เราเป็นคนที่เงียบ ๆ แอบมีโลกส่วนตัวสูงหน่อยค่ะ เวลาคนอื่นชวนคุยแล้วเราก็มักจะตอบและคุยไม่เยอะ (ที่จริงคือคิดคำพูดไม่ค่อยออก) เขาก็มักจะเฟล ๆ แม้แต่เวลาเราทำอะไรก็มักจะถูกมองข้ามแบบไม่มีตัวตนมากขึ้น จนเพื่อนเริ่มหายไปจากชีวิต เลยไม่ค่อยมีเพื่อนตั้งแต่สมัยเรียน
แล้วเราก็เป็นเหมือนหลายคนที่อยากมีแฟน แต่ก็กลัวว่าตัวเองจะทำให้เขาเบื่อจนคบแปปเดียวเขาก็เลิก กลัวว่าช่วงเวลาที่เราทั้งคู่ตกลงนัดเจอหรือนัดโทรคุยกันสั้น ๆ จะทำให้เขารู้สึกไม่เติมเต็มมากพอเพราะการพูดโต้ตอบของเรามันน่าเบื่อ กลัวว่าช่วงเวลาที่เขาให้เป็นเวลาแห่งพื้นที่ส่วนตัวกันและกัน โดยเราเอาเวลาอยู่แต่กับตัวเองแล้วจะทำให้ลึก ๆ เขามีแอบคิดว่า เราไม่ส่งสติ๊กเกอร์หรือมาอัพเดทส่งข้อความสั้น ๆ ใดมาบ้างเลยหรือ จนเหมือนเราดูเงียบ ไม่ได้หวานบ่อย ๆ ไม่สนใจอะไรเขาอย่างที่คู่รักอื่นเป็น เลยอยากขอคำปรึกษาค่ะว่า เราควรปรับเปลี่ยนมุมมองอะไรไหม หรือกังวลเกินไปหรือเปล่าคะ
อยากมีแฟน แต่กลัวตัวเองไม่ดีพอ
แล้วเราก็เป็นเหมือนหลายคนที่อยากมีแฟน แต่ก็กลัวว่าตัวเองจะทำให้เขาเบื่อจนคบแปปเดียวเขาก็เลิก กลัวว่าช่วงเวลาที่เราทั้งคู่ตกลงนัดเจอหรือนัดโทรคุยกันสั้น ๆ จะทำให้เขารู้สึกไม่เติมเต็มมากพอเพราะการพูดโต้ตอบของเรามันน่าเบื่อ กลัวว่าช่วงเวลาที่เขาให้เป็นเวลาแห่งพื้นที่ส่วนตัวกันและกัน โดยเราเอาเวลาอยู่แต่กับตัวเองแล้วจะทำให้ลึก ๆ เขามีแอบคิดว่า เราไม่ส่งสติ๊กเกอร์หรือมาอัพเดทส่งข้อความสั้น ๆ ใดมาบ้างเลยหรือ จนเหมือนเราดูเงียบ ไม่ได้หวานบ่อย ๆ ไม่สนใจอะไรเขาอย่างที่คู่รักอื่นเป็น เลยอยากขอคำปรึกษาค่ะว่า เราควรปรับเปลี่ยนมุมมองอะไรไหม หรือกังวลเกินไปหรือเปล่าคะ