สวัสดีค่ะ มันเป็นเรื่องที่เราค้างคาใจมากว่ามันผิดมั้ย 

ช่วงเข้าม.1ใหม่ๆเรามีเพื่อนคนแรกอยู่คนหนึ่งค่ะ นางเป็นผู้ชายที่ดูเข้ากับเราและเรายังไม่กล้าที่จะคุยกับผู้หญิงในห้องเพราะช่วงเปิดเทอมใหม่ๆคือการเรียนออนไลน์ ตอนนั้นเรารู้สึกดีใจมากที่ได้เพื่อนคนแรกมา แล้วมีอยู่ช่วงหนึ่งที่เรานึกสนุกอยากแกล้งเพื่อนคนแรกของเราค่ะ 
มันอาจจะเป็นเรื่องที่ผิดเพราะไม่ควรไปแกล้งอย่างงั้นแต่ตอนนั้นเราน่าจะคิดว่าแค่แกล้งขำๆ

เราสมัครเฟสใหม่และนำเฟสนั้นทักไปจีบเพื่อนเรา เราไม่คิดว่านางจะเล่นด้วย กี่วันไม่รู้นี่ล่ะค่ะ เราดันรู้สึกเริ่มชิบนาง แล้วมาคิดได้ว่าการที่ทำแบบนี้มันผิด เรารู้สึกผิดที่เราไปแกล้งแบบนั้นและเรากลัวอีกว่าถ้าเราเฉลยนางจะโกรธและไม่อยากเป็นเพื่อนกับเราจึงไม่ได้บอกไปค่ะ
แต่สิ่งที่เราคิดผิดก็คือการไปเฉลยว่าเราชอบใครเพราะเชื่อเพื่อนอีกคนที่สนิทกับเราทั้ง2ว่าให้บอกไปเลย ใช่ค่ะนางถามมาก่อนว่าทำไมถึงชอบนาง ในตอนนั้นเราไม่รู้ว่าควรตอบว่ายังไงและเราคิดน้อยด้วยค่ะเราจึงบอกไปว่าเราชอบคนง่าย นั่นคงทำให้นางตัดสินใจไม่เปิดใจให้เราค่ะ แล้วนางก็เริ่มออกห่างเรา

ช่วงเปิดเทอมเป็นการเข้าม.2พอดีตอนแรกเราก็รู้จักเพื่อนไม่กี่คนพอนานๆไปเราก็เริ่มมีเพื่อนเป็นกลุ่ม ในกลุ่มนั้นมีอยู่4คนถ้ารวมเราด้วย และจะมีคนหนึ่งที่ลักษณะของเขา ตัวเล็กน่ารักต่างจากเราเลยค่ะ เราเริ่มสังเกตเห็นว่านางหยอกล้อกับคนที่เป็นเพื่อนคนแรกของเราบ่อยเราก็เลยไปแซวเล่นๆไม่ได้คิดอะไร แล้วเราแค่นึกว่าเพื่อนคนแรกของเราก็น่าจะแกล้งอำเราเฉยๆว่าชอบเพื่อนคนนั้น อ่อใช่ค่ะนางบอกว่านางไม่ได้โกรธที่เราชอบแต่แค่อยากให้เรามูฟออนเลยออกห่างยังเป็นเพื่อนกันได้ แต่มันมีวันหนึ่งที่เราก็แอบตกใจหน่อยๆ คือ เพื่อนในกลุ่มคนนั้นเรียกอีกสองคนแล้วก็เรามาบอกอะไรซักอย่างพร้อมกับเพื่อนคนแรกของเรา เเละตามที่เราคิดเลยค่ะ นางคบกันตั้งแต่ช่วงที่ใกล้จะเปิดเทอมแต่ปิดเป็นความลับ แล้วนานๆไปเราก็งงเหมือนกันว่าทำไมคนทั้งห้องรู้หมดเลยทั้งๆที่ยังไม่ได้บอกและไม่ตกใจเลย เเละเพื่อนตัวเล็กคนนั้นก็น่าจะนับเราเป็นคนสนิท และชอบลากเราไปอยู่ตอนนางอยู่กับแฟน จนอยู่มาวันหนึ่งค่ะ เพื่อนคนแรกของเราน่าจะบอกเพื่อนที่ตัวเล็กแล้วว่าเราเคยชอบนางตอนม.1 เเละนางเอามาถามเราอีกทีเราก็ตอบถามความจริงเลยค่ะว่าใช่เราเคยชอบตั้งแต่ตอนนั้นนางก็เริ่มมีท่าทีที่หึงแฟนนางค่ะ นางบอกให้เพื่อนคนแรกของเราบล็อคเรา แต่เวลาที่เล่นกันนิดหน่อยนางก็ดูโกรธแล้วก็วีนเดินหนี การที่นางทำแบบนั้นเราไม่เเปลกใจเลยค่ะ เเต่เพื่อนอีกสองคนในกลุ่มเริ่มไม่ชอบนาง เวลานางทะเลาะกันก็ชอบมาให้เราให้คำปรึกษาทั้งสองเลย มันก็อึดอัดนะคะแต่เราก็เริ่มพยายามออกมาเพื่อจะไม่เป็นบุคคลที่สามขิงความสัมพันธ์นี้ แต่มีคนหนึ่งที่นางเลิกกันเราก็คิดว่ามันเป็นเรื่องปกติเพราะทั้งสองทะเลาะกันบ่อยและฝ่ายชายดูงี่เง่าในสายตาเพื่อนๆของเธอรวมถึงเราด้วย ครั้งนี้นางบอกว่าเลิกจริงๆ เพราฝ่ายชายให้เหตุผลว่าอยากตั้งใจเรียน นางก็เพ้อแล้วก็บอกว่าเป็นรักแรกของนาง เราก็สงสารนะคะแต่ในสถานการณ์นั้นคือเพื่อนไม่ชอบนางแล้วและคิดว่าที่เพื่อนคนแรกของเรายอกเลิกนางน่าจะทนไม่ไหวเรื่องนิสัยนาง 

กี่เดือนผ่านไปนี่แหละค่ะจู่ๆเพื่อนคนแรกของเราก็ทักเรามานางมาแบบแปลกมากที่ปกติจะดูเป็นคนที่เฉยชากับเราดูไม่อยากคุยด้วยแต่ครั้งนี้นางดูอยากคุยกับเรา เราก็แอบรู้สึกดีใจนะที่ได้เพื่อนคนเดิมคืนแต่ก็แอบสงสารเพื่อนคนนั้นแต่ก็ยังไม่อยากถามแต่2-3วันนานี่นางแปลกในสาสตาเราจริงๆคือนางทั้งเต๊าะเราเหมือนจะจีบเราเราก็คิดว่าแกล้งเพราะว่านางเคยบอกว่าจะแกล้งบอกชอบให้สมจริง จนกระทั่งวันหนึ่งนางมาถามเรื่องเก่าว่าทำไมถึงชอบนางใช่ค่ะ เราก็ยังคงไม่กล้าบอกแล้วการแกล้งของนางก็ดูเราให้เรามีความรู้สึกเดิมออกมา จริงๆมันก็เริ่มออกมานางแล้วค่ะแต่เราอยากกับไว้เพราะกลัวเพื่อนมองเราแย่
แต่เพื่อนคนแรกของเรานางมองหน้าเราแล้วเราก็เผลอมองกลับบ่อยมากในช่องที่เรายังไม่คุยกันดีๆ กลับมาที่นางถามใช่มั้ยคะ เราก็ไม่รู้จะบอกว่ายังไงเราก็เลยตอบไปว่า เราชอบคนหล่อ-.-' นางก็ถามว่า''ตอนนั้นบอกว่าไม่มองคนที่หน้าตาไม่ใช่หรอ'' เราก็เลยบอกนางไปว่า''ตอนนั้นเรายังเด็กแต่มันเปลี่ยนกันได้ '' ''ใครๆก็ชอบคนหล่อสวย'' แล้วนางก็ตอบคำหนึ่งมาค่ะที่ทำให้เราอึ้งนั้นก็คือ ''แสดงว่าเราชอบเองอะดิ'' ด้วยความที่เบ๋อๆอยู่แต่จำได้ว่านางเคยบอกว่าจะแกล้งเลยถามไปว่าแกล้งใช่มั้ย นางบอกไม่นั่นก็แค่ข้ออ้างเราไม่รู้จะทำไงและเราเบ๋อมากเลยแคปแชทนั้นแล้วไปถามเพื่อนในกลุ่ม2คนนั้น ใช่ค่ะ ตอนแรกนางกลัวว่าเราจะโดนเพื่อนมองว่าเสียบต่อของเพื่อนรึป่าว เราก็อ้ำๆอึ้งๆอยู่และเราก็ไม่รู้จะยังไงด้วยเลยไปโทรกับเพื่อนคนแรกของเราว่าชอบเราจริงๆมั้ย แล้วด้วยความที่เราชอบอยู่ก่อนแล้วเราเลยตัดสินใจไปว่าจะลองคุยดู ตอนแรกสองคนที่ไม่ชอบเพื่อนตัวเล็กคนนั้นก็ดูแฮปปี้ดีค่ะจนกระทั้งเรากล้าที่จะถามเรื่องที่เลิกกับคนนั้น และคำตอบนั้นทำให้ทุกอย่างไม่เหมือนเดิมค่ะ นางสารภาพว่า นางไม่ได้รู้สึกชอบคนนั้นเลยและไม่เคยสนใจผู้หญิงแต่ที่คบเพื่อนอยากลองดูว่าการมีแฟนแบบที่เรามีตอนนั้นมันเป็นยังไง และตอนที่ห่างจากเราตอนเปิดเทอมนางมองเราเพราะศึกษาเราค่ะ นางบอกเราน่าสนใจเพราะคำตอบที่เราตอบแต่นางดันเริ่มรู้สึกชอบเหมือนเรา ตอนนั้นคิดไม่ถึงเลยว่าว่าคนที่ดูต้องไม่ชอบเราแน่ๆดันมาชอบเราแล้วคนที่นางหลอกนั้นดันเป็นคนที่เราสนิทแต่สิ่งที่ทำให้คำว่าสนิทเปลี่ยนไปก็ตอนที่นางหึงเรานั่นแหละค่ะ มีวันหนึ่งที่นางจู่ๆก็พูดออกมาว่าผู้ชายชอบคนตัวเล็กมากกว่าคนตัวสูงล่ะ ด้วยความที่มันดูเหมือนเเซะเราเพราะเราเป็นคนสูงเราเลยตอบกลับไปว่า แล้วแต่เสป็คของคน และอีกช่วงหนึ่งที่กินขนมกัน แล้วถังขยะอยู่ไกล้นางพอดีเราเลยฝากแล้วเราก็พูดหลอกเล่นไปว่าฝากได้ใช่มั้ยเราสนิทกันอะ แต่เราไปยินที่นางงื่มงำคำว่า เราสนิทกันด้วยหรอ เราคิดว่าเราหังผิดแต่อีกสองคนก็ได้ยิน แต่เราคิดอะไรอยู่ก็ไม่รู้เราจึงตัดสินใจคบกับเพื่อนคนนั้น ต่อจากนี้เราขอเรียกแทนว่าแฟนเรานะคะ พอคบกันเราก็เตี้ยมกันไว้ว่าค่อยบอกตอนม.3 เพราะเราก็กลัวเพื่อนตัวเล็กคนนั้นมองเราแย่ ใช่ค่ะอีกสองคนนั้นก็รู้ และมันมีวันหนึ่งที่เราก็อยากลงคลิปเล่นแต่ไม่นึกว่ามันจะโป๊ะแตกน่ะสิ แต่ทุกคนในห้องรู้หมดเลย;-; และเพื่อนตัวเล็กคนนั้นก็รู้แต่ดันไม่มาถามเราค่ะไปถามเพื่อนหนึ่งในสองคนนั้น เราขอแทนหนึ่งคนในกลุ่มว่า มน แล้วกันนะคะ แล้วคนตัวเล็กขอแทนว่า พีพี ใช่คะพีพีไปถามมนว่าในนั้นคือแฟนเราใช่มั้ยและที่เรางงก็คือนางเปลี่ยนฝั่งค่ะ เพราะนางสงสารพีพีที่ยังมูฟไม่ได้และเพ้ออยู่ตลอด แต่นางดันไม่มาถามเราให้จบๆนางดันบอกว่าขอเราบอกเองและด้วยความที่เราบอกว่าจะบอกช่วงม.3นั่นก็คือปีหน้าให้นางลืมให้ได้ก่อน มันก็ไม่ได้บอกซักทีค่ะ แต่มีวันหนึ่งที่เราเอะใจนั่นก็คือนางพูดเหมือนนางรู้แล้วแต่พูดเหมือนนิทาน แต่เราโกรธตรงที่ในนิทานนั้นเล่าเหมือนบุคคลที่สามที่เล่าเหมือนเราเป็นคนแย่งไป ด้วยความที่เรามาสังเกตสิงคนนั้นในกลุ่มเราก็พอเดาออกค่ะเลยลองเตี้ยมกับแฟนว่าเลิกกันแล้วไปบอกสองคนนั้น และก็ไม่มีเรื่องพวกนี้อีกเลยค่ะมีแต่ที่สองคนนั้นสงสัยเรา 

และใช่ค่ะความลับไม่มีในโลกเราตัดสินใจว่าจะไม่รอถึงม.3แล้วบอกเลยเพราะตั้งแต่ที่สองคนนั้นเปลี่ยนฝั่งก็แซะแฟนเราบ่อยมากค่ะ เราบอกไปนางก็บอกว่าอ่อรู้อยู่แล้วแต่เราไม่แปลกใจค่ะเพราะเราพึ่งไปเคลียร์กับมนมาและนางก็บอกว่าพีพีรู้อยู่แล้วแต่อยากให้เราไปพูดเองเราก็ ได้ค่ะ พอไปโรงเรียนมันก็ไม่ปกติเลยค่ะเพราะมนกับเพื่อนอีกคนของนางเมินเรา เราเลยสันสินใจอยู่เงียบๆ แต่คาบภาษาไทยพวกนางแซะเราค่ะแต่เราก็ผิดจริงที่ไปโกหกนางแต่นางไม่มาเคลียร์ดีๆแล้วก็แซะกันว่าเด็กเลี้ยงแกะ พอถึงคาบพละเราไม่รู้จะทำอะไรเราเลยไปนั่งวาดรูปเล่าแล้วจู่ๆนางก็เดินมาค่ะหน้าก็ไม่สบอารมณ์นะคะแต่ดันมาสวนเราเล่น แต่เราไม่เล่นค่ะเลยตอบปฏิเสธไป พอพักเที่ยงนางก็ชวนเราไปกินข้าวแล้วก็เคลียร์ค่ะแต่นางก็บอกนะคะว่าช่างเถอะแฟนเราไม่ได้จริงจังกับนางแต่เราก็รู้สึกผิดค่ะ เราเลยทำตัวเงียบไปเลย2-3วัน เเต่สองคนนั้นที่เมินเราก็เคลียร์เสร็จก็เล่นกันปกติเลยค่ะแต่แค่ว่านางยังแซะแฟนเราอยู่ 
พอช่วงปิดเทอมมีวันหนึ่งค่ะที่เราไปเจอมนและเพื่อนอีกคนตั้งสังเขปแซะแฟนเรา แรกๆก็ไม่อะไรนะคะแต่นานๆไปเราทนไม่ได้ที่เคลียร์กันจบแล้วแต่นางไม่จบ เราเลยแซะกลับค่ะก็แซะกันไปแซะกันมาเหมือนว่าเราดันไปแซะเรื่องที่เป็นต้นเหตุค่ะเลยไปโดนพีพี แต่ตอนนั้นเราไม่รู้และมนก็ตั้งสังเขปขึ้นมาว่า ''ระวังไม่มีเพื่อนนะ  เพื่อนเล่นเกมอะ55'' ใช่ค่ะเรารู้ทันทีเลยว่ามันจะให้เหมือนเดิมและถ้าแซะอยู่แบบนี้มันไม่จบแล้วเราก็เลยไปบ่นให้แฟนเราฟังค่ะว่ามาแซะกันแบบนี้แล้วไม่เคลียร์พูดยังไม่ทันขาดคำเลยค่ะ มีคนมาเคลียร์แต่ไม่ใช่คนแซะแต่เป็นพีพี แต่ดูเหมือนนางจะโกรธมาด้วยแต่สิ่งที่ทำให้เราไม่เก็ทก็คือเราไปทำอะไรนางหลายครั้งที่นางพูด เราเคลียร์กันเสร็จแล้วก็จบที่ต่างคนต่างอยู่ค่ะ และเราก็เลิกแซะและไม่ไปยุ่งเกี่ยวกับกลุ่มนั้นอีก

เรายอมรับนะคะว่าสิ่งที่เราทำมันแย่จริงแต่เราแค่อยากรู้ว่ามันผิดขนาดนั้นเลยหรอคะ เราอยากคิดให้มันเป็นสิ่งที่เราชอบเพราะเป็นเพื่อนเรา ไม่ใช่เพราะแฟนเพื่อน และแฟนเราขอโทษไปแล้วค่ะแต่เค้ายังไม่จบ ปัจจุบันเงียบไปแล้วค่ะแต่ก็น่าจะไม่คืนดีกันอีก
ขอบคุณที่อ่านเรื่องของเราจนจบนะคะ ติกันได้เลยค่ะเราจะยอมรับทุกการติของทุกคน ขอบคุณอีกครั้งค่ะ🙏