ค่ะ แม่ชอบผิดสัญญา ตั้งแต่เด็กแล้วค่ะ อะไรที่อยากได้มักไม่ค่อยจะได้ อยากระบายสีงานวัดตอนเด็ก ร้องไห้อยู่2ชม. แม่ปล่อยเราร้องไห้ พ่อลุงเรามา ลุงก็พาเราไประบายสีทันที
ตลอดชีวิตจนถึงตอนนี้ แม่เอาแต่ยืมเงินเรา เงินที่เราเก็บสะสมเอง เงินออมของเรา ที่ตั่งใจเก็บมาก แม่ก็เอาไปหมด บอกมีแล้วจะคืน ผ่านมาหลายปี ยังไม่เคยได้เงินคืนสักบาท
ตอนป.4 พี่เราอยู่ป.6 ตอนนั้นบ้านมีปัญหาด้านการเงิน แม่ขอทรศ.พี่ไปจำนำก่อน พี่ไม่ให้ วันต่อมา พี่กลับจากรร. ไม่เจอทรศ. พี่ร้องไห้ใหญ่เลย พ่อแม่แอบเอาทรศ.พี่ไปจำนำ ทั้งที่ปฏิเสธไปแล้ว เราอยากกินอะไร ขอวันนี้ ได้กินอีกที 3-4เดือนหน้า
เราถามแม่ว่า ถ้าหนูไปประกวดร้องเพลง แม่จะพาไปไหม แม่บอกว่า พาไป สนับสนน พาไปทุกที่
พอเราสมัครจริงๆ พอใกล้ถึงวันไปประกวด ก็บอกว่า ไปเรียนก่อนไหม เอากีต้าร์ไปก่อนไหม แล้วประกวดไว้คราวหน้า(เราขอแม่ซื้อกีต้าร์ตั่งแต่เดือนมีนาคมว่าถ้าเงินเดือนออกซื้อกีต้าร์ให้หน่อย พอขึ้นเดือนเมษา คืนก่อนวันไปซื้อกีต้าร์ แม่บอกว่า หรือจะเอาเงินไปประกวดก่อน กีต้าร์ไว้เดือนหน้า กลับคำเฉย เราก็ตกลง ยอมเสียกีต้าร์ รอเดือนหน้า พอใกล้ถึงวันประกวด บอกหรือจะไปเรียนก่อน เอากีต้าร์ไปก่อนแล้วหางานประกวดใหม่)แน่นอน เราไม่ยอมอยู่แล้ว จะบ้าเหรอ ซ้อมเป็นเดือน สมัครเป็นเดือน รอเป็นเดือนเพื่อวันเดียว วันที่จะได้ไปประกวดร้องเพลง เวทีแรกในชีวิต พูดง่ายๆ จะให้เราสละสิทธิ์ เราอยากไปประกวดก่อน เพราะอยากรู้ว่ามีฝีมือแค่ไหนทั้งที่ยังไม่ได้เรียน
พอจะได้รางวัลมั้ย พอจะมีคำชมอะไรจากคณะกรรมการและผู้ชมบ้างหรือเปล่า
จะได้ไปเรียนต่อด้านนี้ แม่บอกว่าเป็นห่วง เราเลยบอกว่า ถ้าเป็นห่วงทำไมแม่ไม่ไปด้วย แม่บอกว่า ทำงาน(แม่ไม่ชอบหยุดงาน ไม่เคยเปลี่ยนวันหยุด เพราะ เอาใจเจ้านาย แม่ชอบเจ้านาย นอนดูไพ่ทุกวัน แล้วมโนว่า เขาชอบตัวเอง ทั้งที่เขาไม่เคยพูดอะไรเลย)
เราบอกให้แม่เปลี่ยนวันหยุดแล้วไปกับหนู แม่ก็บอกไม่ได้ แม่ต้องทำผลงาน แล้วหนูล่ะ ความรู้สึกหนูจะเป็นยังไงก็ได้งั้นดิ แม่เคยห่วงความรู้สึกหนูบ้างรึเปล่า แล่วก็มาบอกว่า ไม่รู้ว่าต้องใช้ไรบ้าง เงินเท่าไหร่ไม่รู้ หึ แม่ซื้อวิกผมอันละ300 แม่มี3อัน รวม900บาท พอเราขอซื้อชุดไปประกวด แม่บอกว่า แพง คือครบเซ็ตของเรารวมกันทั้งหมดไม่เกิน400 ทีวิกผมของแม่แม่ซื้อได้ตั้ง3อันแล้ว ทีของเราแม่บ่น แล้วคือเรามีแต่ชุดอยู่บ้าน มีแต่ขาสั้น ไม่มีรองเท้าผ้าใบ มีแต่รองเท้าแตะ จะให้ไปประกวดสภาพนี้เหรอ บอกเราเป็นเด็ดเจ้าอารมณ์ แม่ด่าพ่อทุกวัน พ่นคำหยาบให้เราได้ยินทุกวัน คิดว่าได้มาจากไหนล่ะ ได้ยินจากใคร พฤติกรรมมาจากใคร ก็คนนั้นแหละ จะทำพาร์ทไทม์ก็ไม่ได้เพิ่งจะ14เอง เหนื่อยมากค่ะกับชีวิต เข้าใจเราบ้าง ห่วงความรู้สึกเราบ้าง เรายอมให้ตลอดนะ แต่เพราะมันเป็นสิ่งที่เราพยายามมากจริงๆ ซ้อมเป็นเดือนๆเพื่อไปประกวด จู่ๆมาบอกให้ไปสละสิทธิ์เพราะเรื่องเงิน มันใช่เหรอคะ แม่บอกเองว่า ถ้าจะเอากีต้าร์เดือนนี้ เงินไปประกวดจะไม่มี เราเลยเอากีต้าร์เดือนหน้า แม่บอกเก็บเงินไว้ไปประกวด เราเลยยอมเอากีต้าร์เดือนหน้า พอจะไปประกวด บอกไม่มีเงิน มันคืออะไรคะ
แม่จะผิดสัญญาบ่อยไปไหน
ตลอดชีวิตจนถึงตอนนี้ แม่เอาแต่ยืมเงินเรา เงินที่เราเก็บสะสมเอง เงินออมของเรา ที่ตั่งใจเก็บมาก แม่ก็เอาไปหมด บอกมีแล้วจะคืน ผ่านมาหลายปี ยังไม่เคยได้เงินคืนสักบาท
ตอนป.4 พี่เราอยู่ป.6 ตอนนั้นบ้านมีปัญหาด้านการเงิน แม่ขอทรศ.พี่ไปจำนำก่อน พี่ไม่ให้ วันต่อมา พี่กลับจากรร. ไม่เจอทรศ. พี่ร้องไห้ใหญ่เลย พ่อแม่แอบเอาทรศ.พี่ไปจำนำ ทั้งที่ปฏิเสธไปแล้ว เราอยากกินอะไร ขอวันนี้ ได้กินอีกที 3-4เดือนหน้า
เราถามแม่ว่า ถ้าหนูไปประกวดร้องเพลง แม่จะพาไปไหม แม่บอกว่า พาไป สนับสนน พาไปทุกที่
พอเราสมัครจริงๆ พอใกล้ถึงวันไปประกวด ก็บอกว่า ไปเรียนก่อนไหม เอากีต้าร์ไปก่อนไหม แล้วประกวดไว้คราวหน้า(เราขอแม่ซื้อกีต้าร์ตั่งแต่เดือนมีนาคมว่าถ้าเงินเดือนออกซื้อกีต้าร์ให้หน่อย พอขึ้นเดือนเมษา คืนก่อนวันไปซื้อกีต้าร์ แม่บอกว่า หรือจะเอาเงินไปประกวดก่อน กีต้าร์ไว้เดือนหน้า กลับคำเฉย เราก็ตกลง ยอมเสียกีต้าร์ รอเดือนหน้า พอใกล้ถึงวันประกวด บอกหรือจะไปเรียนก่อน เอากีต้าร์ไปก่อนแล้วหางานประกวดใหม่)แน่นอน เราไม่ยอมอยู่แล้ว จะบ้าเหรอ ซ้อมเป็นเดือน สมัครเป็นเดือน รอเป็นเดือนเพื่อวันเดียว วันที่จะได้ไปประกวดร้องเพลง เวทีแรกในชีวิต พูดง่ายๆ จะให้เราสละสิทธิ์ เราอยากไปประกวดก่อน เพราะอยากรู้ว่ามีฝีมือแค่ไหนทั้งที่ยังไม่ได้เรียน
พอจะได้รางวัลมั้ย พอจะมีคำชมอะไรจากคณะกรรมการและผู้ชมบ้างหรือเปล่า
จะได้ไปเรียนต่อด้านนี้ แม่บอกว่าเป็นห่วง เราเลยบอกว่า ถ้าเป็นห่วงทำไมแม่ไม่ไปด้วย แม่บอกว่า ทำงาน(แม่ไม่ชอบหยุดงาน ไม่เคยเปลี่ยนวันหยุด เพราะ เอาใจเจ้านาย แม่ชอบเจ้านาย นอนดูไพ่ทุกวัน แล้วมโนว่า เขาชอบตัวเอง ทั้งที่เขาไม่เคยพูดอะไรเลย)
เราบอกให้แม่เปลี่ยนวันหยุดแล้วไปกับหนู แม่ก็บอกไม่ได้ แม่ต้องทำผลงาน แล้วหนูล่ะ ความรู้สึกหนูจะเป็นยังไงก็ได้งั้นดิ แม่เคยห่วงความรู้สึกหนูบ้างรึเปล่า แล่วก็มาบอกว่า ไม่รู้ว่าต้องใช้ไรบ้าง เงินเท่าไหร่ไม่รู้ หึ แม่ซื้อวิกผมอันละ300 แม่มี3อัน รวม900บาท พอเราขอซื้อชุดไปประกวด แม่บอกว่า แพง คือครบเซ็ตของเรารวมกันทั้งหมดไม่เกิน400 ทีวิกผมของแม่แม่ซื้อได้ตั้ง3อันแล้ว ทีของเราแม่บ่น แล้วคือเรามีแต่ชุดอยู่บ้าน มีแต่ขาสั้น ไม่มีรองเท้าผ้าใบ มีแต่รองเท้าแตะ จะให้ไปประกวดสภาพนี้เหรอ บอกเราเป็นเด็ดเจ้าอารมณ์ แม่ด่าพ่อทุกวัน พ่นคำหยาบให้เราได้ยินทุกวัน คิดว่าได้มาจากไหนล่ะ ได้ยินจากใคร พฤติกรรมมาจากใคร ก็คนนั้นแหละ จะทำพาร์ทไทม์ก็ไม่ได้เพิ่งจะ14เอง เหนื่อยมากค่ะกับชีวิต เข้าใจเราบ้าง ห่วงความรู้สึกเราบ้าง เรายอมให้ตลอดนะ แต่เพราะมันเป็นสิ่งที่เราพยายามมากจริงๆ ซ้อมเป็นเดือนๆเพื่อไปประกวด จู่ๆมาบอกให้ไปสละสิทธิ์เพราะเรื่องเงิน มันใช่เหรอคะ แม่บอกเองว่า ถ้าจะเอากีต้าร์เดือนนี้ เงินไปประกวดจะไม่มี เราเลยเอากีต้าร์เดือนหน้า แม่บอกเก็บเงินไว้ไปประกวด เราเลยยอมเอากีต้าร์เดือนหน้า พอจะไปประกวด บอกไม่มีเงิน มันคืออะไรคะ