลัวว่าวันนึงตัวเองจะเป็นโรคซึมเศร้าเหมือนกัน แต่ก็พยายามอย่าให้เป็นเลย
ไม่รู้ว่าต้องใช้เวลาอีกนานแค่ไหนก็ไม่รู้ กว่าจะเลิกรู้สึกกับใครสักคนได้
โดยที่ผู้บอกเลิก เค้าไม่ได้มารู้สึกอะไรแบบนี้กับเราเลย 
นี้แหละครับ "ผู้ถูกเลือกให้ผิดหวัง" 

และคำถามเดียวที่ผมอยากจะถามก็คือ ต้องเริ่มต้นใหม่ ผิดหวังอีกสักกี่ครั้งกัน ถึงจะได้เจอคนที่ใช่ (เราก็ต้องเลือกเหมือนกันนะ คนที่ดีต่อใจ)
คนที่เป็นทุกความสบายใจของกันและกัน คนที่เค้าอยากจะรักเราไปนานๆ จนไม่ทำให้เราเสียเวลา เสียความรู้สึกใดๆอีก 
เพราะเราทุกคน เป็นมนุษย์ มีช่วงเฉพาะ มีเวลาจำกัด มีอายุขัย มีหัวใจ มีความรู้สึก............