ขอใช้พื้นที่นี้เป็นการระบายความรู้สึก ความในใจแล้วกันนะคะ เพราะเราไม่รู้ว่าเราจะต้องทำยังไงต่อไป เราหาทางออกไม่เจอจริงๆ
เรื่องมีอยู่ว่า มีผู้ชายคนนึงคือเรากับเค้ารู้จักกันมาหลายปีแล้วในฐานะรุ่นพี่รุ่นน้องที่เป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกัน ไปเที่ยวเจอกันบ้างเป็นบางครั้ง ขอบอกไว้ก่อนว่าเค้ามีแฟนอยุ่แล้วแล้วเราก็รู้จักแฟนเค้าเหมือนกันแต่ไม่สนิท
ตั้งแต่ที่รู้จักกันมาเค้าจะชอบทักมาคุยกับเราบ่อยๆ เราก็ไม่ได้คิดอะไรคิดแค่ว่าเออเค้าคงเหงาหาเพื่อนคุย เวลาเราขายอะไรเค้าจะชอบมาอุดหนุนเราตลอด แล้วเวลาเค้าขายอะไรเค้าจะทักมาบอกเราตลอด คือทักมาบ่อยมากจนแฟนเรา (ปัจจุบันเลิกกันไปแล้วมีลูกด้วยกัน 1 คน) ไม่พอใจและทักไปถามว่าทักมาหาแฟนผมทำไม เค้าก็จะบอกไม่มีอะไรคุยแบบพี่น้องเฉยๆ เราก็ไม่ได้คิดอะไรเหมือนกันเราคิดแค่ว่าเค้าเป็นรุ่นพี่คนนึง จนวันนึงเราได้เลิกกับแฟนเรา แล้วเค้าก็ทักมาคุยปกติแล้วก็ถามถึงแฟนเราเราก็บอกว่าเลิกกันไปนานแล้ว ต่างคนต่างอยุ่เราเลี้ยงลูกเองคนเดียวนานๆพ่อของลูกจะมาหาลูกที เค้าก็บอกประมาณว่าถ้ามีอะไรให้เค้าช่วยบอกได้เลยนะ มีปันหาเรื่องเงินหรือเรื่องอะไรบอกได้เลยเค้าอยากช่วยเห็นเป็นน้องคนนึง..
แล้วอยู่มาวันนึงญาติเรามาขอความช่วยเหลือ ขอยืมเงินเรา เราก็อยากจะช่วยเหลือเค้า เราเลยไปเอ่ยปากขอยืมกับพี่เค้า เค้าก็ถามว่ายืมไปทำไรเราก็บอกเราอยากช่วยญาติเรา เค้าบอกมาว่าคิดดีแล้วใช่ไหมที่จะช่วย ไม่ใช่ไม่อยากช่วยนะแต่เค้ากลัวไม่ได้คืนเพราะเค้าไม่รู้จัก แต่ถ้าเป็นเรายืมเค้าให้ได้เลยไม่คิดดอกด้วย เราเลยบอกงั้นหนูยืมเอง เค้าก็ให้เงินเรามา เราตกลงบอกพี่เค้าจะคืนสิ้นเดือน พอสิ้นเดือนเค้าถามเราว่าเงินพอใช้ไหม ถ้าไม่พอค่อยคืนก็ได้ เค้าทำเป็นพูดเล่นๆว่าให้เลี้ยงข้าวเค้าเป็นค่าดอกแทน เราก็บอกได้เลย
จนวันนึงเค้าชวนเราไปกินข้าวเราตอบตกลงเพราะเราไม่ได้คิดอะไรคิดแค่ว่าเออเป็นค่าตอบแทนที่เค้าช่วยเหลือเรา วันนั้นเค้าพาเราไปกินร้านอาหารที่อยุธยา ระหว่างกินก็เทน้ำใส่แก้วให้เรา เช็ดช้อนส้อมเช็ดจานให้เรา แล้วสุดท้ายมื้อนั้นเค้าก็เป็นคนจ่าย ก่อนกลับเค้าพาแวะซื้อสายไหมกลับบ้าน เค้าบอกให้เอาไปให้ที่บ้านกิน พอกลับมาถึงบ้านเราก็ยังไม่ได้คิดอะไรกับผู้ชายคนนี้นะ คิดแค่ว่าเหมือนเราได้รู้จักเค้ามากขึ้นในอีกมุมนึง เป็นผู้ชายที่น่ารักดูแลดี
พอแยกกันไปแปปนึงเค้าก็ทักมาหาเราว่าขอบคุณมากนะที่ไปกินข้าวกับเค้า ไม่รังเกียดเค้า เราก็งงว่าแบบจะขอบคุณหนูทำไม หนูสิต้องขอบคุณที่พี่พาไปกินข้าว แล้ววันนั้นเค้าก็ได้บอกความจริงกับเราว่าเค้าแอบชอบเรามานานแล้ว ตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกันเมื่อหลายปีก่อน ที่เค้าชอบทักหาบ่อยๆเพราะอยากคุยด้วย เค้าอยากดูแลเราอยากซัพพอร์ตเราในทุกๆเรื่อง แล้วเค้าก็ชอบบอกกับเพื่อนเค้าคนนึงบ่อยๆเวลาเราลงรูปว่าแบบเออ กูชอบผู้หญิงคนนี้ว่ะ มันแบบถูกชะตาตั้งแต่ครั้งแรกประมาณนี้
กำแพงที่เราสร้างมันมาเป็นปีๆตั้งแต่ที่เราเลิกกับพ่อของลูก แล้วเราไม่มีใครเลย อาจจะมีคุยเล่นแต่เราไม่คิดจริงจังกับใคร เรารักความอิสระในตอนนี้ รักความโสด เรามีความสุขที่อยู่แบบนี้ อยากไปไหนก็ไป อยากทำไรก็ทำไม่ต้องขอใครไม่ต้องบอกใคร กำแพงนั้นมันพังลงมาทันทีที่เราเปิดใจให้กับผู้ชายคนนี้
เค้าบอกว่ารู้ว่ามันผิดแต่ความรู้สึกของเค้ามันเป็นแบบนั้นจริงๆ เค้าอยากคบกับเรา อยากดูแลเรา อยากทำให้เรามีความสุข อยากเติมเต็มสิ่งที่เราขาดหายไป
ความรู้สึกของเราในตอนนั้น ทั้งสับสนทั้งดีใจ ทั้งมีความสุข ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีมันมาบังตาเราไปหมดเพราะคำพูดต่างๆที่เค้าพูดกับเรา
สิ่งที่เค้าสร้างโลกอีกใบให้เราขึ้นมา โลกนั้นมันสวยงามและมีความสุขมาก ตั้งแต่วันนั้นเราก็แอบคุยกันมาตลอด เรารอเค้าทักมา เราคุยกันตลอดเวลาไม่เคยหายกันไปไหน เค้าจะมาหาเราได้แค่ตอนกลางคืนมานอนค้างบ้านเราและกลับไปตอนเช้าเพื่อไปทำงาน มาเจอพ่อแม่เรา เข้าตามตรอกออกตามประตูทุกอย่าง จนเค้าได้เจอกับลูกของเรา เค้าให้เราเอาลูกมานอนด้วยกัน 3 คน เค้าเอ็นดูลูกเรามาก ชอบให้เราส่งคลิปส่งรูปลูกเราไปให้ดูตลอด เค้าบอกยิ่งเห็นยิ่งรู้สึกรักเด็กคนนี้มาก อยากเป็นพ่อเด็กคนนี้ เค้าขอเราว่าให้เค้าได้ดูแล ส่งเสียเด็กคนนี้ไปจนโตได้ไหม ด้วยความที่ตั้งแต่เราเลิกกับพ่อของลูกมา เค้าไม่ค่อยมาหาลูกไม่ค่อยส่งเสียลูก มีแต่เราที่เลี้ยงลูกอยุ่คนเดียว ค่าใช้จ่ายต่างๆจะเป็นเราที่จ่ายอยุ่คนเดียว มันเลยยิ่งทำให้เรารู้สึกรักผู้ชายคนนี้มาก เราไม่เคยเรียกร้องอะไรจากเค้าเลยมีแต่เค้าที่ให้เรามาตลอด อย่างเช่นซื้อเสื้อผ้า รองเท้าให้ลูกเราเยอะมาก จนแม่เราบอกว่าพอแล้ว ลูกเราจะเปิดเทอม เค้าให้เงินเรามาจ่ายค่าเทอมลูก และพาไปที่โรงเรียน เหมือนเป็นพ่อของลูกเราจิงๆ เค้าบอกเราว่าเค้าจะส่งเสียลูกจนลูกเรียนจบปริญญา อยากเห็นลูกโตไปด้วยกัน
เดี่ยวมาต่อนะคะ...
เรื่องเล่าของมือที่สาม
เรื่องมีอยู่ว่า มีผู้ชายคนนึงคือเรากับเค้ารู้จักกันมาหลายปีแล้วในฐานะรุ่นพี่รุ่นน้องที่เป็นเพื่อนกลุ่มเดียวกัน ไปเที่ยวเจอกันบ้างเป็นบางครั้ง ขอบอกไว้ก่อนว่าเค้ามีแฟนอยุ่แล้วแล้วเราก็รู้จักแฟนเค้าเหมือนกันแต่ไม่สนิท
ตั้งแต่ที่รู้จักกันมาเค้าจะชอบทักมาคุยกับเราบ่อยๆ เราก็ไม่ได้คิดอะไรคิดแค่ว่าเออเค้าคงเหงาหาเพื่อนคุย เวลาเราขายอะไรเค้าจะชอบมาอุดหนุนเราตลอด แล้วเวลาเค้าขายอะไรเค้าจะทักมาบอกเราตลอด คือทักมาบ่อยมากจนแฟนเรา (ปัจจุบันเลิกกันไปแล้วมีลูกด้วยกัน 1 คน) ไม่พอใจและทักไปถามว่าทักมาหาแฟนผมทำไม เค้าก็จะบอกไม่มีอะไรคุยแบบพี่น้องเฉยๆ เราก็ไม่ได้คิดอะไรเหมือนกันเราคิดแค่ว่าเค้าเป็นรุ่นพี่คนนึง จนวันนึงเราได้เลิกกับแฟนเรา แล้วเค้าก็ทักมาคุยปกติแล้วก็ถามถึงแฟนเราเราก็บอกว่าเลิกกันไปนานแล้ว ต่างคนต่างอยุ่เราเลี้ยงลูกเองคนเดียวนานๆพ่อของลูกจะมาหาลูกที เค้าก็บอกประมาณว่าถ้ามีอะไรให้เค้าช่วยบอกได้เลยนะ มีปันหาเรื่องเงินหรือเรื่องอะไรบอกได้เลยเค้าอยากช่วยเห็นเป็นน้องคนนึง..
แล้วอยู่มาวันนึงญาติเรามาขอความช่วยเหลือ ขอยืมเงินเรา เราก็อยากจะช่วยเหลือเค้า เราเลยไปเอ่ยปากขอยืมกับพี่เค้า เค้าก็ถามว่ายืมไปทำไรเราก็บอกเราอยากช่วยญาติเรา เค้าบอกมาว่าคิดดีแล้วใช่ไหมที่จะช่วย ไม่ใช่ไม่อยากช่วยนะแต่เค้ากลัวไม่ได้คืนเพราะเค้าไม่รู้จัก แต่ถ้าเป็นเรายืมเค้าให้ได้เลยไม่คิดดอกด้วย เราเลยบอกงั้นหนูยืมเอง เค้าก็ให้เงินเรามา เราตกลงบอกพี่เค้าจะคืนสิ้นเดือน พอสิ้นเดือนเค้าถามเราว่าเงินพอใช้ไหม ถ้าไม่พอค่อยคืนก็ได้ เค้าทำเป็นพูดเล่นๆว่าให้เลี้ยงข้าวเค้าเป็นค่าดอกแทน เราก็บอกได้เลย
จนวันนึงเค้าชวนเราไปกินข้าวเราตอบตกลงเพราะเราไม่ได้คิดอะไรคิดแค่ว่าเออเป็นค่าตอบแทนที่เค้าช่วยเหลือเรา วันนั้นเค้าพาเราไปกินร้านอาหารที่อยุธยา ระหว่างกินก็เทน้ำใส่แก้วให้เรา เช็ดช้อนส้อมเช็ดจานให้เรา แล้วสุดท้ายมื้อนั้นเค้าก็เป็นคนจ่าย ก่อนกลับเค้าพาแวะซื้อสายไหมกลับบ้าน เค้าบอกให้เอาไปให้ที่บ้านกิน พอกลับมาถึงบ้านเราก็ยังไม่ได้คิดอะไรกับผู้ชายคนนี้นะ คิดแค่ว่าเหมือนเราได้รู้จักเค้ามากขึ้นในอีกมุมนึง เป็นผู้ชายที่น่ารักดูแลดี
พอแยกกันไปแปปนึงเค้าก็ทักมาหาเราว่าขอบคุณมากนะที่ไปกินข้าวกับเค้า ไม่รังเกียดเค้า เราก็งงว่าแบบจะขอบคุณหนูทำไม หนูสิต้องขอบคุณที่พี่พาไปกินข้าว แล้ววันนั้นเค้าก็ได้บอกความจริงกับเราว่าเค้าแอบชอบเรามานานแล้ว ตั้งแต่ครั้งแรกที่เจอกันเมื่อหลายปีก่อน ที่เค้าชอบทักหาบ่อยๆเพราะอยากคุยด้วย เค้าอยากดูแลเราอยากซัพพอร์ตเราในทุกๆเรื่อง แล้วเค้าก็ชอบบอกกับเพื่อนเค้าคนนึงบ่อยๆเวลาเราลงรูปว่าแบบเออ กูชอบผู้หญิงคนนี้ว่ะ มันแบบถูกชะตาตั้งแต่ครั้งแรกประมาณนี้
กำแพงที่เราสร้างมันมาเป็นปีๆตั้งแต่ที่เราเลิกกับพ่อของลูก แล้วเราไม่มีใครเลย อาจจะมีคุยเล่นแต่เราไม่คิดจริงจังกับใคร เรารักความอิสระในตอนนี้ รักความโสด เรามีความสุขที่อยู่แบบนี้ อยากไปไหนก็ไป อยากทำไรก็ทำไม่ต้องขอใครไม่ต้องบอกใคร กำแพงนั้นมันพังลงมาทันทีที่เราเปิดใจให้กับผู้ชายคนนี้
เค้าบอกว่ารู้ว่ามันผิดแต่ความรู้สึกของเค้ามันเป็นแบบนั้นจริงๆ เค้าอยากคบกับเรา อยากดูแลเรา อยากทำให้เรามีความสุข อยากเติมเต็มสิ่งที่เราขาดหายไป
ความรู้สึกของเราในตอนนั้น ทั้งสับสนทั้งดีใจ ทั้งมีความสุข ความรู้สึกผิดชอบชั่วดีมันมาบังตาเราไปหมดเพราะคำพูดต่างๆที่เค้าพูดกับเรา
สิ่งที่เค้าสร้างโลกอีกใบให้เราขึ้นมา โลกนั้นมันสวยงามและมีความสุขมาก ตั้งแต่วันนั้นเราก็แอบคุยกันมาตลอด เรารอเค้าทักมา เราคุยกันตลอดเวลาไม่เคยหายกันไปไหน เค้าจะมาหาเราได้แค่ตอนกลางคืนมานอนค้างบ้านเราและกลับไปตอนเช้าเพื่อไปทำงาน มาเจอพ่อแม่เรา เข้าตามตรอกออกตามประตูทุกอย่าง จนเค้าได้เจอกับลูกของเรา เค้าให้เราเอาลูกมานอนด้วยกัน 3 คน เค้าเอ็นดูลูกเรามาก ชอบให้เราส่งคลิปส่งรูปลูกเราไปให้ดูตลอด เค้าบอกยิ่งเห็นยิ่งรู้สึกรักเด็กคนนี้มาก อยากเป็นพ่อเด็กคนนี้ เค้าขอเราว่าให้เค้าได้ดูแล ส่งเสียเด็กคนนี้ไปจนโตได้ไหม ด้วยความที่ตั้งแต่เราเลิกกับพ่อของลูกมา เค้าไม่ค่อยมาหาลูกไม่ค่อยส่งเสียลูก มีแต่เราที่เลี้ยงลูกอยุ่คนเดียว ค่าใช้จ่ายต่างๆจะเป็นเราที่จ่ายอยุ่คนเดียว มันเลยยิ่งทำให้เรารู้สึกรักผู้ชายคนนี้มาก เราไม่เคยเรียกร้องอะไรจากเค้าเลยมีแต่เค้าที่ให้เรามาตลอด อย่างเช่นซื้อเสื้อผ้า รองเท้าให้ลูกเราเยอะมาก จนแม่เราบอกว่าพอแล้ว ลูกเราจะเปิดเทอม เค้าให้เงินเรามาจ่ายค่าเทอมลูก และพาไปที่โรงเรียน เหมือนเป็นพ่อของลูกเราจิงๆ เค้าบอกเราว่าเค้าจะส่งเสียลูกจนลูกเรียนจบปริญญา อยากเห็นลูกโตไปด้วยกัน
เดี่ยวมาต่อนะคะ...