คือก่อนหน้านี้เราเคยทิ้งเขาไปมีคนใหม่ แต่หลังๆเราคิดถึงเขาเลยเลิกกับคนนี้แล้วไปขอโอกาสเขา ซึ่งเขาก็ให้โอกาสเรา ช่วงแรกๆก็ไม่ค่อยมีปัญหาอะไร อาจจะมีทะเลาะกันบ้างนิดหน่อยแต่ก็ปรับความเข้าใจกันได้ พอช่วงหลังๆมันเริ่มหนักขึ้นเรื่อยๆ คือเขาชอบบ่นคิดถึงแฟนเก่า เขาบอกว่าคิดถึงแบบเพื่อนเพราะก่อนหน้านี้พวกเขาเคยเป็นเพื่อนกันก่อนที่จะมาเป็นแฟนกัน แรกๆเราก็พยายามไม่คิดอะไร แต่มันอดไม่ได้จริงๆ ล่าสุดคือเราทะเลาะกันหนักมาก ต้นเหตุมาจากที่เราเล่นเกมกันแล้วเราเล่นไม่ดี แล้วมันก็มันก็หนักขึ้นๆ เขาบอกว่าเราไม่ดีเท่าคนเท่าของเขา เขาบอกว่าคนเก่าเขาปลอบเก่ง คุยกันได้ทั้งวัน นอนดึกโทรคุยได้ เราก็ยอมรับว่าเราก็ไม่ได้ดีเท่าคนเก่าเขาแต่เราก็พยายามเต็มที่ ที่ผ่านมาเราพยายามมาตลอด เมื่อก่อนเราเป็นคนอ่อนไหวง่ายมาก เขาบ่นไรนิดหน่อยเราก็ร้องไห้แล้ว จนเขาบอกว่า อย่างี่เง่าได้ป่ะขอร้อง ตอนนั้นใจเราสลายไปหมด ตั้งแต่วันนั้นเราพยายามอดทนไม่ร้องไห้ไม่งอแง บางทีก็ทนไม่ไหวแต่ก็ไม่บอกเขากลัวเขารำคาญ แล้วที่เราไม่ค่อยมีเวลาคุยกับเขาเพราะเราช่วยแม่ทำงานตั้งแต่12:00-20:30หรืออาจจะดึกกว่านั้น เวลาว่างๆเราก็ทักหาเขาบ้าง พอทำงานเสร็จ4ทุ่มกว่าเราก็จะนอนไม่ได้คุยกับเขาเพราะเขานอนดึก แล้วคนเก่าของเขาก็เป็นคนนอนดึกเหมือนกันเขาเลยมีเวลาโทรคุยกัน บางทีเขาก็บ่นว่าคนเก่าเขาอ่ะโทรได้ทั้งวัน พอเราจะโทรกับเขาบ้างเขาก็บอกว่า ไม่เอาเสียงดัง แล้วเรื่องที่เราปลอบไม่เก่งไม่เหมือนคนเก่าเขา เรายอมรับเลยว่าเราปลอบไม่เก่งจริงๆ เพราะที่ผ่านมาเราไม่เคยโดนใครปลอบเลย เราก็ไม่รู้จะทำไงได้แต่พิมพ์ขอโทษ,โอ๋ๆ,มากอดมา บางทีเขามาระบายไรกับเราแต่เราไม่รู้จะตอบยังไงดี ตอนนั้นเราคิดว่าเราแย่มากที่เป็นอย่างนี้กลัวว่าพิมพ์ไรไปเขาจะไม่พอใจแล้วก็ด่าเราเพราะเคยโดนมาแล้ว เราก็ทำได้แค่เงียบ เวลาเขางอนเขาก็จะพิมพ์ อือ,อืม พอเราถามเขาเขาบอกว่าไม่ได้เป็นไร เราก็เดาอารมณ์เขาไม่ถูก เราก็ไม่รู้จะทำไงให้ดีเหมือนคนเก่าเขา คือเรารักเขามากไม่อยากเสียเขาไปอีก