คือเราคบกับแฟนกันมา4ปีแล้ว.ปีนี้เป็นปีที4 มีคบๆเลีกๆเหมือนกับคู่รักทั่วไปแต่ครั้งนี้คือเลีกจริงค่ะ.แต่ประเดันคือเรายังมูฟออนจากเขาไม่ได้มันมีประโยคหนึ่งที่เขาเคยพูดไว้ว่า : " ถ้าหนู๋ยังไม่มีใครพี

ทำไงให้ลืมคนคุยเก่าคั

ในฝันก็ยังเห็นเขาจนตื่นกลางดึกแล้วพยายามนอนแล้วก็นึกถึงเขาอยู่ดี

เพราะเมื่อก่อนรักมากและตอนนี้ก็คิดถึงแต่เราไม่สามารถกลับไปคุยแบบเดิมได้ คิดถึงตลอดเวลาและทุกวันพยยามลืมแต่มันก็จริงจำทั้งๆที่ก็รู้ว่ามันไม่มีทางเหมือนเดิม😥

คือเลิกกันมาปีกว่าแล้วค่ะ แล้วเราเองคิดถึงเขามาตลอดแต่คิดถึงน้อยลงกว่าแต่ก่อน ตอนแรกคิดว่าตัวเองมูฟออนออกมาได้แล้ว พอผ่านไปสักพักก็คิดถึงเขาไปนั่งส่องเฟสเขาเห็นเขาแชร์มีความรักใหม่ๆ มันไม่ได้รู้สึกเสี

เวลา คือสิ่งที่เยียวยาทุกสิ่ง ข้อความนี้ผมไม่เชื่อ. เพราะตลอดเวลาสองปีที่ผ่านมาผมรักเธอมาตลอด ตอนนี้ความรู้สึกคือ อยากเปิดโอกาสให้ตัวเองเจอผู้หญิงอื่นบ้าง ไม่ใช่มาคิดถึงเเต่เธอคนนั้นคนเดียว ปัญหาคือไม

ครั้งนึกผมเคยไปทำงานที่ภูเก็ต อายุผมตอนนั้น18-19ผมได้ทำงานที่เดียวกับคนๆนึงจากเพื่อนร่วมงานนานๆเข้าความใกล้ชิดการหยอกล้อมันทำให้เกิดเป็นความรัก เราอยู่ด้วยกันตลอดเพราะเราก็ต่างเป็นคนตจว.เราจ

คือเราเลิกกะเขามาปีกว่าละค่ะแต่ไม่เคยลืมพี่เขาได้สักทีด้วยความที่เรารักเค้ามากทุ่มมากๆกะความรักครั้งนั้นรักเขามากๆจริงๆรักทุกๆข้อบกพร่องรักในความเป็นเค้าแต่วันนึ่งก็มีเหตุให้เลิกกันจนวันนี้ก็ยังเห็นเค

ตอนนี้รู้สึกเครียดมากเรื่องแฟนเก่าไม่รู้จะทำไงให้ทำใจได้สักทีจมปักกับเรื่องนี้มานานมากและเหตุที่ต้องเลิกคืออารมณ์ของเราเองที่เป็นคนใจร้อนรีบตัดสินใจบอกเขาทั้งที่ยังคุยกับไม่ลงตัวเราง้อเขามานานมากแต่เข