สวัสดีครับ ขอเกริ่นก่อนนะครับ ตอนนี้ผมอายุ 20ปี (จะไกล้21) คือผมเริ่มทำงานแล้วครับ ก่อนหน้านี้คือทำงานทีนึง ซึ่งผม2เดือน ผมก็ออกจากงานมา เนื่องจากที่ๆไปทำคือแฟนไปทำเหมือนกัน แล้วแฟนไม่ไหว รวมถึง หัวหน้างานก็แย่ เลยตัดสินใจออกครับ
ทีนี้ผมก็ได้ที่ทำงานใหม่เป็นทำงานในบริษัทเครือญาติ ซึ่งเป็นงานที่ผมทำได้อยู่แล้วครับ เกี่ยวกับระบบหลังบ้าน E-commerce ขายของออนไลน์ครับ
- เงินเดือนอยู่ประมาณ 12000+ ที่ทำงานเก่าผมได้แค่ 10500 เอง เป็นรายวันด้วย อันนี้เป็นรายเดือน (ปัจจุบันยังเรียนไม่จบนะครับ อีกไม่กี่เดือนจะจบปริญญาตรีครับ)
- ผมสามารถทำธุรกิจส่วนตัวด้วยตัวเองได้ครับ จากการขายของออนไลน์ เริ่มได้ตั้งแต่การเอาโกดังจากในบริษัทไปลงขายได้เลย โดยที่ไม่ต้องแพ็คสินค้าครับ คือเราเป็นญาติกันเลยซัพพอร์ตเรื่องนี้เป็นอย่างดี
- ด้วยความที่บ้านกับที่ทำงานอยู่ค่อนข้างไกลครับ (ไปกลับจากบ้านที่ผมอยู่ได้ แต่ว่าใช้เวลา 2-3 ชม. ครับ และใช้เงินค่อนข้างเยอะพอสมควรต่อเดือน) แต่เค้าให้ที่พักครับ ไม่จ่ายค่าน้ำไฟ , มีแอร์ ซึ่งที่พักมันก็จะไม่ได้อยู่ในบริษัทหรือที่บ้านญาติครับ คือมีที่แยกตัวกับบริษัท ฉะนั้นคือได้เรื่องความเป็นส่วนตัวอยู่ครับ เวลางานไม่ปนกับเวลาเลิก
แต่ประเด็นตอนนี้คือ แฟนผมเค้าไม่อยากทำงานครับ แฟนผมอายุ 23 ผมมาพาทำงานด้วย 2วันแรกก็อยากออกจากงานแล้วครับ เหตุผลคือเค้าคิดถึงบ้านไม่อยากอยู่ที่พัก ปัจจุบันแฟนก็ยังเรียนอยู่ครับ แต่ว่าเรียนกศน. มอ.ปลาย ก็ไกล้จะจบละ อาจจะมีเวลาทำอะไรอย่างอื่นมากขึ้น ผมถามแฟนว่าแล้วอนาคตจะทำยังไง เค้าบอกว่า ยังไม่ขึ้นที่จะทำงาน อยากเรียนก่อน อยู่บ้านเฉยๆ และก็ไม่ปฏิญาณว่า จะอยู่กับผมได้ต่อถ้าผมยังทำงานอยู่ที่นี่ครับ เพราะเดือนหน้าเค้ามั่นใจจะออก และจะกลับมาอยู่ที่บ้าน ให้ผมส่งเงินให้ไป แล้วเดี๋ยวปีหน้าเค้าจะเริ่มหางานทำครับ
พอถึงตรงนี้ต้องท้าวความครับ ว่าแฟนผมทำงานมาน่าจะ 4ที่แล้ว ไม่เคยทำงานเป็นจริงจังเลยครับ ครั้งแรกทำในห้างสัปดาห์นึงออก ครั้งสองวันเดียวออก ครั้งสามก็ไปทำด้วยกันครับ อันนี้ครั้งสี่
จริงๆแล้วในมุมมองผมคือ ผมเข้าใจว่ายังไม่อยากทำงานในเวลานี้ก็พอเข้าใจได้ครับ แต่ผมอยากทำงาน ผมอยากมีเงินแล้ว มีที่ๆเค้าซัพพอร์ตผมให้ผมโตในอนาคต ผมพยายามไกล่เกลี่ยว่า เดี๋ยวไปกลับก็ได้ไรงี้บางวัน กลับให้ถี่ขึ้น จะได้มาเจอกัน มันก็จะต้องทะเลาะกันบ่อยๆครับ หลายครั้งถึงขั้นที่ว่า ถ้าผมไม่ออกจากงาน เดี๋ยวเค้าจะกลับบ้านไปตจว. อยู่กับพ่อแม่เค้าเอง เพราะผมลนหาที่ไปที่ทำงานไกลๆเอง
ต้องบอกว่าแฟนปกติเค้าจะอยู่คนเดียวยากครับ ตัวจะติดเป็นตังเมตลอด แต่เวลาหาข้าวซื้อข้าวให้ ในทุกๆวันที่ผมยังไม่ได้หางาน ผมก็จะออกไปซื้อข้าวให้กินทุกวันครับ เลยยังไม่มีหลักประกันว่า ถ้าเค้าออกจากงาน เค้าจะสามารถทำเรื่องชีวิตประจำวันได้ด้วยตัวเองได้มั้ย
บางทีแก้ที่ตัวผมอาจจะง่ายกว่าครับ เลยอยากให้พี่ๆช่วยหน่อยครับ ว่าผมอาจจะต้องปรับมุมมองความคิดกับอนาคตที่เกิดขึ้นยังไงดีครับ ตอนนี้เครียดมากๆ
ช่วยปรับมุมมองความคิดของผมหน่อยครับ ผมจะทำยังไงต่อดี
ทีนี้ผมก็ได้ที่ทำงานใหม่เป็นทำงานในบริษัทเครือญาติ ซึ่งเป็นงานที่ผมทำได้อยู่แล้วครับ เกี่ยวกับระบบหลังบ้าน E-commerce ขายของออนไลน์ครับ
- เงินเดือนอยู่ประมาณ 12000+ ที่ทำงานเก่าผมได้แค่ 10500 เอง เป็นรายวันด้วย อันนี้เป็นรายเดือน (ปัจจุบันยังเรียนไม่จบนะครับ อีกไม่กี่เดือนจะจบปริญญาตรีครับ)
- ผมสามารถทำธุรกิจส่วนตัวด้วยตัวเองได้ครับ จากการขายของออนไลน์ เริ่มได้ตั้งแต่การเอาโกดังจากในบริษัทไปลงขายได้เลย โดยที่ไม่ต้องแพ็คสินค้าครับ คือเราเป็นญาติกันเลยซัพพอร์ตเรื่องนี้เป็นอย่างดี
- ด้วยความที่บ้านกับที่ทำงานอยู่ค่อนข้างไกลครับ (ไปกลับจากบ้านที่ผมอยู่ได้ แต่ว่าใช้เวลา 2-3 ชม. ครับ และใช้เงินค่อนข้างเยอะพอสมควรต่อเดือน) แต่เค้าให้ที่พักครับ ไม่จ่ายค่าน้ำไฟ , มีแอร์ ซึ่งที่พักมันก็จะไม่ได้อยู่ในบริษัทหรือที่บ้านญาติครับ คือมีที่แยกตัวกับบริษัท ฉะนั้นคือได้เรื่องความเป็นส่วนตัวอยู่ครับ เวลางานไม่ปนกับเวลาเลิก
แต่ประเด็นตอนนี้คือ แฟนผมเค้าไม่อยากทำงานครับ แฟนผมอายุ 23 ผมมาพาทำงานด้วย 2วันแรกก็อยากออกจากงานแล้วครับ เหตุผลคือเค้าคิดถึงบ้านไม่อยากอยู่ที่พัก ปัจจุบันแฟนก็ยังเรียนอยู่ครับ แต่ว่าเรียนกศน. มอ.ปลาย ก็ไกล้จะจบละ อาจจะมีเวลาทำอะไรอย่างอื่นมากขึ้น ผมถามแฟนว่าแล้วอนาคตจะทำยังไง เค้าบอกว่า ยังไม่ขึ้นที่จะทำงาน อยากเรียนก่อน อยู่บ้านเฉยๆ และก็ไม่ปฏิญาณว่า จะอยู่กับผมได้ต่อถ้าผมยังทำงานอยู่ที่นี่ครับ เพราะเดือนหน้าเค้ามั่นใจจะออก และจะกลับมาอยู่ที่บ้าน ให้ผมส่งเงินให้ไป แล้วเดี๋ยวปีหน้าเค้าจะเริ่มหางานทำครับ
พอถึงตรงนี้ต้องท้าวความครับ ว่าแฟนผมทำงานมาน่าจะ 4ที่แล้ว ไม่เคยทำงานเป็นจริงจังเลยครับ ครั้งแรกทำในห้างสัปดาห์นึงออก ครั้งสองวันเดียวออก ครั้งสามก็ไปทำด้วยกันครับ อันนี้ครั้งสี่
จริงๆแล้วในมุมมองผมคือ ผมเข้าใจว่ายังไม่อยากทำงานในเวลานี้ก็พอเข้าใจได้ครับ แต่ผมอยากทำงาน ผมอยากมีเงินแล้ว มีที่ๆเค้าซัพพอร์ตผมให้ผมโตในอนาคต ผมพยายามไกล่เกลี่ยว่า เดี๋ยวไปกลับก็ได้ไรงี้บางวัน กลับให้ถี่ขึ้น จะได้มาเจอกัน มันก็จะต้องทะเลาะกันบ่อยๆครับ หลายครั้งถึงขั้นที่ว่า ถ้าผมไม่ออกจากงาน เดี๋ยวเค้าจะกลับบ้านไปตจว. อยู่กับพ่อแม่เค้าเอง เพราะผมลนหาที่ไปที่ทำงานไกลๆเอง
ต้องบอกว่าแฟนปกติเค้าจะอยู่คนเดียวยากครับ ตัวจะติดเป็นตังเมตลอด แต่เวลาหาข้าวซื้อข้าวให้ ในทุกๆวันที่ผมยังไม่ได้หางาน ผมก็จะออกไปซื้อข้าวให้กินทุกวันครับ เลยยังไม่มีหลักประกันว่า ถ้าเค้าออกจากงาน เค้าจะสามารถทำเรื่องชีวิตประจำวันได้ด้วยตัวเองได้มั้ย
บางทีแก้ที่ตัวผมอาจจะง่ายกว่าครับ เลยอยากให้พี่ๆช่วยหน่อยครับ ว่าผมอาจจะต้องปรับมุมมองความคิดกับอนาคตที่เกิดขึ้นยังไงดีครับ ตอนนี้เครียดมากๆ