สวัสดีค่ะ
   เราจะมาเล่าถึงประสบการณ์ที่เราเจอมากับการไปเที่ยว ทริปแคชเมียร์และทัชมาฮาล ก่อนอื่นต้องขอบอกก่อนว่า เราไม่ตัดสินให้ใครว่ามันดีหรือไม่ดี ควรซื้อหรือไม่ซื้อดีถ้าเจอแบบเรา เพราะความชอบของคนหลากหลายบางคนอาจชอบความท้าทายแปลกๆ แต่แค่อยากเล่าให้ฟังไว้ประกอบการซื้อทัวร์  เริ่มเลย..เราซื้อทัวร์จากบริษัทนึงที่แปลว่า "เห็ด" ก็คือซื้อจากหน้าร้านเนอะ การประสานงานอะไรต่างๆโอเคร ส่วนเดินทางจริงไปกับบริษัทที่ทำทัวร์หลักจริงๆคือบริษัทที่มีชื่อสามพยางค์ ชื่อแรกแปลว่า " 1" ทริปนี้ราคา 41,900 บาท มีค่าไก๊ดท้องถิ่นและคนขับรถ 1700 บาท เราเดินทางวันแรกตั้งแต่ 10 เม.ย. 2566 (สดๆร้อนๆ) ทั้งหมด 26 คน

1. เดินทางวันแรกลูกทัวร์ก็เริ่มทำความรู้จักกัน หลังจากลงเครื่องที่เดลลีต้องต่อเครื่องไปแคชเมียร์ ถึงแคชเมียร์มีน้องในทัวร์มาคุยให้เราฟังว่า "พี่ทราบหรือยังว่าทริปเราไปทัชมาฮาลตรงกับวันศุกร์ เขาปิดซึ่งหมายความว่าได้ไป แต่ไม่ได้เข้า" ...อ้าวว เหรอ เราถึงกับอึ้ง น้องบอกว่าน้องพึ่งรู้ก่อนเดินทางได้สองวัน น้องโทรไปคุยกับเอเย่นมาแล้ว แต่ไม่แน่ใจว่าน้องโทรคุยกับหน้าร้านหรือทัวร์ดำเนินการ ทางนั้นยังไม่มีคำตอบที่ชัดเจนให้  คำถามในใจเราคือ การทำธุรกิจทัวร์ควรเกิดเรื่องเช่นนี้หรือ ไม่ควรทำทริปที่ไปทัชมาฮาลตรงวันศุกร์แต่แรกแล้ว..เพราะทุกคนก็อยากเข้าชมทัชมาฮาลมาถึงแล้วไม่ใช่มาแค่ส่องหน้าประตูรั้วหรือไม่ได้เข้าด้านในสุด ที่สำคัญลูกทัวร์หลายคนยังไม่รู้เรื่องนี้ ไม่มีการแจ้งคร้าาา น้องเขาทราบมาโดยบังเอิญ ในความเป็นจริงตอนเราซื้อทัวร์ เราอยากได้ช่วง 6 - 11 เม.ย. แต่เต็ม ถ้าได้ก็จะไม่เจอเหตุการณ์นี้ เพราะวันที่ 11เม.ย. ตรงกับวันอังคาร

2. ช่วงบ่ายวันแรกโปรแกรมคือ เดินทางและต้องเที่ยวในโซน พาฮาแกม มีให้แวะลงถ่ายรูปกับทุ่งมัสตาร์ดเหลืองละออข้างทางเท่านั้น ที่เหลือคือแวะร้านค้า แต่เราไม่ได้เที่ยว หมู่บ้านคนเลี้ยงแกะ ตามโปรแกมต้องมีแวะให้ชมธรรมชาติที่นั่น คือ ตรงไหนคะ??? ถ้าบอกว่าไปไม่ทัน ความหมายคือ ไกด์ควบคุมเวลาท่องเที่ยวได้ไม่โอเครมากๆในความรู้สึกเรานะ ทั้งที่ทุกคนในกรุ๊ปนิสัยน่ารักมากไม่มีใครดื้อดึงเลยเขาพร้อมที่จะทำตามบอก  ขับรถเข้าไปในพาฮาแกมไกลมากถึงที่พักประมาณ 2 ทุ่ม ได้ดูวิวแค่ผ่านกระจกรถ ไปทานข้าวเสร็จแล้วก็นอน วันแรกได้เที่ยวจริงๆคือ ทุ่งมัสตาร์ด  ที่พีคสุดไปกว่านั้นพบว่า ห้องพักของเราเก่ามาก มีแต่ห้องว่างเปล่า ทิชชู่สักมวนก็ไม่มี ดีว่ามีม้วนเหลือๆในห้องน้ำ เครื่องนอนดูไม่สะอาดเลย อันนี้คือทำใจมาบ้างแล้วเรื่องความสะอาดแต่ก็ขอเอ่ยถึงนิดนึง ตอนเช้าลงมาคุยกันภายในกรุ๊ป เจอสภาพเหมือนกันแถมบางห้องเครื่องทำน้ำอุ่นไม่ทำงาน อากาศหนาวขนาด 1-2 องศา ไม่ได้อาบซิคะ โรงแรมที่มีดีแค่โลเคชั่นอย่างเดียวจริงๆ ด้านหลังเป็นภูเขาด้านหน้าเป็นธารน้ำ
                                                                       
3. การเดินทางในแคชเมียร์ ต้องใช้ยานพาหนะประมาณ 15-17 ที่นั่ง เพราะฉะนั้นต้องแบ่งลูกทัวร์เป็นสองคันรถ การเป็นไก๊ด์ไทยในความคิดเรานะ ควรแบ่งเวลาครึ่งวันเช้าคันแรก ครึ่งวันบ่ายอีกคัน แต่คุณไปนั่งรถอยู่คันเดียวทั้งทริป การสื่อสารคันหลังก็มาแบบกระท่อนกระแท่นเพราะมีแค่ไก๊ด์ท้องถิ่น ขนมนมเนยที่ทางบริษัทจัดมาไว้แจกคันหลังก็ไม่ได้ แต่มาได้ขนมแบบไหนตอนไหน 555"" (อ่านต่อในข้อ 6)

4. วันที่ 2 ของการเดินทาง เราได้ไปเที่ยวกุลมาร์ค ได้ขี่สโนว์โมบิว สวยตามรูปที่ทัวร์โปรโมท จบวันต้องมาพักที่โรงแรมบ้านเรือ ว๊าวว..คิดว่าต้องเลิศ สิ่งที่ได้คือ บ้านเรือเราหลังเก่า ภายในห้องก็โทรม สำรวจในห้องน้ำเปิดฝักบัวน้ำไหลแบบหยดๆคร้าา สรุปคืนนั้นเราแค่เอามือไปรองน้ำที่หยดๆมาลูบตัว ไม่เรียกว่าอาบเนอะ เช้าวันรุ่งขึ้นเรากับพี่อีกคน คอมเม้นด้วยปากเปล่าให้เจ้าของโรงแรมทราบทันที

5. เช้าวันรุ่งขึ้นเราได้พบกับ น้องคนนึงมาแจ้งเรื่องปัญหาเรื่องการเข้าทัชมาฮาล มีคนบอกเราว่าเขาเป็นเจ้าของทัวร์อันนี้ไม่แน่ใจนะคะ เขาแจ้งเราทั้งกรุ๊ป ประมาณว่า เขาก็ไม่ทราบว่าทัชมาฮาลปิดวันศุกร์ (หึๆ) เขาแก้ไขแบบนี้นะคะ เขาพึ่งจะจองตั๋วเครื่องบินให้ใหม่ โดยบินกลับเดลลีตอนหนึ่งทุ่ม และบางคนกลับไฟล์ทสองทุ่มวันนี้ เมื่อคืนพึ่งทำจองตอนตี1 ถึงตี3 เสร็จ และไปนอนที่เดลลีโดยจองโรงแรมใหม่ให้แทนบ้านเรือคืนที่สอง บินกลับเลยเพื่อไปให้ทันชมทัชมาฮาลวันพฤหัส..แต่เช้านี้ให้ไปล่องเรือชิคารา จากนั้นชมทุ่งดอกทิวลิป และ ยกเลิกไปโซนามาร์คให้ไปเที่ยวดูพาติแทน (ชื่อสถานที่สุดท้ายไม่แน่ใจ ไม่เคยได้ยิน) เพราะการเดินทางไปกลับโซนามาร์คไป 3 ชม. กลับอีก 3 ชม. ยังต้องเผื่อเวลาท่องเที่ยวขี่ม้า นั่งเลื่อนอีก กินข้าวเที่ยงอีก ไม่ทันไปสนามบินค่ะ ซึ่งตามแพลนเดิม เราต้องได้ไปโซนามาร์คก่อนแล้วกลับมานอนบ้านเรืออีกคืน แล้วเช้ารุ่งขึ้นไปมัสยิดจาเมีย บ่ายจึงบินกลับเดลลีเดินทางโดยรถบัสต่อ 4-5 ชม.ไปนอนที่เมืองอัคราเพื่อเช้าอีกวันไปทัชมาฮาลแต่มันตรงกับวันศุกร์  สิ่งที่เราคิดคือ บริษัททัวร์ได้รับการแจ้งปัญหาไปตั้งแต่ก่อนออกเดินทาง 2 วัน ทำไมไม่รีบแก้ไข มาแก้เมื่อทริปเดินทางไปสองวันแล้ว โดยเปลี่ยนไฟล์ทตอนตี1 แล้วมาแจ้งข่าวเช้านี้บอกว่าไม่สามารถแจ้งลูกทัวร์ได้ทันเพราะคงนอนหลับไปแล้ว และขอเปลี่ยนที่เที่ยวตกลงนะคะ  เอิ่มมม...อึ้งค่ะ รู้สึกเหมือนถูกมัดมือชก ไม่มีช้อยส์ให้เลือก ถ้าแก้ไขปัญหามาก่อนหน้านี้ควรมีทางเลือกที่ดีกว่านี้มั๊ย??  เราควรตื่นแต่เช้ามากๆไปโซนามาร์คเลยดีกว่ามั๊ยเพราะมันไฮไลท์กว่ามากโดยไม่ไปล่องเรือกับดูทิวลิป นั่นคือ คำถามที่ถามตัวเอง แต่ทำอะไรไม่ได้แล้ว ทริปยังคงดำเนินต่อไปจนชมดอกทิวลิปเสร็จ ไก๊ด์ไทยแจ้งข่าวว่า  เราไปดูพาติก็ไม่ทันแล้ว ช๊อค!!!ไปซิคะ เพราะต้องไปเช็คอินที่สนามบินประมาน 4 โมงเย็น เฮ้ยยย..คืออะไรวะ เฟลๆๆๆๆเฟลซ้ำแล้วซ้ำอีก...เวลาที่เหลือไก๊ด์ไทยบอกเดี๋ยวพาไปเดินตลาด โห่วว..สรุปพาเราไปปล่อยเดินที่ไหนก็ไม่รู้มีแต่สิ่งก่อสร้างข้างทางมีแต่ฝุ่นกับความร้อน ตลาดก็ไม่มีช่วงเวลานั้นไก๊ด์ท้องถิ่นหายไปเลย อารมณ์แบบว่าปล่อยลูกทัวร์ไปเดินค่าเวลาเล่นๆป่ะ รอไปสนามบิน เหอะๆๆ 

6. เราทยอยแบ่งกันบินมา 2 ไฟล์ทตามที่ว่าไว้ คือนอนบ้านเรือคืนเดียวไปชมทิวลิปแล้วบินกลับเดลลี ก่อนขึ้นเครื่องไก๊ด์ไทยเราเอากล่องขนมมาวางตรงที่แถวเช็คอินขึ้นเครื่อง แล้วบอกว่า ใครที่นั่งรถอีกคันที่ยังไม่ได้ทานขนมมาเอาขนมไปเพราะไก๊ด์จะไม่ขนขนมกลับ น้ำหนักเกินค่ะ (คืออะไรวะ เออ..คิดเหมือนกันใช่มะ 555)...ลองคิดภาพตามดิก็หยิบๆกันไปเอง เอาไปแบ่งๆกันไปเองนะ ได้ไม่ได้ทุกคนก็งงๆ แค่ขนมยังบริหารจัดการแบบนี้ ก็เพราะคุณนั่งรถอยู่คันเดียวงัย  
ต่อ..ตามแผนเดิมเราต้องกินข้าวเย็นที่โรงแรมบ้านเรือเนอะ แต่พอมาแบบนี้ ถามว่ากินข้าวเย็นที่ไหนเหรอ ไก๊ด์ไทยบอกว่าก็ยังไม่รู้เลยแต่สถานการณ์แบบนี้อาจเป็นอาหารกล่องเพราะร้านอาหารปิดหมดแล้ว กว่าเราจะไปถึงครบทุกคนก็สามทุ่มแล้ว สรุปคือมาถึงสนามบินเดลลีน้องที่บินมาก่อนเดินมาบอก พี่ๆไม่มีอาหารนะครับให้ซื้อจากสนามบินไปเลย เพราะข้างนอกก็อาจปิดหมดแล้ว เฮ้ออออ....เขาแจ้งว่าจะคืนเงินค่าอาหารให้ 500 รูปี ในความคิดของเรา  เราไม่อยากได้เงินสกุลรูปีมาเพิ่มแล้วเพราะ เราแลกเงินรูปีมาพอดีกับทริปแล้ว คำนวณการใช้เงินขี่ม้า และลากเลื่อน มาเผื่อแล้วแต่ไม่ได้ใช้เงินรูปียังจะเอาเงินรูปีมาเพิ่มอี๊กกก ตอนเราจ่ายค่าทัวร์เราก็จ่ายเป็นเงินบาท ควรคืนเราเป็นเงินบาทสิ ถ้าจะบอกว่าจ่ายเงินตรงนี้ให้ไก๊ดท้องถิ่นไปแล้วก็เลยได้คืนเป็นเงินรูปีทางทัวร์ควรรับผิดชอบร่วมมั๊ยคะ เอ้ออ...ก็รู้อยู่ว่ารูปีเหลือกลับมาแลกคืนก็ค่าเงินตกคืนก็ยาก ยุติธรรมกับลูกทัวร์แล้วรึ?? แต่เราก็ไม่พูดอะไร ได้แต่คิด

7. เช้าวันรุ่งขึ้นทุกคนก็นั่งรถบัสออกเดินทางไปเมืองอัคราใช้เวลา 4-5 ชม. (ที่เมืองเดลลีเป็นรถบัสคันใหญ่) เพื่อเข้าชมทัชมาฮาลช่วงบ่าย ก่อนลงรถไก๊ด์ไทยแจ้งเราว่าข่าวร้าย อัคราฟอร์ท ปิดพรุ่งนี้วันศุกร์ เดี๋ยวเราชมทัชมาฮาลเสร็จจะไปต่อที่ อัคราฟอร์ท เลย (ไม่เผ่วเลยนะน้อง) ทำใจอย่างเดียว พรุ่งนี้วันสุดท้ายละ...กลับมาจากชื่นชมความอลังการของทัชมาฮาลที่ฝันว่าต้องได้มาเห็นกับตา  ไก๊ด์ไทยแจ้งประกาศอีกครั้งว่า วันนี้เราเหนื่อยกันแล้วเนอะ ตะกี้ไก๊ด์ท้องถิ่นโทรไปคุยกับ จนท. อัคราฟอร์ท ว่าพรุ่งนี้จะขอให้เปิดช่วงเช้าให้คณะทัวร์เราเข้าไปชมนิดนึง เข้าใจว่าแบบนั้นน่ะ โอ้ววว..ไก๊ด์ท้องถิ่นเราไม่ธรรมดาต่อรองได้ด้วย (ไม่อยากคิดอะไรเกินเลยไปกว่านี้ 555) โอเคร ตามนั้นเพราะด้วยอากาศร้อนจัดลูกทัวร์คือสบักสบอมมาก ไปโรงแรมเปิดแอร์นอนกันดีกว่า  ต่อๆ.. เช้าวันสุดท้ายเราเดินทางมาถึงอัคราฟอร์ท พอเดินลงจากรถ โอ้โฮ..นักท่องเที่ยวอินเดียเต็มไปหมด แล้วที่แจ้งว่าปิดคืออะไร ปิดตรงไหนวะ??? อันนี้คือสงสัยอยู่ในใจ ไอ้ตรงข้างในสุดๆนั่นมันปิดทุกวันของมันอยู่แล้วรึเป่านะ  แล้วที่บอกว่า ไก๊ด์ท้องถิ่นขอให้เปิดช่วงเช้าคืออะไร  ถ้าตามนั้นทำไมมีนักท่องเที่ยวอินเดียด้วยล่ะ ทำไมไม่มีแค่กรุ๊ปเรา โอ๊ยยย งงงง....ความจริงคือ.....

8. ลูกทัวร์ในกรุ๊ปหลายคน เริ่มมีอาการไม่สบายปวดศรีษะ มีไข้ท้องเสีย คลื่นไส้ อาเจียน ข้อดี คือไก๊ด์ไทยไปหายามาให้ทาน หนักสุดคือมีหน้ามืดวูบหมดสติ อารมณ์อยู่ดีจอดำสนิท เราก็ช่วยกันปฐมพยาบาลเบื้องต้นจนฟื้นคืนสติดี โชคดีที่ไม่มีปัญหาอะไรตามมา ตอนนั้นทุกคนตกใจมาก มีเรื่องให้ตื่นเต้นตั้งแต่เริ่มเดินทางยันวันสุดท้าย

9. หลายคนบ่นเรื่องอาหาร แต่สำหรับเรา เรากินง่าย แต่พบว่าปัญหาใหญ่อยู่ที่ความซ้ำซากจำเจ อาหารแนวเดียวกันทุกมื้อ เราก็เลยไม่แน่ใจว่าอาหารเขามีอยู่แค่ไม่กี่ประเภทที่กินอยู่นี่ใช่มั๊ย อยู่ 5 วัน กินอาหารแนวเดียวกันเกือบทุกมื้อ

        ทั้งหมดที่เราได้เล่าผ่านข้อความมาคือเรื่องจริงที่เราทั้งกรุ๊ปทัวร์นั้นได้ประสบมา เรามีชะตากรรมร่วมกันพรมลิขิตวาสนาได้มาเจอกันในทริปนี้ เราเดินทางโดยซื้อทัวร์มาหลายครั้งบอกได้เลยว่า ครั้งนี้เรารู้สึกเสียดายเงินสุดๆ สำหรับความคิดเราแค่นั้นนะไม่เกี่ยวกับคนอื่น...ส่วนคนที่อ่านเรื่องเล่าของเรา อาจชอบการผจญภัยในต่างแดน เพราะฉะนั้นเราจึงบอกแต่แรกแล้วว่าไม่ตัดสินว่ามันดีหรือไม่ดี จะซื้อหรือไม่ซื้อ แค่นำข้อมูลเราไปประกอบการพิจารณาเลือกซื้อทัวร์ ถ้าจะให้ดีต้องถามบริษัทหน้าร้านด้วยว่า ทัวร์การเดินทางของบริษัทอะไร  ขอให้ทุกท่านมีความสุขกับการท่องเที่ยวทุกทริปค่ะ พิมพ์ข้อความตกๆหล่นๆอย่างไร ต้องขออภัยมาใน ณ.ที่นี้ด้วย

                   ขอบคุณทุกท่านที่กรุณาอ่านจนจบ  ขอความร่วมมือแสดงความคิดเห็นอย่างสุภาพ