คือเราเป็นคนที่ร้องไห้ง่ายมากๆอะ กับหนังกับละครอะไรอย่างงี้ แล้วเวลาน้อยใจ หรือมีใครทำให้เคืองใจเราก็ชอบทำเป็นเฉยๆ แต่พอลับหลังเราก็แอบไปร้องไห้คนเดียว บางครั้งก็น้ำตาซึม พอเราร้องไห้เสร็จ ก็รู้สึกสบายใจมากขึ้น เรื่องของเรื่องคือเมื่อคืนนี้เราเสียใจมากๆ สับสนไปหมด อยากจะตะโกนดังๆ อยากจะร้องไห้ออกมา แต่มันกลับมีเพียงแค่สีหน้าที่อมทุกข์ของเราแสดงออกมาเพียงเท่านั้น ละตอนที่เราเกิดอาการแบบนี้เราไม่ได้อยู่กับใครเลย อยู่ในห้องคนเดียว เรางงตัวเองว่าทำไมไม่ร้องไห้ออกมา ตอนนี้ที่เรากำลังพิมพ์อยู่ คือเราอึดอัดมากว่าทำไมตัวเองไม่ร้องไห้
คือเราอยากรู้ว่าเราเสพติดการร้องไห้ รึป่าว แล้วทำไมเราไม่ร้องไห้ หรือเป็นโรคจิตอะไรรึป่าวค่ะ ขอสาระนะคะ
(เป็นการตั้งกะทู้ครั้งแรกของเราค่ะ เราค่อนข้างอึดอัดมากจริงๆตอนนี่)
อยากร้องไห้มากๆแต่ร้องไม่ออก แล้วตอนนี้อึดอัดมากที่ไม่ได้ร้องไห้
คือเราอยากรู้ว่าเราเสพติดการร้องไห้ รึป่าว แล้วทำไมเราไม่ร้องไห้ หรือเป็นโรคจิตอะไรรึป่าวค่ะ ขอสาระนะคะ
(เป็นการตั้งกะทู้ครั้งแรกของเราค่ะ เราค่อนข้างอึดอัดมากจริงๆตอนนี่)