ดีกั๊ปป๋ม ชาว pantip วันนี้เราจะมาระบายชีวิตที่โคตรบัดซบของเราให้ฟัง
ถ้าพร้อมจะฟังกันแล้ว เริ่ม!!!!
เรียกได้ว่าตอนนี้คือชีวิตพังมาก อาจจะไม่หนักหนาสำหรับใครหลายคน แต่หนักมากสำหรับเรา
ต้องเกริ่นก่อนว่าเราเป็นเด็กบ้านแตก พ่อแม่แยกทาง
ต่างฝ่ายต่างได้ผัวใหม่เมียใหม่ทั้งคู่
เรื่องมันมีอยู่ว่า วันที่11 มีนาคม ที่ผ่านมาเราสึกจากการเป็นพระ(บวชทดแทนพระคุณ) กลับบ้านช่วงค่ำ คิดว่าชีวิตก็คงจะเดินต่อไปแบบเดิมๆ คืออยู่คนเดียวแต่ไม่ใช่วันนั้นพ่อเราเดินมาคุยกับเราว่า พรุ่งนี้เช้าให้เราไปส่งของ(ก้อนเห็ด) ช่วยเขากับเมีย แน่นอนในใจเราไม่อยากไป ใครมันจะอยากไปทำงานหาเงินเข้าครอบครัวคนอื่นจริงมั้ย และยังกล้าพูดอีกว่า
"บวชเป็นพระแล้วควรลดทิฐิลงมีอะไรก็ช่วยๆกันเขาก็เหมือนแม่นั้นแหละ"
แหม!!! บอกเลยพ่อเรา เลิกกันกับผู้หญิงคนนี้บ่อยมาก
เลิกกันแต่ละครั้งก็ว่าร้ายเขามั้ง เขาไม่ดีงู้งี้มั้ง เลิกแต่ละครั้งก็ พ่อจะอยู่กับลูกไปอยู่กับเขาพ่อก็ไม่ได้อะไร เลิกกับเขาเมื่อไหร่ประโยคนี้มาทุกที จนเราชิน
กลับเข้าเรื่อง
ซึ่งตอนแรกเราก็ไม่ปฏิเสธ จนตอนเช้ามาถึงเราก็ไปช่วยเขา ในขณะที่เราขนของ ลูกของเมียพ่อเรา นอนอยู่ในห้อง2คนไม่มาช่วย ไม่สนใจเลยด้วย เราแบบ "โอโห นี้กูเอาเวลานี้ไปช่วยตากับยายกูไม่ดีกว่าหรอทำไมกูต้องมาอะไรแบบนี้ด้วย
ยายคนที่เลี้ยงกูมาตั้งแต่เด็กกูควรไปช่วยแกทำงานดีกว่ามั้ย ตาคนที่จะส่งเสียกูเรียนปริญญา ปลูกมันหลายๆไร่เพื่อจะส่งเรียน เขายังจ้างกูทำ แล้วทำไมกูต้องมาทำงานให้คนที่เกลียดกู
ลูกมันคงนั่งขำว่ากูโง่มากที่มาเป็นขี้ค่าครอบครัวมันอีกคนต่อจากพ่อ
คิดได้แค่นั้นเราก็ เลิก ไม่ทำ ขับรถออกมา และหลังจากวันนั้น เราไม่นอนบ้านพ่ออีกเลย หนีไปนอนบ้านยาย และ เราเอาเอกสารสำคัญติดตัวมาหนึ่งฉบับนั้นคือ ใบโฉนด เพราะเรากลัวว่าพ่อเราจะเอาที่ดินไปจำนองหรือขายมาช่วยผู้หญิงคนนั้นใช้หนี้ แล้ว จะไม่มีที่ซุกหัวนอน เพราะมันเคยมีเหตุการณ์ ตอนเราไปเรียนในตัวเมือง พ่อเราส่งเงินให้ผู้หญิงจนไม่มีเงินเก็บ อีกอย่างพ่อเราก็ไปนอนบ้านเมียเขา ปล่อยเรานอนบ้านคนเดียว เรามานอนบ้านยายเรากลัวมันหายก็เลยเอามาเก็บไว้กับตัวก็คิดว่าพ่อคงไม่โกรธเพราะเคยซ้อนเขาครั้งนึงเขาก็ไม่ได้ว่าอะไร
ละสิ่งที่เขาทำกับเรา คือ
ส่งแชทมาว่า จะแจ้งความจับเรา ปากบอกว่าหาทุกอย่างไว้เพื่อเรา เรามีสิทธิทุกอย่างในทรัพย์สิน แต่ในวันนั้นเขาบอกว่า ไม่มีใครมีสิทธิในโฉนดใบนี้ เขาจะทำจริงๆถ้าไม่เอากลับมา ในเวลานั้นคือเราแบบเสียใจมากที่สุด
ที่ผ่านมาคือแบบ ด่าเราว่าเรา เราไม่โกรธไม่อยากส่งเราเรียนต่อ อยากให้ไปเป็นกรรมกรแบกหามไม่โกรธปลุกให้ช่วยไปส่งของตอนตี3 ได้เงิน2000กว่าบาทแต่ให้เราแค่เศษตังไปกินพอไม่อดตายไม่หมดขอไม่ได้ ไม่โกรธ
อยู่ในโอวาสทุกอย่าง ไม่เที่ยวเกเร เหล้าไม่กิน บุหรี่ไม่สูบ ไปช่วยงานแต่ละครั้งคือเหนื่อยไม่ได้เลยโดนด่าโดนว่า
มันยาวไปเดี๋ยวกลับมาต่อ
มีใครแย่กว่านี้มั้ย 😢
ถ้าพร้อมจะฟังกันแล้ว เริ่ม!!!!
เรียกได้ว่าตอนนี้คือชีวิตพังมาก อาจจะไม่หนักหนาสำหรับใครหลายคน แต่หนักมากสำหรับเรา
ต้องเกริ่นก่อนว่าเราเป็นเด็กบ้านแตก พ่อแม่แยกทาง
ต่างฝ่ายต่างได้ผัวใหม่เมียใหม่ทั้งคู่
เรื่องมันมีอยู่ว่า วันที่11 มีนาคม ที่ผ่านมาเราสึกจากการเป็นพระ(บวชทดแทนพระคุณ) กลับบ้านช่วงค่ำ คิดว่าชีวิตก็คงจะเดินต่อไปแบบเดิมๆ คืออยู่คนเดียวแต่ไม่ใช่วันนั้นพ่อเราเดินมาคุยกับเราว่า พรุ่งนี้เช้าให้เราไปส่งของ(ก้อนเห็ด) ช่วยเขากับเมีย แน่นอนในใจเราไม่อยากไป ใครมันจะอยากไปทำงานหาเงินเข้าครอบครัวคนอื่นจริงมั้ย และยังกล้าพูดอีกว่า
"บวชเป็นพระแล้วควรลดทิฐิลงมีอะไรก็ช่วยๆกันเขาก็เหมือนแม่นั้นแหละ"
แหม!!! บอกเลยพ่อเรา เลิกกันกับผู้หญิงคนนี้บ่อยมาก
เลิกกันแต่ละครั้งก็ว่าร้ายเขามั้ง เขาไม่ดีงู้งี้มั้ง เลิกแต่ละครั้งก็ พ่อจะอยู่กับลูกไปอยู่กับเขาพ่อก็ไม่ได้อะไร เลิกกับเขาเมื่อไหร่ประโยคนี้มาทุกที จนเราชิน
กลับเข้าเรื่อง
ซึ่งตอนแรกเราก็ไม่ปฏิเสธ จนตอนเช้ามาถึงเราก็ไปช่วยเขา ในขณะที่เราขนของ ลูกของเมียพ่อเรา นอนอยู่ในห้อง2คนไม่มาช่วย ไม่สนใจเลยด้วย เราแบบ "โอโห นี้กูเอาเวลานี้ไปช่วยตากับยายกูไม่ดีกว่าหรอทำไมกูต้องมาอะไรแบบนี้ด้วย
ยายคนที่เลี้ยงกูมาตั้งแต่เด็กกูควรไปช่วยแกทำงานดีกว่ามั้ย ตาคนที่จะส่งเสียกูเรียนปริญญา ปลูกมันหลายๆไร่เพื่อจะส่งเรียน เขายังจ้างกูทำ แล้วทำไมกูต้องมาทำงานให้คนที่เกลียดกู
ลูกมันคงนั่งขำว่ากูโง่มากที่มาเป็นขี้ค่าครอบครัวมันอีกคนต่อจากพ่อ
คิดได้แค่นั้นเราก็ เลิก ไม่ทำ ขับรถออกมา และหลังจากวันนั้น เราไม่นอนบ้านพ่ออีกเลย หนีไปนอนบ้านยาย และ เราเอาเอกสารสำคัญติดตัวมาหนึ่งฉบับนั้นคือ ใบโฉนด เพราะเรากลัวว่าพ่อเราจะเอาที่ดินไปจำนองหรือขายมาช่วยผู้หญิงคนนั้นใช้หนี้ แล้ว จะไม่มีที่ซุกหัวนอน เพราะมันเคยมีเหตุการณ์ ตอนเราไปเรียนในตัวเมือง พ่อเราส่งเงินให้ผู้หญิงจนไม่มีเงินเก็บ อีกอย่างพ่อเราก็ไปนอนบ้านเมียเขา ปล่อยเรานอนบ้านคนเดียว เรามานอนบ้านยายเรากลัวมันหายก็เลยเอามาเก็บไว้กับตัวก็คิดว่าพ่อคงไม่โกรธเพราะเคยซ้อนเขาครั้งนึงเขาก็ไม่ได้ว่าอะไร
ละสิ่งที่เขาทำกับเรา คือ
ส่งแชทมาว่า จะแจ้งความจับเรา ปากบอกว่าหาทุกอย่างไว้เพื่อเรา เรามีสิทธิทุกอย่างในทรัพย์สิน แต่ในวันนั้นเขาบอกว่า ไม่มีใครมีสิทธิในโฉนดใบนี้ เขาจะทำจริงๆถ้าไม่เอากลับมา ในเวลานั้นคือเราแบบเสียใจมากที่สุด
ที่ผ่านมาคือแบบ ด่าเราว่าเรา เราไม่โกรธไม่อยากส่งเราเรียนต่อ อยากให้ไปเป็นกรรมกรแบกหามไม่โกรธปลุกให้ช่วยไปส่งของตอนตี3 ได้เงิน2000กว่าบาทแต่ให้เราแค่เศษตังไปกินพอไม่อดตายไม่หมดขอไม่ได้ ไม่โกรธ
อยู่ในโอวาสทุกอย่าง ไม่เที่ยวเกเร เหล้าไม่กิน บุหรี่ไม่สูบ ไปช่วยงานแต่ละครั้งคือเหนื่อยไม่ได้เลยโดนด่าโดนว่า
มันยาวไปเดี๋ยวกลับมาต่อ