คือเเม่เราไม่พูดดีๆกับเราเลยค่ะ ชอบหาเรื่องทะเลาะ บ่นเรา ชอบตะคอกบางครั้งเราก้เหนื่อยอ่ะ บางอย่างมันบอกกันดีๆก็ได้ เราพยายามใจเย็นเเล้ว เมื่อก่อนเราเป็นคนที่ใจเย็นมากๆค่ะ เเต่พอโดนเเบบนี้บ่อยๆเราก็เริ่มเถียง อารมณ์ร้อนขึ้นค่ะ ซึ่งเราก็ไม่ชอบที่ตัวเองเป็นเเบบนี้เหมือนกัน บางครั้งก็รู้สึกผิดไปบ้างค่ะที่เถียง เเต่ในหลายๆเรื่องเราก็ไม่ผิด บางทีมันก็เหนื่อยอ่ะ น้อยใจอ่ะไม่มีใครชอบโดนตะคอกบ่อยๆหรอกค่ะ ท้ออ่ะ เรามีห้องเเต่ก็ไม่มีความเป็นส่วนตัวเลย เเม่กับน้องใช้ห้องด้วยตลอดค่ะ อันนี้คือไม่ชอบมากๆ เรารักษาความสะอาดก็มาทำห้องเรารก เเล้วด่าเราว่าทำไมไม่เก็บกวาดห้อง เรานี่โครตรำคาญเลย อยากไปเรียนต่อต่างประเทศมาก อยากเรียนจบเเล้วทำงานหาเงินเอง ไปอยู่ไกลๆ ใช้ชีวิต เราไม่ค่อยได้ออกจากบ้านเลยด้วยซ้ำ ไปไหนก้ต้องไปกับเเม่ ไม่ได้เที่ยวกับเพื่อน ไม่ได้ไปค่ายนู่นนี่เหมือนที่เพื่อนๆไป ไม่ได้ไปคอนเสิร์ต คือเราก็ม.ปลายเเล้วอ่ะค่ะ เราก็ควรได้ออกไปใช้ชีวิตบ้างอ่ะ ปิดเทอมนี่ก็อยู่เเต่บ้านเเหละค่ะ ก็ไม่ได้ไปไหนเลย เบื่อมากๆ โดนด่าเเทบทุกวันประสาทจะกินเเล้วค่ะ นี่ก็กลัวตัวเองเป็นซึมเศร้า ก้พยายามฟังเพลงที่ตัวเองชอบจะได้ไม่เครียด