--------กระทู้ระบายค่ะ-----
งานเราเป็นงานกะ ทำกะละ 3 คน เช้าสลับค่ำ 12 ชม ต่อกะ เรากะเพื่อนร่วมงานผู้ชายอีก 2 คนทำงานกันมาประมาณปีกว่า เข้ากันได้ดี ขอเรียกว่าเอกะบีนะคะ ส่วนตัวเราจะสนิทกะเอมากกว่า เพราะเป็นคนคุยเก่งทั้งคู่ และชอบเล่นโจ๊กใส่กัน ส่วนบีจะเงียบๆหน่อยแต่ก็โอเค วันนึงเอถูกย้ายไปอยู่อีกกรุ๊ปนึง แต่ก็ยังเจอกันอยู่เวลาเปลี่ยนกะ ก็ยังสนุกสนานเหมือนเดิม เค้าซื้อของให้เรา เราซื้อของให้เค้า ทำของให้กิน เป็นเพื่อนร่วมงานที่สนิทมากที่สุด ไม่มีเรื่องชู้สาวนะคะ ต่างคนต่างมีครอบครัวค่ะ นอกเวลางานไม่ติดต่อกัน ไม่โทรหากันค่ะ
ตลอดเวลาที่เรารู้จักเอมาร่วม 2 ปีเค้าเป็นคนสนุกสนาน ชอบช่วยเหลือคนอื่น แต่เค้าเป็นคนที่เกลียดแรง ถ้าเค้าปักใจว่าเค้าไม่ชอบคนนี้ เค้าจะด่าตลอด ไม่ว่าคนนั้นจะทำอะไรก็จะผิดแบบแรงมาก แบบหายใจก็ผิด เค้าเกลียดคนเยอะมาก ขนาดพี่สาวตัวเอง แม่ตัวเองก็เอามาด่าให้ฟังอยู่บ่อยๆ (เค้าชอบใช้คำว่า ไอ ฟัxxกิ้ง เฮท เฮอ ) เราก็ฟังเฉยๆค่ะ จนวันนึงเค้ามาทำงานในกะเรา แล้วเราไม่สบายมาก เราขอเค้ากลับบ้าน จริงๆเค้าไม่ใช่หัวหน้า เพียงแต่เราว่าเค้าเป็นซีเนียร์กว่าในที่ทำงาน เราเลยคิดว่าควรจะต้องขออนุญาตเค้า เค้าบอก ไม่ เราไม่สบายมากขึ้นจนจะเดินไม่ไหว เราบอกว่าเราต้องโทรให้สามีมารับ เค้ายังบอกว่าไม่ และทำเป็นไม่สนใจเรา จนเราเป็นลมที่ทำงาน เค้าเดินมาดู แล้วถามเราว่า เราล้อเล่นใช่มั๊ย ตอนนั้นเราโกรธนะคะ คิดว่าไม่ใช่แล้ว เพื่อนที่ดีไม่ควรเป็นแบบนี้ เลยบอกตัวเองว่าเราจะห่างๆล่ะ
แต่เรื่องกลับกันคือ หลังจากวันนั้น เอก็ไม่พูดกับเราอีกเลย แบบไม่มองหน้า ไม่สบตา แล้วก็พูดคุยกะคนอื่นสนุกสนาน ทำกะเราเหมือนเป็นอากาศ เราทักทายปกติ เค้าก็ไม่ตอบ เราก็ เออ เอางี้ก็ได้ ยังไงก็ไม่อยากคุยอยู่แล้ว จนวันนึงหัวหน้าโทรตามให้เราไปทำงานกรุ๊ปเค้าเพราะคนขาด เราก็มา แต่มาปุ๊บ ไม่มีใครพูดอะไรกะเราเลย อีกคนนึงก็กลายเป็นไม่คุยกะเราไปด้วย เหมือนเค้าเกรงใจเอ เราก็เดินมาถามว่ามีอะไรให้เราช่วยมั๊ย เอหันหลังใส่เรา แล้วบอกว่าให้ถามอีกคน เราก็ถามอีกคน อีกคนตอบว่า ไม่มี เรานั่งเอ๋อๆ ซักพัก เค้าสองคนยุ่งนะคะ เราก็เดินไปดู คราวนี้ไม่ถาม เข้าไปดูว่าเอาอะไรมาทำได้บ้าง เราหยิบงานมา เอมาดึงออกจากมือเราเลยค่ะ เราเลย โอเค งั้นเรากลับบ้าน เรากลับเลยค่ะ
เราเล่าให้บีฟังถึงเรื่องที่เรามาทำงานแล้วเอทำกับเราแบบนี้ บีบอกว่ายูไปทำอะไรให้เอโกรธล่ะ เราทบทวน เราบอก เราไม่รู้เลย นอกจากวันที่เราไม่สบาย ซึ่งเราควรจะเป็นคนโกรธป่าว บีก็บอกไม่รู้ ซึ่งเราว่าเค้ารู้แต่เค้าคงไม่พูด โดยปกติเอเป็นคนที่ชอบทำโอทีมาก เค้ามาทำโอทีกรุ๊ปเราตลอดเพราะคนขาด แต่พอมีปัญหากะเรา เค้าไม่เคยมาช่วยเลย จนหัวหน้าบังคับทำ เค้าก็มา นั่งโต๊ะติดกับเราเลย แต่เหมือนเดิมทำเหมือนเราเป็นขี้เลยค่ะ ขนาดเราทักเค้า ไฮ ฮาวอาร์ยู เค้าตอบมาห้วนๆ แบบ ฟาย ทีนี้ต้องทำงานด้วยกันทั้ง 12 ชม เราบอกตัวเองว่า ช่าง
เราจะไม่สนใจเค้าอีกแล้ว เค้าเกลียดเราก็เรื่องของเค้า เพราะเค้าต้องทำงานกับเรา แต่โคตรอึดอัดเลย เพราะเค้าทำเหมือนมาเฟีย เวลาที่เค้าอยู่ คนอื่นจะไม่มาคุยกับเราเลย เหมือนว่ากลัวเค้าจะโกรธไปด้วย เฮ้อ......
เราเป็นคนค่อนข้างเซ้นซิทิฟและคิดมาก เราไม่ชอบความรู้สึกที่มีคนไม่ชอบเราอยู่ใกล้ๆ เราอยากจะหนีไปไกลๆๆๆ แต่พอมาเป็นเรื่องงานแล้วมันไม่ได้
ต้องรับมือ หรือทำใจยังไงคะ
ช่วยแนะนำวิธีรับมือกับเพื่อนร่วมงานที่ไม่ชอบหน้าเรามากๆ แต่ต้องทำงานร่วมกัน
งานเราเป็นงานกะ ทำกะละ 3 คน เช้าสลับค่ำ 12 ชม ต่อกะ เรากะเพื่อนร่วมงานผู้ชายอีก 2 คนทำงานกันมาประมาณปีกว่า เข้ากันได้ดี ขอเรียกว่าเอกะบีนะคะ ส่วนตัวเราจะสนิทกะเอมากกว่า เพราะเป็นคนคุยเก่งทั้งคู่ และชอบเล่นโจ๊กใส่กัน ส่วนบีจะเงียบๆหน่อยแต่ก็โอเค วันนึงเอถูกย้ายไปอยู่อีกกรุ๊ปนึง แต่ก็ยังเจอกันอยู่เวลาเปลี่ยนกะ ก็ยังสนุกสนานเหมือนเดิม เค้าซื้อของให้เรา เราซื้อของให้เค้า ทำของให้กิน เป็นเพื่อนร่วมงานที่สนิทมากที่สุด ไม่มีเรื่องชู้สาวนะคะ ต่างคนต่างมีครอบครัวค่ะ นอกเวลางานไม่ติดต่อกัน ไม่โทรหากันค่ะ
ตลอดเวลาที่เรารู้จักเอมาร่วม 2 ปีเค้าเป็นคนสนุกสนาน ชอบช่วยเหลือคนอื่น แต่เค้าเป็นคนที่เกลียดแรง ถ้าเค้าปักใจว่าเค้าไม่ชอบคนนี้ เค้าจะด่าตลอด ไม่ว่าคนนั้นจะทำอะไรก็จะผิดแบบแรงมาก แบบหายใจก็ผิด เค้าเกลียดคนเยอะมาก ขนาดพี่สาวตัวเอง แม่ตัวเองก็เอามาด่าให้ฟังอยู่บ่อยๆ (เค้าชอบใช้คำว่า ไอ ฟัxxกิ้ง เฮท เฮอ ) เราก็ฟังเฉยๆค่ะ จนวันนึงเค้ามาทำงานในกะเรา แล้วเราไม่สบายมาก เราขอเค้ากลับบ้าน จริงๆเค้าไม่ใช่หัวหน้า เพียงแต่เราว่าเค้าเป็นซีเนียร์กว่าในที่ทำงาน เราเลยคิดว่าควรจะต้องขออนุญาตเค้า เค้าบอก ไม่ เราไม่สบายมากขึ้นจนจะเดินไม่ไหว เราบอกว่าเราต้องโทรให้สามีมารับ เค้ายังบอกว่าไม่ และทำเป็นไม่สนใจเรา จนเราเป็นลมที่ทำงาน เค้าเดินมาดู แล้วถามเราว่า เราล้อเล่นใช่มั๊ย ตอนนั้นเราโกรธนะคะ คิดว่าไม่ใช่แล้ว เพื่อนที่ดีไม่ควรเป็นแบบนี้ เลยบอกตัวเองว่าเราจะห่างๆล่ะ
แต่เรื่องกลับกันคือ หลังจากวันนั้น เอก็ไม่พูดกับเราอีกเลย แบบไม่มองหน้า ไม่สบตา แล้วก็พูดคุยกะคนอื่นสนุกสนาน ทำกะเราเหมือนเป็นอากาศ เราทักทายปกติ เค้าก็ไม่ตอบ เราก็ เออ เอางี้ก็ได้ ยังไงก็ไม่อยากคุยอยู่แล้ว จนวันนึงหัวหน้าโทรตามให้เราไปทำงานกรุ๊ปเค้าเพราะคนขาด เราก็มา แต่มาปุ๊บ ไม่มีใครพูดอะไรกะเราเลย อีกคนนึงก็กลายเป็นไม่คุยกะเราไปด้วย เหมือนเค้าเกรงใจเอ เราก็เดินมาถามว่ามีอะไรให้เราช่วยมั๊ย เอหันหลังใส่เรา แล้วบอกว่าให้ถามอีกคน เราก็ถามอีกคน อีกคนตอบว่า ไม่มี เรานั่งเอ๋อๆ ซักพัก เค้าสองคนยุ่งนะคะ เราก็เดินไปดู คราวนี้ไม่ถาม เข้าไปดูว่าเอาอะไรมาทำได้บ้าง เราหยิบงานมา เอมาดึงออกจากมือเราเลยค่ะ เราเลย โอเค งั้นเรากลับบ้าน เรากลับเลยค่ะ
เราเล่าให้บีฟังถึงเรื่องที่เรามาทำงานแล้วเอทำกับเราแบบนี้ บีบอกว่ายูไปทำอะไรให้เอโกรธล่ะ เราทบทวน เราบอก เราไม่รู้เลย นอกจากวันที่เราไม่สบาย ซึ่งเราควรจะเป็นคนโกรธป่าว บีก็บอกไม่รู้ ซึ่งเราว่าเค้ารู้แต่เค้าคงไม่พูด โดยปกติเอเป็นคนที่ชอบทำโอทีมาก เค้ามาทำโอทีกรุ๊ปเราตลอดเพราะคนขาด แต่พอมีปัญหากะเรา เค้าไม่เคยมาช่วยเลย จนหัวหน้าบังคับทำ เค้าก็มา นั่งโต๊ะติดกับเราเลย แต่เหมือนเดิมทำเหมือนเราเป็นขี้เลยค่ะ ขนาดเราทักเค้า ไฮ ฮาวอาร์ยู เค้าตอบมาห้วนๆ แบบ ฟาย ทีนี้ต้องทำงานด้วยกันทั้ง 12 ชม เราบอกตัวเองว่า ช่าง
เราเป็นคนค่อนข้างเซ้นซิทิฟและคิดมาก เราไม่ชอบความรู้สึกที่มีคนไม่ชอบเราอยู่ใกล้ๆ เราอยากจะหนีไปไกลๆๆๆ แต่พอมาเป็นเรื่องงานแล้วมันไม่ได้
ต้องรับมือ หรือทำใจยังไงคะ