คือหนูโดนหมากัดหน้าค่ะ หนูอายุ16นะคะ
หนูไม่รู้ว่าหนูเครียดกังวลจนเป็นซึมเศร้ามั้ยแต่หมอจิตเวชให้ยาที่คนซึมเศร้าเขากินมาน่ะค่ะ
คือหนูอยากได้กำลังใจค่ะ เพราะหนูจะเสียน้ำตาแทบทุกครั้งเวลามองตัวเองในกระจก แค่คิดมันก็เจ็บใจแล้วค่ะ
หมาหนูไปรับเลี้ยงมาจากคอกอ่ะค่ะรับมาตั้งแต่เด็กๆแล้วค่ะ จนพอมันเริ่มได้5-6เดือนแผบแรกที่ได้จากมันก็เป็นรอยเขี้ยวค่ะลึกอยู่ค่ะตรงฝ่ามือแต่ตอนนั้นคิดว่ามันน่าจะหวงของเลยไม่ได้อะไรค่ะเราอาจจะพลาดเอง แต่พอนานวันเข้ามันก็กัดตลอดๆเลยค่ะหนูโดนไปก็หลายแผลเลยค่ะ
ยิ่งโดตมันยิ่งกัดหนักมากๆค่ะ พออยู่เรื่อยก็เริ่มรู้แล้วว่าหมาเรามันดุแน่ๆแต่ตอนดีมันก็ดีมากเลยนะคะเวลาเล่น บางทีหนูก็แอบคิดค่ะว่ามันเป็ไบโพล่รึป่าว เกิดกับหมาได้มั้ยนะ แต่ต้องบอกก่อนนะคะว่าหมาหนูเป็นหมาพันธุ์ทางค่ะ ไม่ทราบสายพันธุ์ค่ะ จนกระทั่งมันกัดหนูรอบล่าสุดทำเอาหนูไม่กล้าเล่นกับมันอีกเลยค่ะ
เหตุการณ์วันนั้นที่จำไม่ลืม: คือหนูก็เข้าไปห้องพ่อแม่ค่ะก็เข้าไปนั่งคุยปกติ แล้วทีนี้พ่อหนูเล่นกับหมาค่ะ ก็เห็นว่าตอนนั้นมันอารมณ์ดีค่ะกำลังคึก
ปกติมันชอบกัดมือค่ะ หนูเลยพาดมือไปข้างหลังแล้วก็เอาหน้าเข้าแทนแบบไปจุ๊บมันเหมือนทุกทีแต่วันนั้นมันเป็นอะไรไม่รู้ค่ะกลายเป็นหมาอีกตัวไปเลยมันกัดเข้าที่หน้าหนูแบบจังๆข้างขวาเป็นรอยเขี้ยวค่ะข้างซ้ายเป็นแผลฉีกขาดเนื้อหายไปเกือบครึ่งหน้าค่ะ พ่อกับแม่หนูเห็นทำอะไรไม่ถูกเลยค่ะ แม่คือปิดตาพ่อก็กอดหนูพอได้สติพ่อรีบนำชิ้นเนื้อของหนูที่หลุด โยนไปในกระติกน้ำแข็งที่พ่อกินแล้วก็รีบเตรียมไปรพ.ค่ะ หนุหันไปเห็นกระจกในห้องแล้วเห้นหน้าหนูคือหนูเหมือนตายทั้งเป็นเลยค่ะ พอไปถึงหน้ารพ.ตรงห้องฉุกเฉิน พยาบาลก็พูดประมาณว่าถ้าไม่มีเหตุฉุกเฉินอย่าบีบแตร
แต่หนูไม่เข้าใจว่ามันไม่ฉุกเฉินตรงไหนหรอคะ
หน้าหนูเละแบบนี้ ตอนนั้นหนูเลือดเต็มผ้าเช็ดตัวเลยค่ะ แต่หนูยังฮึดมาจนถึงรพ.ได้พี่ๆที่ห้องฉุกเฉินก็พยายามปลอบใจและทำแผลเบื้องต้นให้ค่ะตอนแรกหนูไม่คิดด้วยซ้ำว่าต้องนอนรพ.😐
แต่พอได้เข้าห้องผ่าตัดรอลแรกชิ้นเนื้อใช้ไม่ได้ค่ะ
เพราะไม่ได้ใส่ถุงก่อนแช่น้ำแข็ง แล้วเหนือก้เหลือนิดเดียวที่เหบือหายไปไหนก้ไม่ทราบค่ะ จนผ้ารอบ2หมอเลยเย็บติดกันไปเลยหน้าก้จะรีบค่ะดูไม่มีแก้มข้างซ้ายแต่ข้างขวาปกติ ส่วนหมาก้ยังอยุ่ดีค่ะ มันไม่ชอบหนูเอามากๆเลยค่ะ หนูไม่รู้ว่าทำอะไรให้มันนะคะ มันเห็นหนูคือจะทำตาค้อนใส่และขู่ค่ะ ตอนแรกเอามันไปไว้คอกแล้วก้เอามมันกลับมาอีกค่ะ เพราะยายรักมันมากตรอมใจร้องไห้หามัน สุดท้ายเลยได้กลับมาต่หนูไม่ยุ่งเลยค่ะ
กลัวมากฝันว่ามันกัดจนต้องพบหมอจิตเวช
พอมาอีกทีแม่บอกจะเอาไปไว้คอกแต่ตอนนี้คอกเต็มมา5-6เดือนแล้วค่ะ น่าจะไม่ได้ไปแล้วเอาไปปบ่อยก้ไม่ได้จะไปกัดเขาอีก แม่หนูรักมันมากค่ะ
เลยอ้างว่าคอกเต็ม แล้วก็บอกว่าให้นึกถึงตอนเอามันมาเลี้ยงสิ หนูก้บอกว่าถ้ารู้แบบนี้คงไม่อุ้มมันมาหรอก เข้าห้องทำแผลจนเขาจำได้ แต่พ่อกับแม่คือรักหนูนะคะ แต่ก้รักหมาด้วยค่ะ😥
นอนรพ.ไป19วัน เข็ดเลยค่ะไม่เอาอีกแล้ว ขอกำลังใจทีนะคะ อยากกลับไปร่าเริงเหมือนเดิมมากๆ
ตอนนี้กลัวแล้วก็วิตกกังวลกลายเป็นคนคิดมากไปแล้วล่ะค่ะ🙂
เกิดอุบัติเหตุหมากัดรู้สึกเฟลมากๆ ทำยังไงให้เลิกเครียดคะ
หนูไม่รู้ว่าหนูเครียดกังวลจนเป็นซึมเศร้ามั้ยแต่หมอจิตเวชให้ยาที่คนซึมเศร้าเขากินมาน่ะค่ะ
คือหนูอยากได้กำลังใจค่ะ เพราะหนูจะเสียน้ำตาแทบทุกครั้งเวลามองตัวเองในกระจก แค่คิดมันก็เจ็บใจแล้วค่ะ
หมาหนูไปรับเลี้ยงมาจากคอกอ่ะค่ะรับมาตั้งแต่เด็กๆแล้วค่ะ จนพอมันเริ่มได้5-6เดือนแผบแรกที่ได้จากมันก็เป็นรอยเขี้ยวค่ะลึกอยู่ค่ะตรงฝ่ามือแต่ตอนนั้นคิดว่ามันน่าจะหวงของเลยไม่ได้อะไรค่ะเราอาจจะพลาดเอง แต่พอนานวันเข้ามันก็กัดตลอดๆเลยค่ะหนูโดนไปก็หลายแผลเลยค่ะ
ยิ่งโดตมันยิ่งกัดหนักมากๆค่ะ พออยู่เรื่อยก็เริ่มรู้แล้วว่าหมาเรามันดุแน่ๆแต่ตอนดีมันก็ดีมากเลยนะคะเวลาเล่น บางทีหนูก็แอบคิดค่ะว่ามันเป็ไบโพล่รึป่าว เกิดกับหมาได้มั้ยนะ แต่ต้องบอกก่อนนะคะว่าหมาหนูเป็นหมาพันธุ์ทางค่ะ ไม่ทราบสายพันธุ์ค่ะ จนกระทั่งมันกัดหนูรอบล่าสุดทำเอาหนูไม่กล้าเล่นกับมันอีกเลยค่ะ
เหตุการณ์วันนั้นที่จำไม่ลืม: คือหนูก็เข้าไปห้องพ่อแม่ค่ะก็เข้าไปนั่งคุยปกติ แล้วทีนี้พ่อหนูเล่นกับหมาค่ะ ก็เห็นว่าตอนนั้นมันอารมณ์ดีค่ะกำลังคึก
ปกติมันชอบกัดมือค่ะ หนูเลยพาดมือไปข้างหลังแล้วก็เอาหน้าเข้าแทนแบบไปจุ๊บมันเหมือนทุกทีแต่วันนั้นมันเป็นอะไรไม่รู้ค่ะกลายเป็นหมาอีกตัวไปเลยมันกัดเข้าที่หน้าหนูแบบจังๆข้างขวาเป็นรอยเขี้ยวค่ะข้างซ้ายเป็นแผลฉีกขาดเนื้อหายไปเกือบครึ่งหน้าค่ะ พ่อกับแม่หนูเห็นทำอะไรไม่ถูกเลยค่ะ แม่คือปิดตาพ่อก็กอดหนูพอได้สติพ่อรีบนำชิ้นเนื้อของหนูที่หลุด โยนไปในกระติกน้ำแข็งที่พ่อกินแล้วก็รีบเตรียมไปรพ.ค่ะ หนุหันไปเห็นกระจกในห้องแล้วเห้นหน้าหนูคือหนูเหมือนตายทั้งเป็นเลยค่ะ พอไปถึงหน้ารพ.ตรงห้องฉุกเฉิน พยาบาลก็พูดประมาณว่าถ้าไม่มีเหตุฉุกเฉินอย่าบีบแตร
แต่หนูไม่เข้าใจว่ามันไม่ฉุกเฉินตรงไหนหรอคะ
หน้าหนูเละแบบนี้ ตอนนั้นหนูเลือดเต็มผ้าเช็ดตัวเลยค่ะ แต่หนูยังฮึดมาจนถึงรพ.ได้พี่ๆที่ห้องฉุกเฉินก็พยายามปลอบใจและทำแผลเบื้องต้นให้ค่ะตอนแรกหนูไม่คิดด้วยซ้ำว่าต้องนอนรพ.😐
แต่พอได้เข้าห้องผ่าตัดรอลแรกชิ้นเนื้อใช้ไม่ได้ค่ะ
เพราะไม่ได้ใส่ถุงก่อนแช่น้ำแข็ง แล้วเหนือก้เหลือนิดเดียวที่เหบือหายไปไหนก้ไม่ทราบค่ะ จนผ้ารอบ2หมอเลยเย็บติดกันไปเลยหน้าก้จะรีบค่ะดูไม่มีแก้มข้างซ้ายแต่ข้างขวาปกติ ส่วนหมาก้ยังอยุ่ดีค่ะ มันไม่ชอบหนูเอามากๆเลยค่ะ หนูไม่รู้ว่าทำอะไรให้มันนะคะ มันเห็นหนูคือจะทำตาค้อนใส่และขู่ค่ะ ตอนแรกเอามันไปไว้คอกแล้วก้เอามมันกลับมาอีกค่ะ เพราะยายรักมันมากตรอมใจร้องไห้หามัน สุดท้ายเลยได้กลับมาต่หนูไม่ยุ่งเลยค่ะ
กลัวมากฝันว่ามันกัดจนต้องพบหมอจิตเวช
พอมาอีกทีแม่บอกจะเอาไปไว้คอกแต่ตอนนี้คอกเต็มมา5-6เดือนแล้วค่ะ น่าจะไม่ได้ไปแล้วเอาไปปบ่อยก้ไม่ได้จะไปกัดเขาอีก แม่หนูรักมันมากค่ะ
เลยอ้างว่าคอกเต็ม แล้วก็บอกว่าให้นึกถึงตอนเอามันมาเลี้ยงสิ หนูก้บอกว่าถ้ารู้แบบนี้คงไม่อุ้มมันมาหรอก เข้าห้องทำแผลจนเขาจำได้ แต่พ่อกับแม่คือรักหนูนะคะ แต่ก้รักหมาด้วยค่ะ😥
นอนรพ.ไป19วัน เข็ดเลยค่ะไม่เอาอีกแล้ว ขอกำลังใจทีนะคะ อยากกลับไปร่าเริงเหมือนเดิมมากๆ
ตอนนี้กลัวแล้วก็วิตกกังวลกลายเป็นคนคิดมากไปแล้วล่ะค่ะ🙂