ระหว่างแฟนเก่าที่เลิกลากันไปแต่มีทีท่าว่าจะให้เราทำคะแนนหน่อย(เธอดูมีใจ) เพื่อให้เธอมั่นใจว่าเรากลับมาคบกันได้ แต่เธอปฏิบัติกับเราเปลี่ยนไปหลายๆอย่างแล้ว และเธอบอกไม่มีทางเป็นเหมือนเดิม พอเรามีท่าทีจะกลับก็ด่าทอเอาความผิดพลาดที่เราเคยทำมาพูด ด่าๆ (ไม่ใช่เรื่องนอกใจ) พอเราจะตัดใจเพราะเธอไปเปิดใจคุยกับคนใหม่แล้ว เธอก็ด่าเราว่าแค่นี้ก็ยอมแพ้ พูดว่าเราเหมือนดีแต่ปากแต่แค่นี้ก็ยอมแพ้
กับ
คนใหม่ที่ชอบเรามาตลอด 2 ปีโดยที่ไม่มีใครเลยในระหว่างนั้น เข้ามาและคอยเอาใจใส่ คอยแคร์ปัญหาเราอยู่ตลอด (เรากำลังเป็นรักแรกของเธอ) แล้วเราก็คอยสอนเรื่องความรัก วิธีการพูดกับคนรัก วิธีการถนอมน้ำใจ วิธีการดูอาการคนที่เราคบ เธอเป็นคนเก็บตัวสูง ไม่เข้าหาใครทั้งสิ้น
ข้อแตกต่างคือ
- คนเก่า เคยมีเรื่องโกหกนอกใจหลายครั้ง และพยายามทำตัวเหมือนสาธารณะ ไม่ค่อยแคร์ความรู้สึกคนอื่นเท่าไร มี ผ.ช ชอบเยอะ เอาใจแฟนเก่งเสมอต้นเสมอปลาย ทำอาหารเก่ง ขยันทำงาน รักครอบครัว ชอบมีปัญหาเรื่องคนเก่า และล่าสุดที่เลิกกันไปก็รับแอดคนเก่าที่มีปัญหาไป 2-3ปีก่อง กลับมา ทั้งๆที่มันเป็นต้นเหตุให้แตกแยกมา 3-4 ครั้ง แต่เธอบอกไม่คิดอะไร และที่สำคัญปัจจุบันเธอก็เปิดใจคุยกับคนหนึ่งแต่เป็นการเปิดใจแบบตอบแชทไปที ไม่ได้จริงจัง แและเธอยังบอกว่า ถ้าผมจะกลับมาก็จะไม่เหนือหรือมีสิทธิเหนือคนอื่น ให้เริ่มพยายามเองเท่านั้น พอผมฟังผมก็รู้สึกว่ามันไม่น่ากลับ ก็เหมือนจะบอกโอเคเข้าใจ พอผมจะหันหลังกลับก็ด่าผมเป็นไอ้ขี้แพ้
- คนใหม่ (ว่าที่) ไม่มีประวัติเสียใดๆ เด็กดี เด็กในโอวาทจัดๆ ทั้งชีวิตไม่เคยรักใคร ทักษะ ความสามารถ สู้คนเก่าไม่ได้ ทั้งรูปร่างเองด้วย ต่างกันสุดขั้ว แต่ทุกอย่างที่คนใหม่ทำมันสัมผัสได้ว่ามันบริสุทธ มันใสซื่อส้ะจนตัวเองไม่กล้าไปแตะต้อง ไม่อยากไปทำร้าย ความรักความห่วงใยที่คนใหม่มีให้มันเต็มไปหมด มันบริสุทธจนแบบไม่กล้ารับไว้ด้วยซ้ำ เธอเคยบอกว่าอยากให้เรามีความสุข เธอเฝ้าดูเราอยู่ตลอดแต่ให้เกียรติไม่เคยโผล่มาในสายตา ในชีวิตเราให้เป็นปัญหากับแฟนสักครั้งเพราะเธอกลัวเราเดือดร้อน แต่เธอกำลังย้ายไปต่างจังหวัด เพื่อศึกษาต่อ และยังต้องเจอสังคมใหม่ๆคนใหม่ๆอีกเยอะ และเป็นการคบคนไกลอีกด้วย แต่ข้อเสียเธอก็มีคือเธอไม่สามารถแสดงความรักแบบฟิวแฟนได้เลย แบบ 0 %
ผมควรเลือกทางไหนครับ ผมคิดว่ามันเป็นรักจริง ทั้งคู่แต่สีของมันช่างแตกต่าง
ถ้าเป็นพี่ๆจะเลือกทางไหนกันครับ
ปล. ผมวัย 20+ ต้นๆวัยทำงานกันแล้วครับ
ขอบคุณน้ะครับ
ผมควร" เลือก "ทางไหนดีครับ ขอคำปรึกษาครับ
กับ
คนใหม่ที่ชอบเรามาตลอด 2 ปีโดยที่ไม่มีใครเลยในระหว่างนั้น เข้ามาและคอยเอาใจใส่ คอยแคร์ปัญหาเราอยู่ตลอด (เรากำลังเป็นรักแรกของเธอ) แล้วเราก็คอยสอนเรื่องความรัก วิธีการพูดกับคนรัก วิธีการถนอมน้ำใจ วิธีการดูอาการคนที่เราคบ เธอเป็นคนเก็บตัวสูง ไม่เข้าหาใครทั้งสิ้น
ข้อแตกต่างคือ
- คนเก่า เคยมีเรื่องโกหกนอกใจหลายครั้ง และพยายามทำตัวเหมือนสาธารณะ ไม่ค่อยแคร์ความรู้สึกคนอื่นเท่าไร มี ผ.ช ชอบเยอะ เอาใจแฟนเก่งเสมอต้นเสมอปลาย ทำอาหารเก่ง ขยันทำงาน รักครอบครัว ชอบมีปัญหาเรื่องคนเก่า และล่าสุดที่เลิกกันไปก็รับแอดคนเก่าที่มีปัญหาไป 2-3ปีก่อง กลับมา ทั้งๆที่มันเป็นต้นเหตุให้แตกแยกมา 3-4 ครั้ง แต่เธอบอกไม่คิดอะไร และที่สำคัญปัจจุบันเธอก็เปิดใจคุยกับคนหนึ่งแต่เป็นการเปิดใจแบบตอบแชทไปที ไม่ได้จริงจัง แและเธอยังบอกว่า ถ้าผมจะกลับมาก็จะไม่เหนือหรือมีสิทธิเหนือคนอื่น ให้เริ่มพยายามเองเท่านั้น พอผมฟังผมก็รู้สึกว่ามันไม่น่ากลับ ก็เหมือนจะบอกโอเคเข้าใจ พอผมจะหันหลังกลับก็ด่าผมเป็นไอ้ขี้แพ้
- คนใหม่ (ว่าที่) ไม่มีประวัติเสียใดๆ เด็กดี เด็กในโอวาทจัดๆ ทั้งชีวิตไม่เคยรักใคร ทักษะ ความสามารถ สู้คนเก่าไม่ได้ ทั้งรูปร่างเองด้วย ต่างกันสุดขั้ว แต่ทุกอย่างที่คนใหม่ทำมันสัมผัสได้ว่ามันบริสุทธ มันใสซื่อส้ะจนตัวเองไม่กล้าไปแตะต้อง ไม่อยากไปทำร้าย ความรักความห่วงใยที่คนใหม่มีให้มันเต็มไปหมด มันบริสุทธจนแบบไม่กล้ารับไว้ด้วยซ้ำ เธอเคยบอกว่าอยากให้เรามีความสุข เธอเฝ้าดูเราอยู่ตลอดแต่ให้เกียรติไม่เคยโผล่มาในสายตา ในชีวิตเราให้เป็นปัญหากับแฟนสักครั้งเพราะเธอกลัวเราเดือดร้อน แต่เธอกำลังย้ายไปต่างจังหวัด เพื่อศึกษาต่อ และยังต้องเจอสังคมใหม่ๆคนใหม่ๆอีกเยอะ และเป็นการคบคนไกลอีกด้วย แต่ข้อเสียเธอก็มีคือเธอไม่สามารถแสดงความรักแบบฟิวแฟนได้เลย แบบ 0 %
ผมควรเลือกทางไหนครับ ผมคิดว่ามันเป็นรักจริง ทั้งคู่แต่สีของมันช่างแตกต่าง
ถ้าเป็นพี่ๆจะเลือกทางไหนกันครับ
ปล. ผมวัย 20+ ต้นๆวัยทำงานกันแล้วครับ
ขอบคุณน้ะครับ