เรื่องราวมีอยู่ว่าผมเคยคุยกับผู้หญิงคนนึง ผมยอมรับว่าผมโคตรชอบเขาเลยเป็นผู้หญิงที่ตรงสเป็คทุกอย่างตัวเล็กๆ ผอมๆ ด้วยความที่ทำงานอยู่ใกล้กันผมก็เลยไปหาเขาทุกวัน ชวนไปกินนู่นกินนี่ จนผมตกหลุมรักเขาเข้าเเบบจริงๆ ผมคุยกับเขาได้ซักระยะหนึ่งผมก็ขอเขาคบเขาก็คบกับผมคบกันได้เดือนกว่าๆ วันนึงผมเปิดไปเจอเขาอีกเฟสนึง เเล้วมีผู้ชายคนนึงเเคปรูปผมเเล้วก็เเชทที่ผมคุยกับผู้หญิงไปโพสต์หน้าเฟสคล้ายๆว่าประจานผม ตอนนั้นผมก็ทำอะไรไม่ถูกเลย เลยทักไปหาเขาว่าผมไม่รู้จริงๆว่าเขามีเเฟนเเล้วเพราะเขาไม่เคยบอกว่าเขามีเเฟน พอผมทักไปหาเขาเขาก็เข้าใจ เเละตัวผมก็ทักไปหาผู้หญิงเขาก็บอกว่าเขาชอบผมมากๆเหมือนกันเเล้วเขาก็ไม่กล้าบอกผม ผมก็เสียศูนย์ไปพักนึงนะยอมรับเลยเเต่ก็ไม่ได้โกรธเพราะว่าผมก็รักเขามากเหมือนกันพอผ่านมาได้ไม่นานเขาก็บล็อกผมไป ผมก็คิดถึงเขาอยู่ตลอด บางเวลาเหงาๆก็นึกถึงเขาเเล้วพยายามที่จะหาเฟสเขาเเต่ก็ไม่พบ เมื่อสองสามวันก่อนผมยังบ่นให้น้องชายผมฟังเลยว่าผมคิดถึงเขา เเล้วพอมาวันนี้ผมก็กำลังหลับๆอยู่เเล้วเฟสบุ๊คมันดังเเจ้งเตือนเวลามีคนเเอดมาหา ด้วยความสะรืมสะรือผมก็กดรับๆไป เห็นเป็นชื่อเฟสเขาก็นึกว่าฝัน เอาจริงๆนะผมคิดว่าผมฝันไปเเล้วก็จำอะไรไม่ได้เลย เมื่อประมาณชั่วโมงกว่าๆผมลงสตอรี่เขาก็มากดรักผม ผมยอมรับเลยว่าดีใจมากๆ ทั้งๆที่เราคิดว่าเราฝันเเต่มันคือความจริง ผมก็ลองทักไปหาเขาดูเขาก็ตอบนะถามสารทุกข์สุกดิบเขาทุกอย่าง เขาก็ยังคบกับผู้ชายคนนั้นอยู่ เขาก็บอกว่าเขาก็คิดถึงผมเหมือนกันเเต่มักหาไม่ได้เพราะเเฟนเขาเอาเฟสเขาบล็อกผมไว้เเล้วกำชับไว้ว่าห้ามปลดบล็อค ผมเลยอยากถามว่าความบังเอิญมีอยู่จริงไหมหรือว่าผมคิดไปเอง
ความบังเอิญมีอยู่จริงไหมครับ