สนามอารมณ์

      ๏ อย่าเห็นฉัน เป็นสนามอารมณ์
    หวังชื่นเชยชิดชมแล้วข่มเหง
  กลัวยิ่งนักรักกัน น่าหวั่นเกรง
มีรักแล้วต้องวังเวง แม้ถ้อยคำ
    ๏ อย่าเห็นฉัน เป็นสนามประลอง
    บอกรักฝากใจใฝ่ปอง หวังล่วงล้ำ
  ฉันกลัวแล้ว รักนี้เป็นสีดำ
มีรักแล้วต้องระกำ กับคำลวง
   ๏ เพียงเห็นเธอ เป็นดั่งที่พักใจ
    มินานโดนผลักไส ให้น้ำตาร่วง
  ปล่อยให้ฉัน เอกาว้าเหว่ทรวง
หรือความรักทั้งปวง เธอลวงกัน
    ๏ อย่ามองฉัน นั้นเป็นสนามบำเรอ
    แกล้งบอกรักอยากเจอ ให้เพ้อฝัน
  เสียดายรักงมงายอยู่หลายวัน
สุดท้ายรักที่ผูกพัน ไม่แน่นอน ๚ะ๛